Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Δεκαπέντε Χιλιάδες Ξημερώματα ή Νύχτες ;


Πήρα εχθές ένα κομπιουτεράκι και είπα .
Είμαι 38 χρονών .
Αντε να ζήσω άλλα 40 χρόνια .
Ομως 40 χρόνια είναι 14600 ημέρες .
15 χιλιάδες πές.
Εκ των οποίων οι 7500 θα τις περασω ώς γέροντας (αν είμαι τυχερός ).
Τι μου μένουν ;
7500 μερες
ή
180.000 ωρες .
Εκατον ογδόντα χιλιάδες ... ωρίτρες που τόσο ασυλλόγιστα τις πετάμε απο εδω και από εκεί .
Ελα μωρε , δεν βαριέσαι ,
θα περιμενω καμία ωρίτσα .
Η' θα έρθω αυριο .
Κατσε τώρα να χασω καμιά δυο τρις τέσσερις πεντε ωριτσες βλέποντας χαζομάρες στην τηλεόρασή ,
που ποτέ δεν θυμάμαι την επομενη ημερα,
ξαπλωμένος επί του καναπέως .
Πέντε ώρες από τις 180000 ωρες που μου μενουν για να ζήσω ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ
χάθηκαν από εδώ ,
πετάχτηκαν από εκει ,
σπαταλήθηκαν για κάποιον ή κάτι που δεν το άξιζε .
Σήμερα σε μια γωνία της οθόνης του υπολογιστή μου ,
έβαλα ενα χρονόμετρο και το ξεκίνησα από τις 180000 ώρες και το αφήνω να γυρνάει αντιστροφα.
Ετσι ,
για να εχει κάτι να φοβάται η Συνήθεια.
Γιατί ,
σε 7 χιλιάδες μέρες θα είμαι ΓΕ'ΡΟΣ
και σε 15 χιλιάδες μέρες θα είμαι ΜΑΚΑΡΙ'ΤΗΣ

Δεκαπέντε Χιλιάδες Ξημερώματα
ή Νύχτες ,
τελικά θα αποφασίσουμε να ζήσουμε στην ζωή μας ;



Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου