Γιατί πάντα μπλέκουμε τους αναρχικούς με τα κλεφτρόνια και τους αλήτες που θέλουν να κάψουν και να σπάσουν ???
Αν(χωρίς)- Αρχ(ή)-ικος(βιώνω ενεργά).Βέβαια σε όλες τις περιόδους της Ιστορίας αυτοί είναι ελάχιστοι αφού το να αμφισβητείς την Αρχή εμπεριέχει πολύ προσωπικό συμφέρον αν δεν έχεις να προτείνεις εσύ λύσεις. Αναρχικός λοιπόν είναι αυτός που προτείνει κάτι καινούριο μην πιστεύοντας τις αρχές ου τον διοικούν, και ΟΧΙ αυτός που καίει κατι που δεν θα μπορούσε ποτέ λόγω ανικανότητας να φτιάξει ή επειδή θέλει να το λεϊλατήσει
Εχθές λοιπόν ή αστυνομία φοβήθηκε την λαϊκή οργή μετα το έγκλημα,αποσύρθηκε και βρήκαν την ευκαιρία ακραίες οργανώσεις να ξεσπάσουν καταστροφική οργή χρόνων και τα κλεφτρόνια να κατακλέψουν τα μαγαζιά. Όλοι αυτοί βεβήλωσαν και ατίμασαν το πνεύμα του νεκρού πιτσιρικά και τίμησαν τον ηλιθιώδη εγωισμό του ειδικού φρουρού .
Και πως μπορείς να δημιουργήσεις σε μία χώρα που η κοινή λογική είναι τόσο φοβισμένη που επιτρέπει τόσο ακραίες συμπεριφορές? Αυτό μόνο με φοβίζει , πως οι δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας , αυτές που ΜΟΝΟ έχουν την δυνατότητα να δώσουν την ευημερία στους ανθρώπους , λεηλατούνται και από το κράτος και από το Αντί-κράτος. Αυτό θα το πληρώσουμε όλοι μας.
Λύση τρελού,και ας είν και του Χωριού (γιατί μόνο όταν κάποιος προτείνει λύσεις , έχουν .... Λόγο οι λόγοι του)
Πάρτε όλοι από ενα σκληρό κλαδί στο χέρι ( εγώ είμαι ήδη εκει) και κατεβείτε στους δρόμους . Όταν ένας αστυνομικός σας απειλήσει χτυπήστε τον αλύπητα .Όταν όμως δείτε ένα αυνανιζόμενο παιδαρέλι να βάζει φωτιά ή να καταστρέφει ,επίσης τιμωρήσετε το πολύ αυστηρά με τον ίδιο τρόπο.
Αυτή είναι η Τιμωρία του Ελλανοδίκη
Έτσι γεννιόντουσαν οι Ολυμπιονίκες . Μέσα από τον πόνο που δεν καταστρέφει και τον Ιερό Φόβο προς τους νόμους ενός κράτους.
Τέλος , Μία Συμβουλή στους πιτσιρικάδες που βγήκαν στους δρόμους. ΠΟΤΕ’ δεν κερδήθηκαν αγώνες όταν οι ... αγωνιζόμενοι κρατούσαν το κρουασάν στο ένα χέρι ,την μπουγάτσα στο άλλο και έβγαιναν πορείες με ψηλοτάκουνα και Armani μίνι και καπαρτίνες. Δεν γίνεται αναρχία με χατζιλίκια των πατεράδων.
.
.
.
Παραδείγματα καταστάσεων και ανθρώπων που ο λαός δεν είχε την δύναμη(απο φόβο ή αδιαφορία ?) να προλάβει την φλόγα τους που εγινε πυρκαγιά .
.
.
.
Ακούγεται το Tears in Heaven του Eric Clapton για να συντροφεύει το ταξίδι του 15χρονου που κηδεύεται σήμερα σκοτωμένος από τον εγωϊσμό ενώς ανθρώπου που δεν ήξερε τα όρια των πράξεών του. Λυπάμαι και τους δύο
.
.
.
.
Το παρακάτω τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς που αγαπούν κι όμως κατηγορούν την Ελλάδα. Η Ελλάδα ειμαστε Εμείς .Πρέπει απλα να ξεθάψουτε την καλή πλευρά του εαυτού μας και η Ε΄λλάδα θα αρχίσει να χαμογελάει.Και Ελεος .Κλείστε τις τηλεοράσεις.
ολοι αυτοί πληρώνονται από τους μεγαλήτερους επιχειρηματίες του τόπου για να μας κοιμήζουν και οχι για να μας αφυπνίζουν.Η αλήθεια εινα μόνο εκεί έξω στους δρόμους. Βγείτε μόνοι σας να δείτε και σας υπόσχομαι οτι το βράδυ που θα γυρίσετε σπίτι σας η καρδιά σας θα είναι ελεύθερη.
