Κάποτε ,
όταν ακόμα ο χρόνος ήταν νέος ,
ο Aρχάγγελος της Φωτιάς ,
χώθηκε βαθιά στα έγκατα της γής ,
για να φτιάξει ένα δημιούργημα αντάξιο αυτών του θεού ,
για να τον ευχαριστήσει .
Έβαλε όλη την δύναμη του
φτιάχνοντας πέντε μάσκες απίστευτης ομορφιάς ,
από Φωτιά και Αιθέρα .
Στό τέλος ,
για να τις ζωντανέψει ,
εκοψε λίγο τον εαυτό του στο μέρος της καρδιάς ,
και από το Αίσθος που άρχησε να ρέει ,
έσταξε από μία σταγόνα σε κάθε μάσκα. 
Αμέσως
βγήκε από τα έγκατα της γής και πήγε στον θεό .
Υποκλίθηκε
και του έδειξε όλο χαρά τις μάσκες του ,
που μπροστά όμως στο βλέμμα του θεού
αποκαλύφθηκε όλη η αλήθεια τους .
Οι φλεγόμενες αυτες μάσκες
με τις αξεπέραστη τεχνική
θα έρεαν στις φλέβες αυτού που θα ήθελε να της δοκιμάσει ,
το δηλητήριο της Έπαρσης
που με την δύναμη του Αίσθους
που είχε στάξει ο αρχάγγελος της Φωτιάς
θα μετατρεπόταν σε Απληστία ,
μία από τις μεγαλύτερες Πύλες της Κολάσεως.
Ο Αρχάγγελος βλέποντας τρομαγένος το λάθος του ,
προσπάθησε να βρεί ενα μέρος να τις θάψει ,
αφου η Ανάσα του θεού,
τό Αίσθος που έρεε μέσα τους ,
τις έκανε απρόσβλητες σε κάθε καταστροφή.
Εσκαψε πολύ βαθιά στην γή
για να μην μπορεί να τις βρεί κανείς.
Εκεί όμως
μακρυά από τα γεμάτα αγάπη χέρια του Αρχαγγέλου ,
η Φωτιά των μασκών πήρε άλλες διαστάσεις .
Άρχισαν αυτές να λιώνουν
να ρευστοποιούνται
και να μετατρέπονται σε ένα υλικό
που πολύ αργότερα ονομαστηκε χρυσάφι .
Η Σκοτεινή Δυναμη λοιπόν ,
που αφουγκραζόταν στα θεμέλιά της γής
αυτήν την αλλοιωμένη άνασσα του θεού ,
ψιθύρισέ κάποτε στο αυτί του ανθρώπου
λόγια που ξύπνησαν την έντονη δίψα του για εξουσια .
Ετσι αυτός άρχισε να σκάβει
και να σκάβει .
Τόσο βαθιά που κάποτε το ανακάλυψε .
Εκοψε το χρυσό σε κομμάτια ,
και τό άπλωσε σε όλη την γή.
Η φωτιά από τις μάσκες
άρχισε πάλι να αναζωπυρώνεται στις καρδιές των ανθρώπων
και να τους καίει.
Κάποιοι κατάφεραν
να μαζέψουν τόσο πολύ
που μερικές από τις πέντε μάσκες
ξαναενώθηκαν στην αρχική τους υπόσταση ,
και χωρίς να το καταλάβουν οι ίδιοι που τις απέκτησαν ,
φορέθηκαν στα πρόσωπά τους ,
φλεγόμενες , παραμορφώνοντάς τους ,
μα και δίνοντας τους της αίσθηση
της αιωνιότητας
και της θεϊκής δύναμης.
Ετσι
αυτοί μαζί τους τραβάνε στον θάνατο
πολλες ακόμα ψυχές
καθε φορά που αποφασίζουν
να δώσουν και άλλη φλωγα στις μάσκες της Απληστίας.
.
.
Αφιερωμένο στον Ίσσαλλο που με παρέσυρε να ρωτήσω την Γιαγιά Τρέλλα μου για αυτούς τους πέντε του προηγούμενης ιστορίας μου.
.
.
.
Επίσης πολλες ευχές σε όλους τους Κωνσταντίνος και Κωνσταντίνες που γιορτάζουν.
.
.
.
.
