Ένας τοίχος . Όλα όμορφα τακτοποιημένα .Το κάδρο . Η ζωή που απλώσαμε πάνω του . Πατάμε στα μαλακά ζεστά συναισθήματα μοκέτες των άλλων. Μέχρι που ακούγεται ένας θόρυβος στον τοίχο . Μετακινούμε λίγο το κάδρο. Ένα άνοιγμα στον τοίχο . Κοιτάμε για λίγο έξω με απορία. Υπάρχει κάτι πίσω από αυτόν ? Έξω από αυτόν ,ο ήλιος και ο ανεμος ανελέητοι γύμνωναν το ξερό τοπίο Στην μέση , κοντά στον τοίχο κάθεται οκλαδόν ένα γυμνό παιδάκι. Εξαθλιωμένο ,κοιτάει προς τον τοίχο ,σαν να περίμενε κάποιος να του ανοίξει. Τραγουδάει αργά σχεδόν ψιθυριστά με όση δύναμη του επομένει http://www.youtube.com/watch?v=lrzYFbW9fKo .Κοίταξα στα μάτια του . Είδα ένα όνειρο Ήταν μια κοπέλα , χυμένη πάνω σε ένα σκαλιστό μαρμάρινο κρεββάτι μέσα στην μέση ενός γκρίζου δάσους. Όμορφη σαν την αυγή της ημέρας .Θεέ μου πόσο όμορφη ήταν. Όμως νεκρή. Την πλησίασα κάθισα δίπλα της . Σε κάθε μου φιλί τις έδινα λίγο από την ανάσα μου. Άνοιγε τα μάτια και με αγκάλιαζε,με φιλούσε .Για όσο κρατούσε αυτή η ανάσα Πάλι και πάλι.
Έκλεισα με το χέρι μου την χαραμάδα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε. Γέρασα πια για να αντέχω τέτοια φιλιά . Οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς.
..
.
Ένας τελευταίος απόηχος ξεθωριάζει καθώς απομακρύνομαι και πάλι ,μετανάστης ,μακρυά από αυτές τις ανάσες http://www.youtube.com/watch?v=TvLtEHONp3Y Τώρα ΄πια ,προηγούνται άλλες ανάσες .Ανάσες Ζωής
