ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑ

Αφιερωμένο στο πρώτο,

μετά από χρόνια,

ξύπνημα του ελληνικού λαού.

Ένα ξύπνημα πρωτόγνωρων συναισθημάτων

Κατ αρχάς αγανάκτηση .

Αποφασιστικότητα σε ένα στόχο

Ανθρωπιά από τη αστυνομία

Αποψεις περι αντίστασης χωρίς ασκοπη βία και με δημιουργική φαντασία

Ενα μετερίζι που όλες οι ηλικίες έχουν έναν κοινό αγωνα και μάχονται πλάι πλάι .

Συγκεντρώσεις που βασίζονται περισσότερο στο νοιάξημο και την αγάπη παρά στο μίσος και την οργή

Γιατι χωρίς κομματικές ιδεολογίες και εθνοπατέρες να βιάζουν την κοινή γνώμη

... η ζωη συνεχίζεται πολύ ομορφότερα

Γι αυτό , κάθε μέρα στις 18¨00 ...

Αφιερωμενο σε όλους μας ,

απο έναν βαθιά αγανακτισμένο τις εποχής του .

Κώστας Βάρναλης - Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου

Δε λυγάνε τα ξεράδια

και πονάνε τα ρημάδια!

Kούτσα μια και κούτσα δυο,

της ζωής το ρημαδιό.

Mεροδούλι, ξενοδούλι!

Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι·

ούλοι: δούλοι, αφεντικό

και μ' αφήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,

παραβγαίνανε στην παίδεια,

με κοτρώνια στα ψαχνά,

φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Kατωχώρι,

ανηφόρι, κατηφόρι

και με κάμα και βροχή,

ώσπου μού βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι

σήκωσα όλο το νταμάρι

κ' έχτισα, στην εμπασιά

του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζευγάρι με το βόδι

(άλλο μπόι κι άλλο πόδι)

όργωνα στα ρέματα

τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' όλα για όλα

κουβαλούσα πολυβόλα

να σκοτώνονται οι λαοί

για τ' αφέντη το φαΐ.

Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη

εκουβάλησα τη νύφη

και την προίκα της βουνό,

την τιμή της ουρανό!

Aλλ' εμένα σε μια σφήνα

μ' έδεναν το Mάη το μήνα

στο χωράφι το γυμνό

να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι ο παπάς με την κοιλιά του

μ' έπαιρνε για τη δουλειά του

και μου μίλαε κουνιστός:

― Σε καβάλησε ο Xριστός!

Δούλευε για να στουμπώσει

όλ' η Xώρα κ' οι Kαμπόσοι.

Mη ρωτάς το πώς και τί,

να ζητάς την αρετή!

― Δε βαστάω! Θα πέσω κάτου!

― Nτράπου! Tις προγόνοι ντράπου!

― Aντραλίζομαι!... Πεινώ!...

― Σουτ! Θα φας στον ουρανό!

K' έλεα: όταν μιαν ημέρα

παρασφίξουνε τα γέρα,

θα ξεκουραστώ κ' εγώ,

του θεού τ' αβασταγό!

Όχι ξύλο! Φόρτωμα όχι!

Θα μου δώσουνε μια κόχη,

λίγο πιόμα και σανό,

σύνταξη τόσω χρονώ!

Kι όταν ένα καλό βράδι

θα τελειώσει μου το λάδι

κι αμολήσω την πνοή

(ένα πουφ! είν' η ζωή),

η ψυχή μου θενά δράμει

στη ζεστή αγκαλιά τ' Aβράμη,

τ' άσπρα, τ' αχερένια του

να φιλάει τα γένια του!...

Γέρασα κι ως δε φελούσα

κι αχαΐρευτος κυλούσα,

με πετάξανε μακριά

να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω

στη σπηλιά τον Άη Φραγκίσκο:

-"Xαίρε φως αληθινόν

και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κυρ Mέντη

απ' την αδικιά τ' αφέντη

συ που δίδαξες αρνί

τον κυρ λύκο να γενεί!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε

από λύκο άνθρωπο κάνε!..."

Mα με την κουβέντ' αυτή

πόρτα μού κλεισε κι αφτί.

Tότενες το μαύρο φίδι

το διπλό του το γλωσσίδι

πίσου από την αστοιβιά

βγάζει και κουνάει με βια:

― "Φως ζητάνε τα χαϊβάνια

κι οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,

μα θεοί κι οξαποδώ

κει δεν είναι παρά δω.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,

με το δίκιο του πολέμου

θα το βρείς. Oπού ποθεί

λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου -

τον αφέντη τον κουφό σου!

Kαι στον ίδρο τον δικό

γίνε συ τ' αφεντικό.

Άιντε θύμα, Άιντε ψώνιο,

Άιντε Σύμβολον αιώνιο!

Aν ξυπνήσεις, μονομιάς

θά ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Oι άλλοι έχουν κινήσει

κι έχ' η πλάση κοκκινήσει

http://www.youtube.com/watch?v=hU4h3pMNXfA

Καημοὶ τῆς Λιμνοθάλασσας ...

... που όλοι κρατάμε στην καρδιά μας .

Γεννιόμαστε,

ζούμε και πεθαίνουμε,

δίπλα σε αυτήν την λιμνοθάλασσα .

Και όσα ταξίδια και άν κάνουμε ,

όσο μακρυά και αν τρέξουμε ,

θα νιώθουμε πάντα στα πόδια ,

στις παλάμες , στο βλέμμα ,

στην ανάσα μας ,

την υγρή της παρουσία .

Θα ανοίγουμε τις παλάμες μας

και θα είναι πάντα εκεί ,

στίς χούφτες μας ,

έτοιμη για να μας ξεδιψάσει '

ή να μας πνίξει

Μιὰ πίκρα

Τὰ πρῶτα μου χρόνια τ᾿ ἀξέχαστα τἄζησα

κοντὰ στ᾿ ἀκρογιάλι,

στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴ ρηχὴ καὶ τὴν ἥμερη,

στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴν πλατιά, τὴ μεγάλη.

Καὶ κάθε φορὰ ποὺ μπροστά μου ἡ πρωτάνθιστη

ζωούλα προβάλλει,

καὶ βλέπω τὰ ὀνείρατα κι ἀκούω τὰ μιλήματα

τῶν πρώτων μου χρόνων κοντὰ στὸ ἀκρογιάλι,

στενάζεις καρδιά μου τὸ ἴδιο ἀναστέναγμα:

Νὰ ζοῦσα καὶ πάλι

στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴ ρηχὴ καὶ τὴν ἥμερη,

στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴν πλατιά, τὴ μεγάλη.

Μιὰ μένα εἶναι ἡ μοίρα μου, μιὰ μένα εἶν᾿ ἡ χάρη μου,

δὲν γνώρισα κι ἄλλη:

Μιὰ θάλασσα μέσα μου σὰ λίμνη γλυκόστρωτη

καὶ σὰν ὠκιανός ἀνοιχτὴ καὶ μεγάλη.

Καὶ νά! μέσ᾿ στὸν ὕπνο μου τὴν ἔφερε τ᾿ ὄνειρο

κοντά μου καὶ πάλι

τὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴ ρηχὴ καὶ τὴν ἥμερη,

τὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴν πλατιά, τὴ μεγάλη.

Κι ἐμέ, τρισαλίμονο! μιὰ πίκρα μὲ πίκραινε,

μιὰ πίκρα μεγάλη,

καὶ δὲ μοῦ τὴ γλύκαινες πανώριο ξαγνάντεμα

τῆς πρώτης λαχτάρας μου, καλό μου ἀκρογιάλι!

Ποιὰ τάχα φουρτούνα φουρτούνιαζε μέσα μου

καὶ ποιὰ ἀνεμοζάλη,

ποὺ δὲ μοῦ τὴν κοίμιζες καὶ δὲν τὴν ἀνάπαυες,

πανώριο ξαγνάντεμα κοντὰ στ᾿ ἀκρογιάλι;

Μιὰ πίκρα εἶν᾿ ἀμίλητη, μιὰ πίκρα εἶν᾿ ἀξήγητη,

μιὰ πίκρα μεγάλη,

ἡ πίκρα ποὺ εἶν᾿ ἄσβηστη καὶ μέσ᾿ τὸν παράδεισο

τῶν πρώτων μας χρόνων κοντὰ στὸ ἀκρογιάλι.

Κωστής Παλαμάς

http://www.youtube.com/watch?v=ptY4UJ8JFe4

ΓΙΩΡΓΟΟΟΟΟ ΜΑΣ ΠΗΡΕ Η ΑΝΟΙΞΗ ...

... και φώς ακόμα δεν είδαμε .

http://www.youtube.com/watch?v=OQygsI3hOJg&feature=related

Οταν δεν ταξι-οδεύω ...

... αλλα ταξι-ιδεεύω .

Οταν οι οδοί γίνονται ιδέες ,

τότε μήν φοβάσαι

τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες .

Οσο Άγριος και αν είναι ο Ποσειδώνας ,

αν κρατάς την σκέψη σου ψηλά ,

μακρυά από επίπλαστους φόβους και ανάγκες ,

αν εκλεκτή συγκίνηση αγγίζει το πνεύμα

και το σώμα σου κάθε μέρα ,

απο αυτά που έχεις συνηθίσει ,

και που έπαψες να καταλαβαίνεις ,

πόσο θαυμαστα ,

πόσο ξεχωριστά δώρα είναι αυτά που σου εχουν δοθεί ,

αν μάθεις να τα τιμάς και να τα χαίρεσαι,

τα δώρα του ταξιδιου ,

πάλι και πάλι ,

σαν να είναι πάντα η πρώτη φορά ,

τότε θα έχεις καταλάβει πιά,

οι Ιθάκες τι σημαίνουν .

http://www.youtube.com/watch?v=9puxoJ1f6YU&feature=related

Ποτε ΟΜΠΑΜΑ πότε ΟΣΑΜΑ ...

... πότε ΜΕΡΚΕΛ και ΤΡΟΣΚΑ'ΝΑ .

το χω καταλάβει ήδη ,στη ζωή μου, το παιχνίδι .

Εχω καταλάβει ήδη στης ζωής μου το ταξίδι

πως πουλάει το σεξ το Δραμα ,και όχι η ουσία , μα η ρεκλάμα .

Ολά ίδια πιά .Τα ίδια .Της ζωής αποκαΐδια

Τι κι αν είσαι ανοιχτομάτης τι κι αν είσαι αυγουλομάτης

είτε είσαι ανοιχτομάτης είτε είσαι αυγουλομάτης

Όλο ίδια και τα ίδια, αν μυαλό 'χεις ροκανίδια.

Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο

βρε θα γίνει εδώ το Σούλι.Την κοπάνησες Ρασούλη.

Γύρω γίνεται το Σούλι, γίνε μέγας πια μικρούλη

Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο ραχάτι πές αντίο.

Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας

Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι

Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι

Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας.

Αφιερωμένο στο πιόνι ΟΣΑΜΑ ΜΠΙΛ ΑΝΤΕΝ ,

των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων,

που θυσιάστηκε σήμερα στην Παγκόσμια σκακιέρα .

Οικονομικά συμφέροντα

που έχουν ήδη στήσει το σκηνικό του πολέμου

στην βόρια Αφρική και την Μέση Ανατολή ,

και παράλληλα την οικονομική εξαθλίωση

και κατα συνέπεια στρατιωτική καθοδήγηση για ... άλλα ξένα συμφέροντα ,

στην οποία έχουν βουλιάξει τη Νότια Ευρώπη (των γουρουνιών αγγλιστί )

(PortugalItalyIrlandGreeceSpain )

και απλά περιμένει την οργισμένη θετική ψήφο των Αμερικανών ,

αφού βέβαια γίνουν ντέ και καλά

κάποια αντίποινα της ΑΛΚΑΙΝΤΑ στις ΗΠΑ

(προεκλογική περίοδος στην Αμερική βλέπετε .Τυχαίο ;)

για να πάρει την συναίνεσή του Αμερικάνικου λαού

και στρατού και να ξεκινήσει το μεγάλο πανηγύρι ,

που χρόνια , προσεκτικά , ετοιμάζουν ,

οι οικονομικοί ΑΛΉΤΕΣ .

http://www.youtube.com/watch?v=1uwOL4rB-go