Πάντα παχιά και τραχιά παλάμη και δάχτυλα κοντά και άκομψα. Νύχια κοντά ,παραλληλόγραμμα , μικρής επιφάνειας . Λίγες γραμμές στην παλάμη . ολα αυτά υποδηλώνουν μικρή πνευματική ικανότητα και αρκετά υπανάπτυκτο νευρικό σύστημα . Αν περιμένετε από τέτοιους ανθρώπους ευαισθησία ... την πατήσατε. Δεν καταλαβαίνουν πόνο και κούραση ούτε όμως μπορούν να βάλουν όριο στα νεύρα και στα πάθη τους. Σχήμα ,χρώμα, αισθητική ακι ομορφιά είναι άγνωστες λέξεις γί αυτούς . Δώσε τους φαϊ, ποτό ,σεξ και κάτι να ...βαράνε και θα είναι ευτυχισμένοι . Χωρίς φιλοδοξίες ,παρασύρονται εύκολα λόγο βίαιου χαρακτήρα (κυρίως αν η πάνω φάλαγγα του αντίχειρα είναι βαριά και τετράγωνη) ,να κάνουν συχνά ή αξιόποινες πράξεις ή ηρωισμούς . Γεμάτα τα βιβλία Ιστορίας και η φυλακές από τέτοιους τύπους.
Σάββατο 8 Ιουνίου 2013
Το στοιχειώδες χέρι
«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)