Όταν ήμαστε μικροί , η κουβέρτα της Άλήθειας είναι τεράστια . Τυλιγόμαστε μέσα της δυο και τρείς φορές. Σκάμε από την ζέστη και την θαλπωρή που μας προσφέρει. Μεγαλώνουμε. Θέλουμε να νοιώσουμε και άλλα πέρα από αυτήν την κουβέρτα. Την τυλιγουμε λοιπόν και ξεκινάμε το εσωτερικό μας ταξίδι. Θέλουμε να βιώσουμε το ψέμα ,την ζήλια την εγκατάληψη ,το μίσος ,την αγάπη ,την αφοσίωση ,την απώλεια και τοσα άλλα που μας επιφυλάσει Άγια Ροή. Αρχίκα όλα άγνωστα ,πρωτογνωρα,και όμορφα.Μετά όμως πολλά από αυτά δεν τα αντέχουμε καθώς πέφτει σκοτάδυ στην ζωή μας .Κρυώνουμε. Βγάζουμε την αγαπημένη μας κουβέρτα της Αλήθειας να δυπλο ή ακόμα αν είναι δυνατόν να τριπλοσκεπαστούμε γιατί είναι βαρύ το ψύχος των βραδυνών (μας και των άλλων) σκέψεων. Έχουμε μεγαλωσει όμως πολύ και η κουβέρτα ,αφήνει ακάλυπτα πότε τα πόδια και πότε το κεφάλι .Ποτε το δεξί ή το αριστερό χέρι ,να πράτει μακρυά από την επίβλεψή της. Είναι και αυτός ο εγωισμός μου μας κρατάει τεντωμένους σαν γυφτικα σκεπάρνια. Πως να χωρέσει μαζί ,Αλήθεια και Εγωϊσμός .Αυτος ,ακόμα και σε όλο το σύμπαν δεν χωράει μόνος του.Κόβει και ράβει την κουβέρτα της Αλήθειας στα μέτρα του,καταστρέφοντας την . Οσοι μπορουν και κουλουριάζονται σκεπάζονται από αυτήν (οσο περνάει ο χρόνος ,η Αλήθεια ,θέλει όλο και περισσοτερο κόπο για σε σκεπάσει). Οι υπόλοιποι θα νοιώσουν το φιλί του Χειμώνα των Χαμένων (στην ύλη) Σκέψεων
.
Καλή μας Νύχτα
.
Καλή μας Νύχτα
.
.
Και τέλος ,ένα Βιντεάκι για το πως χρησιμοποιεί ο εγωισμός την κουβέρτα της αλήθειας.http://www.youtube.com/watch?v=TpB4Cwer_qw
.
.
.
