Εκεί που ο θάνατος συναντιέται με την ζωή,
για να πλάσουν μια ανθρώπινη ανάσα ,
άλλες φορές πέφτει λίγο παραπάνω ζωή
μέσα σε αυτό το μείγμα ,
ενώ άλλες ,
λίγο παραπάνω θάνατος .
Ομως η ανάσα γεννιέται .
Και αυτό που την κάνει
να ανθίσει ,
να μεγαλώσει τόσο ,
ώστε να κοιτάξει την ζωή
μα και τον θάνατο κατάματα,
ώς ίσο προς ίσο ,
δεν είναι όταν στέκεται .
Ούτε όταν βιώνει την πρώτη της κίνηση .
Είναι όταν στην κίνηση προσθέτει
την ανάσα του θεού .
Το συναίσθημα.
Έτσι η κίνηση,
γίνεται ΣΥΝκίνηση .
Κίνηση που ούτε η ζωή
μα ούτε και ο θάνατος
δεν μπορεί πιά να σταματήσει
.
http://www.youtube.com/watch?v=aR_P8kInWEE&feature=related
Και όταν κάποτε κοπείς από το χέρι του θεού
φρόντησε να είσαι ντημένος
με το ομορφότερο από τα χρώματα της ζωής.
