Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Χριστούγεννα όχι για όλους






Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα

Ημέρες που γιορτάζουν κυρίως τα παιδιά .

Τα παιδιά μεσα μας , δύπλα μας , γύρω μας.

Ομως υπάρχουν κάποια ορφανοτροφεία ,

που τα παιδιά που κατοικούν εκεί ,

είναι ξεχασμένα απο όλους .

Παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους,.

Ταλαιπωρημένα από την ζωή ,

που κουβαλάνε στο κορμί τους ,

αρρώστιες ,

πόνο .

Παιδιά που τους απαγορεύουν

τα βλέμματα των άλλων,

τα δικά μας αυστηρά βλέμματα,

να αφήσουν το δάκρυ τους να κυλήσει ,

το γέλιο τους να ανθίσει .

Τους στερούμε την αγκαλιά ,

Και κάθε τρυφερό άγγιγμα .

Τα παιδιά αυτά βλέπουν κάθε μέρα ,

τον θάνατο στα μάτια .

Το κρεβάτι δίπλα τους αδειάζει

Ενας φίλος τους έφυγε .

Και μέτα κι αλλος κι άλλος.

Κι όμως , τα παιδιά αυτά ,

με μόνη συντροφιά

την ανάσα του θανάτου δίπλα τους,

και τα αδύναμα χέρια των συγκατοίκων τους ,

Βρίσκουν την δύναμη και γελούν ,

Αστειεύονται ,

Υπάρχουν .

Και ας μην τους θυμάται κανείς .

Ούτε κάν τα παιδιά τους.

.

Να σας γνωρίσω μερικά από αυτά.

Ο μικρός Γιαννάκης που μιλά μόνο γι αυτούς που τον αγάπησαν




Η γλυκιά Μαργαρίτα που πάντα χαμογελά




Ο συναισθηματικός Γιαννάκης ,
που έχει πληγωθεί πολύ στην ζωή του ,
από αυτούς που αγάπησε




Η ωραία Ελενίτσα ,
που κάποτε στεφθηκε
η ομορφότερη κοπέλα της πόλης της


Και τόσα άλλα παιδια ,
φυλακισμένα σε γέρικα κορμιά .
Παιδιά που και φέτος
δεν θα πάρουν ουτε ένα δώρο,
ούτε ενα γράμμα.
Παιδιά ,που πιθανόν να μήν είναι εδώ
τα επόμενα Χριστούγεννα.
.
.
.
Τέλος , θα ήθελα να δημοσιεύσω ένα ιδιαίτερο γράμμα.

.
.
.
.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Κάποτε

.
.

Κάποτε ,
η ανάσα σου κόβεται .
Δεν μπορείς να ανασάνεις βαθιά
,μέσα στους τέσσερις τοίχους της ζωής σου .
Τα αφήνεις όλα πίσω.
Παίρνεις μία φ
ωτογραφική μηχανή,
ένα σημειωματάριο ,
ένα στυλό ,
και ένα κάρ
βουνο.
Βγαίνεις στον δρόμο,
και χωρίς δεύτερη σκέψη ,
αρχίζεις να ταξι
δεύεις,
με μόνο σκοπό ,
να ξανακερδίσεις πάλι ,
μια βαθιά
ανάσα .
Μιλάς με ανθρώπους,
άγνωστους,
που δεν θα ξαναδείς ποτέ.
Μοιράζεσαι χαμόγελα,
λ
ύπες ,
ιστορίες ,
ενα κομμάτι ψωμί ,
λίγο από πόνο ,
λίγο από χαρά.
Αυτό που κρατάς όμως
μόνο για τον
εαυτό σου,
είναι οι μνήμες.
Μνήμες προσώπων που αποτυπώνεις με τον φακό,
μνήμες λόγων που αποτυπώνεις με το μελάνι ,
μα και μνήμες συναισθ
ημάτων που αποτυπώνεις ,
σαν ζωγραφιές με το κάρβουνο.
Πηγαίνεις πιό μακρυά και πιό μακριά
Μέχρι που κερδ
ίζεις ,
την Βαθιά σου Ανάσα.
Αυτό είναι

το χρονικό ενός οδοιπορικού .
.

.
.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ένα παιχνίδι χάρτινο στα χέρια των αγγέλων.




Μ
έσα σε αυτήν ,
την γειτονιά των Blogs,
είδα όνειρα ,
αναγκες ,
εκφράσεις ,
πόνους ,
χαρές ,
βαθιές αλήθειες ,
(γιατί τί άλλο
θα μπορούσε να χαρακτηρίσει
μια ύπαρξη εντονότερα;)
να γεννιούνται ,
να πεθαίνουν .
Ανθρώπους που δεν είδα ποτέ ,
και όμως τους ξέρω.
Τους γνώρισα .
Εκλεψα από την ζωή μου Ζωή ,
και μοιράστηκα μαζί τους
λίγο από το όνειρό μου ,
λίγο από το δικό τους .
Γράμματα στην άμμο,
που τα τραβά το κύμα του Χρόνου,
μαζί του.
Θάβω ένα δάκρυ μου ,
άλλοτε χαράς,
άλλοτε λύπης,
για όλους όσους θα γεννηθούν εδω,
μα και σε όλους όσους πέταξαν μακρυά ,
και θα ευχηθώ ,
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.
.
.
http://www.youtube.com/watch?v=LjHVpQnDROo
.
Αυτή η γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί,
κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα θελε να ζει,
γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή και
όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία
μέσα σ αυτό το δρόμο γεννιόμαστε,
ζούμε και πεθαίνουμε,
μαζί με μας και τα όνειρα μας,
μαζί με μας και τα παιδιά μας.


Γι' αυτό ένα πάρτυ σ' αυτό το δρόμο
είναι πιο θλιβερό και από τον ίδιο το θάνατο,
είναι ένα γραμμόφωνο που ολοένα ξεκουρδίζεται,
δυο ιδρωμένα χέρια στο άσπρο φόρεμα ενός κοριτσιού,
ένας σκύλος που απορεί,
ένα ποτήρι αδειανό στην άκρη της αυλής μου,
μια κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά της,
ένας κρυφός αναστεναγμός,
ένα αρπαχτικό βλέμμα θηρίου που δεν τολμάει να αγγίξει,
ένα κλουβί στην πόρτα σου με ένα πουλί που κοιμάται...


Γι' αυτό ένα πάρτυ στην Οδό των Ονείρων
είναι πιο θλιβερή και από τη στιγμή του ονείρου,
είναι ένα ξέφτισμα ζωής,
ένα παιχνίδι χάρτινο στα χέρια των αγγέλων.


Κοιτάχτε τούτο το κλουβί
είναι λιγάκι πιο μεγάλο από την καρδιά μου,
κι όμως δεν μπορεί να χωρέσει την αγάπη μου,
κοιτάχτε και τούτο το κορίτσι
θα του χαρίσω το κλουβί κι ένα τραγούδι θα μου πει...
για το πουλί που χάθηκε, για το πουλί που πια δε ζει
.
.
.
.
.
.
.
.

Για κάποια ανάσα που άνοιξε τα φτερά της και δεν είναι πιά εδώ.
.
.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Παιδική Πορνογραφία

.
.
Γιατί ,
θα πρέπει να ανέχομαι ,
να μου επιβάλλουν ,
μορφές παιδικής πορνογραφίας ,
μέσω της τηλεόρασης ;
Έβαλαν ένα όχι πάνω από 15 χρονών κοριτσάκι,
ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι ,
και εστίασαν στον ποπό της ,
κάνοντάς σεξουαλικά υπονοούμενα.
Που είναι οι φορείς που εγώ πληρώνω για να προστατεύουν εμενα ,
μα και αυτό το κοριτσάκι ,
για να απαγορεύσουν τέτοιες διαφημίσεις ;
Λυπάμαι ,
όταν βλέπω μια κοινωνία ,
που οι ηθικές της αξίες ,
λυγίζουν τόσο ευκολα ,
μπροστά στην δύναμη του χρήματος,
ή που ακόμα χειρότερα ,
δεν αντιλαμβάνεται ,
τους υποσυνείδητους χειρισμούς των εταιριών ,
που έχουν μοναδικό σκοπό να πουλήσουν.
Αρμόδιοι , κάντε την δουλειά σας σωστά .
Προστατεύστε τα ανιπεράσπιστα παιδιά ,
από όλα αυτα τα αρρωστημένα μυαλα.
Αλλιώς ,
αφήστε εμας να παρουμε την δικαιοσύνη στα χέρια μας,
και πιστέψτε με ,
θα είμαστε πολύ σκληρότεροι από εσάς.
.
.


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Γενοκτονίες Με Ντοκτορά



Τα πολύ παλιά χρόνια ,
αν κάποιος πεινούσε και δεν έβρισκε φαί,
έπαιρνε το ρόπαλο ,
πήγαινέ στην δίπλα σπηλιά ,
και βούταγε ένα κομμάτι κρέας ,
από τον γείτονα .
Αυτοί που γερνούσαν ή γινόντουσαν μάγοι και την γλίτωναν,
ή τους άφηναν πίσω να τους φάνε οι αρκούδες .
.
Αργότερα ,
αυτές οι αρπαγές ,
έγιναν συνδιαστικά .
Μία χώρα την έπεφτε σε μία άλλη.
Με πέτρες ,
με σπαθιά ,
με σφαίρες και στό τέλος με πυράυλους .
Ότι μπορείς α πετάξεις στο κεφάλι του άλλου ,
καλό ήταν .
Πέθαινε και από τις δύο πλευρές περίπου το 1/3 του πληθυσμού,
και έτσι είτε ο χαμένος ή ο κερδισμένος ήσουν ,
τα 2/3 που επιβίωναν του πολέμου
είχαν να φάνε +1/3 μπουκιάς .
Πάλι βέβαια οι ηλικιωμένοι είχαν τις μεγαλύτερες απώλειες.
.
Στήν εποχή μας όμως ,
έχουμε πιά πυρηνικούς πυραύλους ,
όπότε αν γίνει μεγάλης κλίμακάς πόλεμος,
θα γίνει κουρούμπελο όλη η ανθρωπότητα.
Ετσι ,δεν υπάρχει πιά η επιλογή αυτού του τρόπου ... εκκαθαρίσεων.
Τι κάνουμε τώρα παχουλά μου Χρυσαφένια παλλουκάρια ( golden boys ) ????
Πως θα διατηρήσετε αυτή την υπέροχη καμπυλωτή σιλουέτα ?
Πώς θα απαλλαγούμε από τους μη παραγωγικούς Γέροντες ,
και το 1/3 από τους άλλους που ζητάνε όλο και περισσότερα δικαιώματα (το κέρας μου μέσα ) ???
Μα φυσικά .
Θα αφήσουμε τους τρελούς επιστήμονες ,
να κάνουν τα πειράματά τους ,
πάνω σε ανθρώπινα πειραματόζωα.
Φυτοφάρμακα ,
μεταλλαγμένα τρόφιμα ,
χλώριο στο νερό,
απόβλητα στους ωκεανούς
κλπ.
Ομως ρε γαμώτο ,
δεν πεθαίνουν αρκετοί.
1 στους 4 παθαίνει καρκίνο .
αλλά την σκαπουλάρουν αρκετοί .
Πάμε σε μεγαλύτερης κλίμακάς πειράματα.
Κινητή και ασύρματη σταθερή τηλεφωνία .
Ψηστε τους εγκεφάλους τους .
Διαλύστε τους τα εγγεφαλικά κύταρα .
ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΡΕΕΕΕ !!!!
.
Αργούμε ομως μπαρμα επιστήμωναααα.
Εγώ θέλω πιο άμεσσα αποτελέσματα .
Τι με νιάζει άν σε 20 χρόνια θα έχουν πάθει άνια και καρκίνους .
Τωωωωρα τι κάνουμε που πρέπει να πλεεερώσω τις συντάξεις τους ???
Πώς το είπαμε το ονοματάκι σας ?
Ααααα Γρυπούλα των Χείρων.
Θα μου χαρίσετε τον επόμενο χορό;
Οχι για εμένα . Προς θεού .
Για την φουκαριάρα την ανθρωπότητα ,
που εχει αρχίσει και πεινάει .
Σαν φιλανθρωπικό γκαλά ,
ενα πράγμα.
.
Και πάλι όμως .
Αντε έτσι να ... εκκαθαρίσουμε πληθυσμούς τρίτων χωρών .
Στις ανεπτυγμένες χώρες όμως που έχουν ανεπτυγμένο σύστημά υγείας,
μόρφωση ,
μα και περισσότερο εισόδημα και απαιτήσεις ( τα σκασμένα ) τι κάνουμε ;
Μουμπλε μούμπλε.
Μην μου μιλάς σκέφτομαι τωρα.
Δεν ακούς το μοτεράκι μου ?
Το βρήκα .
Αυτούς που δεν κολλάνε τον υιό των χείρων ,
γιατί προσέχουν οι άτιμοι,
θα τους κολλήσουμε εμείς ,
με ενα εμβολιάκι κοκτέϊλ υιών ,
που θα τους πανικοβάλλουμε ,
πως πρέπει να το πάρουν για να σωθούν ,
επειδή όμως δεν προλαβαίνουμε να το δοκιμάσουμε σωστά,
θα το δοκιμάσουμε πάνω σας (θα τους πούμε ),
χωρίς να σας δώσουμε καμία αποζημίωσή (εχουν υπογράψει νόμους οι χώρες για τούτο με τις φαρμακοβιομηχανίες ,αφου είναι σε πειραματικό στάδιο) αν πάθετε κάτι (που θα πάθετε ,αφού αυτός είναι ο σκοπός του εμβολίου),
ΚΑΙ θα μας πληρώσετε και γι αυτό το εμβόλιο .
(Α Ρε ΑΔΟΛΦΕ .Που είσαι να μας καμαρώσεις . )
Τιιιιι ?
Ετσι τζάμπα θέλετε θα πεθάνετε ????
Τόσοι Επιστήμονες δουλεψαν .
Τόσοι πολίτικοι , δημοσιογράφοι κλπ
Να μην πάρουν και αυτοί το κατι τίς τους ???
Δεν ντρέπεστε
ΑΧΆΡΙΣΤΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ
Σας δίνουμε εναν Θάνατο Επιστημονικού επιπέδου ,
και εσεις γκρινιάζετε ;
.
.
Όταν υπάρχουν πολιτικοί που τα λένε έξω από τα δόντια.
.
.
Και επιστήμονες που αγαπούν την επιστήμη τους και σέβονται τον Ανθρωπο.
Ασχετο .Αυτή η επιστήμονας δεν μοιάζει εξωτερικά ,σαν να σου μιλάει η γρίπη των χείρων αυτοπροσώπως ;
.
.
.


Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Την Ιδια Ανασα Μοιραζόμαστε

.
Υπάρχουν Ανθρωποι
.
που νοιώθουν το θάυμα της Ζωής
.
τόσο έντονα Μέσα τους.
.
Τα χρώματα του ουρανού
.
οι μυρωδιές της γής
.
οι καθαροι ακατέργαστοι ήχοι της
.
κτυπούν πιο εντονα από την καρδιά τους.
.
.
Αυτοί οι Ανθρωποι
.
όταν καταφέρνουν και ελευθερώνονται
.
σαν τα άγρια πουλια
.
από τα κλουβιά της πόλης
.
ανοίγουν τα φτερά τους όσο αντέχουν
.
και κρύβουν κάτω από τον ίσκιο της αγάπης τους
.
τις τρεμάμενες από φόβο ανάσες
.
ανυπεράσπιστα πλάσματα
.
που ο θεός τους χάρισε την ίδια ανάσα με εμάς
.
και ο άνθρωπος γέμισε με πόνο
.
τις απελπισμένες για βοήθεια κραυγές τους.
.
Γιατί η αφαίρεση μιας ζωής ενός ζωου
.
να κρίνεται διαφορετικά από αυτήν ενόν ανθρώπου ;
.
Οταν σηκώνετε όπλο στα ανυπεράσπιστα πλάσματα της φύσης
.
σκεφτείτε πως κάποτε μπορεί να βρεθείτε στην θέση τους.
.
.
.
Αφιερωμένο στην Εξαιρετική ερμηνεία του Βέγγου
(κυρίως το πώς βιώνει τους πυροβολισμούς),
μα και σε όλους αυτούς τους πραγματικούς λίγους αγγέλους ,
που εχουν την δύναμη να ανοίγουν τα φτερά τους
και να αγκαλιάζουν τόσο Πόνο ανυπεράσπιστων πλασμάτων με στοργή.
Ειδική αφιέρωση στην Ψηφιακή μου φίλη Αρτάνις.
.
.
.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Έκπτωτα Πρότυπα

.
.
Ε
ίναι τόσο λυπηρό ,
πίσω από μια όμορφη εξωτερική εμφάνιση ,
να κρύβονται ... ψυχρά γρανάζια,
ορθολογιστικών υπολογισμών,
με μοναδική εντολή ,
το ΕΓΩ .
Ποιός ασχολείται με την εσωτερική ομορφιά του ;
Τί άλλο κάνουμε,
από το να αναπαράγάγουμε
έκπτωτα πρότυπα
που μας προσφέρει
o Μέντορας Καθοδικός Σωλήνας
(και ας έχει γίνει τωρα TFT);
.
.
.
.
.




Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Ήρωες γένους Θηλυκού

Σε τούτο τον πόλεμο ,
δεν υπήρχαν μόνο οι ήρωες του μετώπου ,
μα και οι ήρωες των πόλεων .
Αυτές οι γυναίκες ,
που μεγάλωναν παιδιά ,
βιώνοντας την πείνα ,
δουλεύοντας σκληρά
12 και πανω ώρες την ημέρα ,
παράγοντας τάνκς,
αεροπλάνα ,
βλήματα .
Γυναίκες που λύγιζε κάθε μέρα η καρδιά τους,
μήν ξέροντας αν ζεί ή σκοτώθηκε ,
ο γιος τους ,
ο ανδρας τους ,
ή όταν κομματιασμένος γύριζε πίσω ,
σηκώναν και αυτόν,
με περίσσιο ηρωισμό
στις πλατες τους .
Σε αυτές τις γυναίκες ,
που δεν μνημονεύθηκαν όσο θα έπρεπε ίσως ,
πέραν των δακρύων των παιδιών τους
θέλω να αποδώσω ελάχιστο φόρο τιμής ,
με τούτη μου την ανάρτησή.

http://www.youtube.com/watch?v=vOhf3OvRXKg

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Το τάνγκο του 'Ερωτα


Αρχικά ... απόσταση .

Αυτός o χορός αρχίζει πάντα από τα μάτια .

Να κοιτάζουν και οι δύο ,

βαθιά ,

κατάματα ,

ερευνητικά

μα και με μια βίαιη

πυρωμένη στοργή .

Να βγαίνει ευγένεια ,

δοτικότητα απο τις κινήσεις ,

τις πράξεις

και τα λόγια .

Στα πρώτα αγγίγματα ,

τα χέρια

να μην επιτρέπουν στα σώματα να αγκαλιαστούν

όμως τα δάχτυλα

να γαντζώνονται

δυνατά στο άγγιγμα τους ,

και να σέρνονται πάνω στο κορμί

ενώ τα μάτια και των δύο ,

να δείχνουν ξεκάθαρη

και χωρίς περιορισμούς ,

ανάγκη να προσφέρουν

τρυφερότητα

και συναίσθημα.

ΜΟΝΟ αυτή η έκφρασή

της ανάγκης του συναισθήματος και των δύο ,

είναι που γεννά το πάθος .

Φέρνει τα δυο κορμιά

τόσο κοντά πιά ,

που ανάβουν και τα δύο

σε μία

και μόνη φλόγα .

Οι ρόλοι τώρα αλλάζουν .

Ο άνδρας σκληραίνει το βλέμμα του

την στάση του .

Τα πάντα δείχνουν την δύναμή του

στο να κυριαρχήσει στην ντάμα του ερωτά του ,

ενώ αυτή αρχικά αντιδρά

προσπαθώντας να φύγει

και καθώς αυτός την επαναφέρει βίαια ,

ανθίζει περισσότερο η φλόγα της ένωσης .

Μετά αυτή

πρέπει να νοιώσει την ανάγκη να αφήνεται

στο βλέμμα του,

στις κινήσεις του .

Αιωρείται στον αέρα

βασιζόμενη πάνω

μόνο σε αυτόν.

Χωρίς την ανάγκη

μα και την εσωτερική δύναμή της εμπιστοσύνης

του να βασιστεί η νταμα

μόνο στα χερια του παρτενέρ της ,

δεν μπορεί να χορευθεί

αυτός ο Έρωτάς.

Και μόνο αν εχει ανακαλύψει

και μπορεί να νιώσει

βαθιά

την θηλυκή της φύση

μπορεί πραγματικά να το κάνει αυτό

Δεν του δίνεται όμως

ποτέ

ολοκληρωτικά .

Οχι ακόμα

Φλερτάρει με άλλον

για να προκαλέσει μέσα από την ζήλια του

κι άλλη φωτιά .

Να ξυπνήσει την ζωώδη του φύση .

Βίαιη

μα και ερωτική .

Και έτσι

να ενωθεί μαζί του

απόλυτα .

Να αρπάξουν και οι δύο φωτιά ,

κοιτάζοντάς

πάντα

ο ενας τον άλλον

στα μάτια .

Αυτή η φωτιά

μπορεί να κρατήσει λίγα λέπτά

ή και μια ολόκληρη ζωή

αναλόγως πόσο καλός χορευτής είναι κάποιος

και αν έχει πραγματική ανάγκη

να χορέψει αυτόν τον Ερωτα .

Και αν αυτή η φωτιά

αφήσει πίσω της μόνο στάχτες όταν τελειώσει ,tango2.jpg image by collectiques238

τοτε ΜΟΝΟ αυτός ο Ερωτας ,

χορεύθηκε σωστά.



.
.
.
.

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου