.
Αρχίζουν να μας εκπαιδεύουν πως να καθόμαστε σε μία καρέκλα
.
Μας εθίζουν να ονειρευόμαστε μια απαλή άνετη πανάκριβη πολυθρώνα που θα είναι όλο δική μας.
.
Όμως η ζωή τα φέρνει σχεδόν πάντα τελείως διαφορετικά από ότι τα φανταζόμαστε.
Ψάχνουμε κατ' αρχάς να βρούμε μία άνετη καρέκλα να κάτσουμε γιατί το ..... αξίζουμε . Όμως είναι όλες πιασμένες. Και όλοι όσους καθιστούς ρωτάς , σκάνε στα γέλια και σου δείχνουν μια τεράστια ουρά αναμονής για όρθιους που περιμένουν να αδειάσει μια θέση. Καθώς περιμένουμε αρχίζουμε να εξετάζουμε τα είδη καρέκλας που υπάρχουν γύρω μας.
.
Κάποιοι έχουν καρέκλα με δύναμη να λυώσουν όποιον σταθεί εμπρός στα σχέδιά τους.
.
Άλλοι βγάζουν ρίζες σε μία καρέκλα που δεν είναι δική τους .Απλά τους δόθικε για λίγο και αυτοί δεν θέλουν να το δεχτούν
.
Άλλοι πάλι προσαρμόζουν την καρέκλα στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
.
.... Ενώ άλλοι αποφασίζουν να κάτσουν σε καρέκλα με αντάλλαγμα την ψυχή τους
.
Υπάρχουν κάποιοι που δεν τους φτάνει η άνετη καρέκλα . Θέλουν και τραπεζάκι
.
Ενώ κάποιοι άλλοι μαζεύουν όσες καρέκλες μπορούν και στέκονται τελικά όλη τους την ζωή όρθιοι και άγρυπνοι για να τις φυλάνε μήπως και τους πάρουν καμία
.Το χειρότερο όμως είδος ανθρώπου είναι αυτός που κάθεται πάνω σε άλλους ανθρώπους.
..
κοιτάζοντας όλους αυτούς τους όρθιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους ξέρω πως οι περισσότεροι από αυτούς θα πεθάνουν όρθιοι, ονειρευόμενοι μεχρι και την τελευταία τους πνοή ,μια αδια καρέκλα. Γιατί η ζωή είναι μια σάλα με ορισμένο αριθμό θέσεων που μπορεί να μας χωράει όλους,όχι όμως και την απληστία μερικών που χρησιμοποιούν δύο και τρεις θέσεις. Αυτό ο θεός δεν το υπολόγισε
Έτσι σκέφτομαι ότι ο παράδεισος τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από άδιες καρέκλες με ωραία θέα και καλή παρέα δίπλα σου .
..
