Οψεις του Θείου

.
.
'' Ο κύρ Αντώνης ,παει καιρό που ζούσε στην αυλή ,μ'ένα κανάτι ,μ'ένα κρεββάτι ,και με κρασί πολύ.
Είχε δυό μάτια γαλανά ,κι΄αχτένιστα μαλλιά, κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
.
Αχ Κυρ Αντώνη πως σ'αγαπάμε και μαζί σου τ'άστρα μετράμε ,τις φωτιές για σένα πηδάμε ,όσπου να ρθεί η βροχή
Και τον καϊμο σου πάντα ξεχνάμε ,σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε, σαν παιδιά μαζί σου γελάμε ,σαν κάνεις προσευχή.
.
Ο Κύρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί ,γιατί το βράδυ στ'όνειρά του ,θέλει να θυμηθεί. Οτι ποτέ δεν έζησε ,μες τ'όνειρό του ζει.
Μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο ,τον βρίσκει η χαραυγή.
.
Αχ Κυρ Αντώνη πως σ'αγαπάμε και μαζί σου τ'άστρα μετράμε, τις φωτιές για σένα πηδάμε ,όσπου να ρθεί η βροχή.
Και τον καϊμό σου πάντα ξεχνάμε ,σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε ,σαν παιδιά μαζί σου γελάμε ,σαν κάνεις προσευχή.
.
Μα ένα βράδυ ,ο Κύρ Αντώνης ,στρώνει να κοιμηθεί, κι εμείς ξυπνάμε,τον καρτεράμε ,στην πόρτα να φανεί.
Μα ο Κυρ Αντώνης ,δεν θα βγει ποτέ του στην αυλή, αφού για πάντα μες τ'όνειρά του θέλησε πια να ζει.
.
http://www.youtube.com/watch?v=9L4Tg2a5Q7k
.
.
.
.