To tango του Λόγου (στο ...βάθος ,μαθήματα τάνγκο )

.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
.
.
Αυτό ήταν ένα παιχνίδι για τον γραπτό Λόγο ,που η Zaxaroula μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω.Και αφού σχεδόν όλοι όσοι ξέρω έχουν συμμετάσχει σε αυτό το παιχνίδι εγώ καλώ την Νεραϊδόνα να συμμετάσχει.
.
για το http://autographcollectors.blogspot
.
.
Όσο για τα μαθήματα τάνγκο που ζητήσατε ... Αρχίζουμε.
Πρώτο μάθημα για αρχάριους :
Το τάνγκο είναι φτιαγμένο από τα λάθη του .Γι αυτό όταν κάνεις ένα ,απλά κάντο με χάρη και συνέχισε.

.
Δεύτερο μάθημα για πρωτοετείς :
Άφησε τον καθημερινό σου εαυτό στην άκρη, χαμίλωσε τα φώτα και άσε την μουσική να σε παρασείρει όπως ένα φύλλο το παρασείρει ο άνεμος

.
Τρίτο και τελευταίο μάθημα για τελειόφητους :
Βάλε στον εαυτό σου φωτιά και πυρπώλησε την σκηνη που χορεύεις. Οταν τελειώσεις ,πρέπει όλα γύρω να είναι στάχτες. Αλλιώς ... δεν χόρεψες.

.
.
.
.

Εμμονές

Μετά από πρόσκληση της Euaggelia-p,δέχτηκα να πάρω μέρος στο όμορφο αυτό παιχνίδι ,και να γράψω για τις εμμονές μου.
.
Έτσι, γυμνός χωρίς περιττά βάρη,βούτηξα μέσα στο αγριεμένο πέλαγος του μυαλού μου.

.
Ανοίχτηκα πολύ βαθιά .
Εκεί που γεννιούνται τα μεγαλύτερα κύματα της σκέψης μου.

.
Εκεί που η αλμύρα της Kαρδιάς μου κοινωνει από το άγιο δισκοπότηρο του ανέμου.

.
Εκεί , βούτηξα βαθιά για να αγγιξω για μια φορά ακόμα τις μαύρες όψεις της θάλασσας,προσερχόμενος στην Άγια υγρή μου έκταση ,να μην με σκοτώσει.

.
Τα χέρια μου γέμισαν.
Βγήκα στην ακτή κρατώντας τα σφιχτά.

.
Όμως καθώς άπλωσα το χέρι μου σε εσένα ,υπήρχε μόνο άμμος στις παλάμες μου.
Αμμος που σκορπίστηκε .

.
Αυτή είναι η μόνη εμμονή μου Ευαγγελία μου.
Η ανάγκη μου για Ελευθερία,

.
που όμως,
κάθε φορά έρχονται τα Πρέπει του Χρόνου και μου την σκορπίζουν .
Έτσι κρατάω με απίστευτη εμμονή ότι έμεινε από αυτήν μέσα στις παλάμες μου.

.
Ελευθερία ,που δεν την χαρίζω πουθενά παρά μόνο στον ίδιο της τον εαυτό.

.
Ομως μερικές φορές φοβάμαι ότι ο εαυτός της ,μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος εχθρός της

Ιστορία Ζωής

Τώρα που τελείωσαν τα εντατικά μαθήματα Ιουδαϊκής Ιστορίας ,
τώρα που έρχεται η Άνοιξη ,
ας αφουγκραστούμε λίγο την ζωή που ανθίζει.

Μας δίδαξε καλά η θρησκεία ,
το πώς να πεθαίνουμε,

όμως κανείς πιά δεν μας μαθαίνει το πως να Ζούμε.
Ας ακούσουμε λοιπόν την καρδιά μας.
Εκεί που βρίσκεται η δική μας ,
Ελληνική ιστορια.

Ιστορία που μηλάει για την Ζωή
και όχι για τον Θάνατο.

Προσωπικές Αναστάσεις

Ανάσταση πώς ;
Όταν καρφιά ορίζουν τις παλάμες μας ;

Τις Όσιες Πράξεις μας κρατάει το Παρόν μή αναστάσημές.
Βαθυά Ανάστατες.
Είμαι μικρός για να ευχηθω ,
μέσα στην εβδομάδα των παθων.
Ξεκουρασθείτε.

Το Μπαλκόνι του Αρχαγγέλου

Η βελόνα του πεύκου το χέρι μου τρύπησε

.
μια σταγόνα βροχής με τη γεύση του ιδρώτα

.
είναι η θάλασσα μωβ και χαλίκια τα κύματα

.
τα νερά τρέχουν πράσινα μες το γαλάζιο

.
Τα νησιά είναι ακόμα ταγμένα στη θέση τους

.
εκκλησιές ανεμίζουν στη δύση του ήλιου

.
τα ηφαίστεια στέκουν βουβά και αφουγκράζονται

.
των αρχαίων ναών τις πεσμένες κολώνες

.
Τρεχαντήρι ο αέρας χαράζει τα σύνεφα

.
και στο άβυσσο μαύρο που η νύχτα υψώνει

.
ένα φως κουρελάκι μου φέγγει

.
.


και γω...
ταξιδεύω...
και αντέχω...
και ξέρω καλα...
ποια γλώσσα μιλάω...
ποια γλώσσα παλιά...
ποιον ήλιο πιστεύω...
και ποιαν αγκαλιά.
.
.
Τα χωριά με τ' αρχαία λαμπρά τους ονόματα

.
ξαγρυπνούν και καπνίζουν και λένε τραγούδια

.
τα κορμιά των σταριών στο βοριά ταλαντεύονται

.
στη οθόνη τους σύμπαντος άσβηστοι φάροι

.
Οι μεγάλοι γκρεμοί τα πουλιά και τα θαύματα

.
στων παιδιών τη παλάμη αντηχούνε και ανθίζουν

.
και χιλιάδες αστέρια τα αμέτρητα ποιήματα

.
μαύρη άμμος οι λέξεις και μαύρα φεγγάρια

.
Ιστορούν την απόχη του χρόνου του άσπλαχνου

.
και στις πόλεις που αγόρια φιλούν τα κορίτσια τους

.
ένας σκύλος το χώμα μυρίζει


.
.
και γω.....
ταξιδεύω....

και αντέχω ....
και ξέρω καλα...
ποια γλώσσα μιλάω....

ποιαν άγια αγκαλιά .... ποιον ήλιο πιστεύω...
και ποιαν αγκαλιά...

.
.
Ο αρχάγγελος βγαίνει ξανά στο μπαλκόνι του

.
όλα έχουν συμβεί κι όμως λάμπουν καινούρια..."