τότε γεννήθηκε η Ζωή.
Η φλόγα της ,άνθησε και μέσα στην ανθρώπινη φύση.
Άρχισε σαν μια απλή λάμψη στο σκοτάδι του Νού.
δυνάμωσε την Σκέψη
΄τόσο ,που ράγισε το Χάος,
και πυρπόλησε το Σύμπαν.
Αυτή η μικρή φλόγα της ζωής, είναι μέσα στον καθένα μας ,πάντα αναμμένη .
Άλλοι την φοβούνται και την φυλακίζουν
και άλλοι την αφήνουν να πυρπολήσει τις Αισθήσεις τους.
Υπάρχει και μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων που αναζητούν την φλόγα της Σκέψης και των Ιδανικών,
Της φλόγας που παράγει ιδεώδη,
επιστήμες,
και μονοπάτια προς την θέωση,
Άνθρωποι που έχουν το θάρρος να σβήνουν την φωτιά της ζωής τους θυσιάζοντας την στην φλόγα του πνεύματος ,όχι για να ωφεληθούν οι ίδιοι ,αλλά για να βοηθήσουν άλλους να ανθήσουν
και να μην χρειαστεί να αναβιώσουμε τις φλόγες του ανθρώπινου μίσους,
και να βιώνουμε τα απομεινάρια τους ,δώρο θανάτου στις επόμενες γενιές.
Η φωτιά του ήλιου της καρδιάς μας,
που μας έδειξε τον δρόμο ,από την επιβίωση ,
στην εξέλιξη,
αυτό το δώρο οφείλουμε να το προστατεύουμε ο καθένας μας ξεχωριστά μέσα του ,και όλοι μαζί να λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ σε αυτούς που θέλουν να εκμεταλλεύονται τις δικές μας φλόγες για να πυρπολούν τον πνευματικό και τον υλικό μας κόσμο.
