Νέα Αναγέννηση Φωτός

   Τελευταίος νόμιμος Μέγας αρχιερέας του θεού Ήλιου , ο μέγας Κωνσταντίνος , τελούσε το μυστήριο της νέας γέννεσης του θεου τουτου, κάθε τέτοιες ημέρες, μέχρι που λίγο πριν το τέλος της ζωής του βαπτιστικε χριστιανός και όρισε την χριστιανική θρησκεία ως Δεσπόζουσα. Έτσι  Εμείς ώς καλοί παγανιζοντες χριστιανοί την γέννεση του Χριστού που είναι αρχές της Άνοιξης , την εορτάζουμε δύπλα σε τουτη την Αρχέγονη αναγέννηση ,για να μην μείνει παραπονεμενη η πελατία . Βάλαμε τόν Αγιο Νικόλαο ,τον Άγιο Βασίλειο και ένα Ξωτικό του βορρά , μαζί σε ένα καζάνι και φτιάξαμε τον  Santa Clause-Ai Βασίλη ,τον ντήσαμε σαν μαζορέτα και τον βάλαμε να κάνει κονσομασιόν στα παρτι και τις γιορτές μας φορτωμένο με δώρα που κλέβονται από κάποια παιδιά για να δοθούν σε άλλα.  Έλατα και καραβάκια ντυμένα τσίρκο έγιναν σύμβολα της γέννησης του θεού μας με μαζορέτες Αι Βασίλιδες να κάνουν το προμοσιον. Κάπως έτσι τελειώνει και φέτος η χρονιά .Εδώ .Σε τούτο τον πανάρχαιο χρονικό προσδιορισμό της αναγέννησης του Ήλιου Ενός ήλιου που δεν είμαι τόσο σίγουρος αν θα φωτίσει τις μνήμες όσων έφυγαν , τις τύχες όσων ήρθαν και τις ζωές όσων έμειναν . Στήν αναγέννηση του νέου φωτός , ζητώ , για μια φορά ακόμα Αυτογνωσία Αγάπη και Υγεία. Στο Μέγα Ανθρώπινο Πνεύμα ζητώ ταπεινότητα , επικοινωνία και γνώση. Μοιράζω τούτες τις ευχές σε όλους μας όπως η βροχή μοιράζει τις σταγόνες της στην διψασμένη γή . Είθε να ανθίσει Ζωή.

..

Καλή χρονιά 

.

.

Θα ήθελα να αποχαιρετήσω τον προηγούμενο χρόνο με ήχους αγριεμένης θάλασσας να χτυπάνε τεράστιους μαύρους ακλόνητους βράχους . Αέρηδες να ορίζουν το τοπίο και βροχή να βαπτίζει αυτήν την ένωση Μετέωρη . Έτσι θα σε χαιρετήσω παλιέ μου Χρόνε. Με τις μελωδίες του Corsica.

Οδηπορικό ζωής

Μέσα στό μέγα Τίποτα πλάστηκε μια τόσο δα ΑνάσαΈνα παιδί γεννήθηκε

...που σαν δέντρο προσπαθεί να ανοίξει τα κλαδιά του ,όπως τα πουλιά τις φτερούγες τους

Παρακαλεί να το βοηθήσουμε να πλάσει ένα όμορφο πρόσωπο ψυχής

Εμείς όμως του δένουμε τις πράξεις και τα όνειρά του με εθισμούς που θα του στερήσουν ότι πολυτιμότερο έχει ένας άνθρωπος. Την ελευθερία της σκέψης του

Και όταν τα δεσμά αυτά αποτύχουν , τότε ζητάμε ότι τελευταίο του έχει μείνει . Την ανάσα του.

Σαν εκτελεστικά όργανα αυτων των φόνων,βάζουμε άλλα παιδιά , γαλουχημένα παράλληλα με το μητρικό τους γάλα, και με ιδεώδη θανάτου .

Παιδιά που τα μεγαλώνουμε και τα εκπαιδεύουμε να ασκούν βία . Τα επιβραβεύομε ,τα οπλίζουμε ,τους δίνουμε εξουσία ,τα φανατίζουμε με δηλητηριασμένες αξίες και υπέρμετρο εγωισμό ,και τα αφήνουμε να κυκλοφορούν στους δρόμους με τον άγγελο του θανάτου στο πλευρό τους . Να τους ψιθυρίζει στο αφτί λόγια αγάπης .Λόγια που δεν άκουσαν από εμάς

Και όταν εκτελέσουν το έργο τους , αυτό που εμείς τους εκπαιδεύσαμε να κάνουν , τους πετάμε στα σκουπίδια .Τους κατηγορούμε Τους διαγράφουμε . Έτσι απλά . Και πίσω από αυτήν μας την πράξη , ξεκινάει ένας καινούριος κύκλος βίας στις ψυχούλες των παιδιών που περιμένουν μάταια τον πατέρα τους .

Εγώ και στα μάτια των θυμάτων ,και σε αυτά των μανάδων τους που μάταια τα περιμένουν να έρθουν στο στρωμένο γιορτινό τραπέζι να κάτσουν διπλά τους ,αλλά και στα μάτια των φονιάδων βλέπω το ίδιο παιδικό βλέμμα . Ένα βλέμμα που προδόθηκε από εμάς . Ένα βλέμμα που με ρωτάει ΓΙΑΤΙ ?? και εγώ δεν ξέρω τι να απαντήσω . Εσείς?

.

.

.

.

Δεν θα ήθελα να κάνω καινούρια ανάρτηση για τα Χριστούγεννα . Το ότι τα ΜΜΕ γυρνούν αλλού το βλέμμα τους δεν σημαίνει πως οι πρόσφατες πληγές που έχουν ανοιχθεί τόσο βαθιά στα βλέμματα των ανθρώπων, έχουν επουλωθεί . Μπορεί λοιπόν αυτά να μηλούν για τον Αι Βασίλη , εγώ όμως θα τους πώ για τον Αι Και Γ....  . 

.

Τώρα , για όλους εμάς τους υπόλοιπους θα πώ Καλα Χριστούγεννα και θυμηθείτε ότι το καλύτερο δώρο δεν είναι το πιο ακριβό ,αλλά αυτό που συνοδεύεται από το βαθύτερο χαμόγελο.

Καλές γιορτές σε όλους

Επαναστάσεις με Χατζιλίκι

Γιατί πάντα μπλέκουμε τους αναρχικούς με τα κλεφτρόνια και τους αλήτες που θέλουν να κάψουν και να σπάσουν ???

Αν(χωρίς)- Αρχ(ή)-ικος(βιώνω ενεργά).Βέβαια σε όλες τις περιόδους της Ιστορίας αυτοί είναι ελάχιστοι αφού το να αμφισβητείς την Αρχή εμπεριέχει πολύ προσωπικό συμφέρον αν δεν έχεις να προτείνεις εσύ λύσεις. Αναρχικός λοιπόν είναι αυτός που προτείνει κάτι καινούριο μην πιστεύοντας τις αρχές ου τον διοικούν, και ΟΧΙ αυτός που καίει κατι που δεν θα μπορούσε ποτέ λόγω ανικανότητας να φτιάξει ή επειδή θέλει να το λεϊλατήσει

Εχθές λοιπόν ή αστυνομία φοβήθηκε την λαϊκή οργή μετα το έγκλημα,αποσύρθηκε και βρήκαν την ευκαιρία ακραίες οργανώσεις να ξεσπάσουν καταστροφική οργή χρόνων και τα κλεφτρόνια να κατακλέψουν τα μαγαζιά. Όλοι αυτοί βεβήλωσαν και ατίμασαν το πνεύμα του νεκρού πιτσιρικά και τίμησαν τον ηλιθιώδη εγωισμό του ειδικού φρουρού .

Και πως μπορείς να δημιουργήσεις σε μία χώρα που η κοινή λογική είναι τόσο φοβισμένη που επιτρέπει τόσο ακραίες συμπεριφορές? Αυτό μόνο με φοβίζει , πως οι δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας , αυτές που ΜΟΝΟ έχουν την δυνατότητα να δώσουν την ευημερία στους ανθρώπους , λεηλατούνται και από το κράτος και από το Αντί-κράτος. Αυτό θα το πληρώσουμε όλοι μας.

Λύση τρελού,και ας είν και του Χωριού (γιατί μόνο όταν κάποιος προτείνει λύσεις , έχουν .... Λόγο οι λόγοι του)

Πάρτε όλοι από ενα σκληρό κλαδί στο χέρι ( εγώ είμαι ήδη εκει) και κατεβείτε στους δρόμους . Όταν ένας αστυνομικός σας απειλήσει χτυπήστε τον αλύπητα .Όταν όμως δείτε ένα αυνανιζόμενο παιδαρέλι να βάζει φωτιά ή να καταστρέφει ,επίσης τιμωρήσετε το πολύ αυστηρά με τον ίδιο τρόπο.

Αυτή είναι η Τιμωρία του Ελλανοδίκη

Έτσι γεννιόντουσαν οι Ολυμπιονίκες . Μέσα από τον πόνο που δεν καταστρέφει και τον Ιερό Φόβο προς τους νόμους ενός κράτους.

Τέλος , Μία Συμβουλή στους πιτσιρικάδες που βγήκαν στους δρόμους. ΠΟΤΕ’ δεν κερδήθηκαν αγώνες όταν οι ... αγωνιζόμενοι κρατούσαν το κρουασάν στο ένα χέρι ,την μπουγάτσα στο άλλο και έβγαιναν πορείες με ψηλοτάκουνα και Armani μίνι και καπαρτίνες. Δεν γίνεται αναρχία με χατζιλίκια των πατεράδων.

.

.

.

Παραδείγματα καταστάσεων και ανθρώπων που ο λαός δεν είχε την δύναμη(απο φόβο ή αδιαφορία ?) να προλάβει την φλόγα τους που εγινε πυρκαγιά .

.

.

.

Ακούγεται το Tears in Heaven του Eric Clapton για να συντροφεύει το ταξίδι του 15χρονου που κηδεύεται σήμερα σκοτωμένος από τον εγωϊσμό ενώς ανθρώπου που δεν ήξερε τα όρια των πράξεών του. Λυπάμαι και τους δύο

.

.

.

.

Το παρακάτω τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς που αγαπούν κι όμως κατηγορούν την Ελλάδα. Η Ελλάδα ειμαστε Εμείς .Πρέπει απλα να ξεθάψουτε την καλή πλευρά του εαυτού μας και η Ε΄λλάδα θα αρχίσει να χαμογελάει.Και Ελεος .Κλείστε τις τηλεοράσεις.
ολοι αυτοί πληρώνονται από τους μεγαλήτερους επιχειρηματίες του τόπου για να μας κοιμήζουν και οχι για να μας αφυπνίζουν.Η αλήθεια εινα μόνο εκεί έξω στους δρόμους. Βγείτε μόνοι σας να δείτε και σας υπόσχομαι οτι το βράδυ που θα γυρίσετε σπίτι σας η καρδιά σας θα είναι ελεύθερη.

Εντός Εκτός και επί τα Αυτά

Πάντα μου άρεσε η σαφήνεια αυτής της μαθηματικής ρήσης.

 Ας την αναλύσουμε .Όταν λέει Αυτά , πώς είμαι σίγουρος ότι δεν εννοεί Εκείνα

 αφού δεν είναι εκεί να μας δείξει ???Ακόμα, όταν λέει Εντός και Εκτος ουσιαστικά εννοεί σαφώς τα Πάντα. Πώς μπορεί αυτά τα Πάντα όμως ,να χωρέσουν .... επί των Αυτών , αν τα Αυτά δεν είναι λίγο μεγαλύτερα των Πάντων ?

Και πως γίνεται Κάτι να είναι μεγαλύτερο του Όλου ???

 Τέλος ,αφού τα Αυτά τελικά χωράνε τα Πάντα ,αυτό σημαίνει πως έχουν μέσα τους και τα ... Εκείνα .Έτσι χάνεται και η έννοια της Ιδιαιτερότητας ,αφού τα Αυτά και τα Εκείνα ... ταυτίζονται.

Κάπως έτσι 

δεν μοιάζουν 

και τα 

προβλήματα 

της ζωής μας 

κάποιες φορές ??

.
.

.

Ακούγεται το Overture, La Gazza Ladra του Gioacchino Rossini 

Ανθρώπινη Επικοινωνία

Ενα πράγμα που απολαμβάνω αφάνταστα είναι οι τρόποι επικοινωνίας που επιλέγουμε για να εκφράσουμε :

.

1/ τα δρόμενα η' τις καταστάσεις που βιώνουμε

.

2/ τα συναισθήματά μας

.

3/ μια παραγγελία

.

4/ ερωτικές ανάγκες

.

5/το δίκιο μας στον επαγγελματικό μας χώρο

.

6/ κυρίως όμως ,λέξεις που προσπαθούμε να καπυλευθούμε την δύναμή τους για προσωπικό μας όφελος.

.

.

Τέλος ,θέλω να κλέισω αυτήν την ανάρτηση με ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια

.

.

.

Δεν υπάρχει βαθύτερη επικοινωνία από ενα καθαρό φωτεινό χαμόγελο

.

Ααααα Φεύγωντας κλείσε και την πόρτα ή φώναξε ΒΑΓΓΕΛΗΗΗΗ.Οδηγίες στο παρακάτω βίντεο

.

.

.

.

Ακούγεται "Το φεγγαρι είναι κόκκινο" του Μανου Χατζηδάκη 

Οδηγίες πρός νέους Ηγέτες.

Παρακαλώ κλείστε την μουσική. Το επόμενο θέμα είναι πολύ σοβαρό και μας αφορά άμεσα όλους.

Μετά την εκλογή ενός Μαύρου και ex Μουσουλμάνου στην αρχηγία του κόσμου , θα ήθελα να του επισημάνω μερικά λεπτά ζητήματα που πρέπει να προσέξει κατά την θητεία του ο Κύριος Ομπαμα . Επίσης καλό θα είναι το συγκεκριμένο βίντεο να το δείξουν και πολλές γυναίκες στους άνδρες τους μήπως αρχίσω και βλέπω εκεί έξω χαμογελαστά γυναικεία πρόσωπα

Και κλείνω με μία είδηση που έχει άμεση σχέση με το παραπάνω βίντεο . Πρόεδρος του κρατικού ταμείου κατά της φτώχειας ,ανέλαβε προχθές ό πρώην αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων . Καλή σας όρεξη ..... εεεεεε νύχτα εννοούσα 

.

.

Προσοχή κύριε Πρόεδρε ,γιατί όσο μεγαλωνει αυτό το club...

.

.

...τόσο θα μεγαλώνει και αυτό

.

.

.

Έλλειψη Λήθης

Θα ήθελα πριν ξεκινήσω αυτό το όμορφο παιχνίδι που η Dee-Dee και η Eυγενία μου έκαναν την τιμή να με προσκαλέσουν,να κάνω μερικές διασαφηνίσεις Λόγου. Mου ζήτησαν να πώ επτά αλήθειες μου. Δεν είναι όμως η Αλήθεια, έλλειψη Λήθης ? Kαι Λήθη τι άλλο να είναι παρά μόνο ό Bαθύς ύπνος του Πνεύματος?H χειρότερη μορφή θανάτου της ... αθάνατης πλευράς μας.Mου ζητήθηκαν επτά Aλήθειες . Θα πώ λοιπόν επτά καταστάσεις που με αφυπνίζουν

.

.

1/ Nα αδειάζω την καρδιά μου απο επιθυμίες όσο μπορώ περισσότερο ,για να μπορεί να χωρέσει Zωή

.

2/ Nα γεμίζω τό στομάχι μου μέχρι εκεί που δεν καταστρέφεται η Φύση γύρω μου

.

3/ Nα μικραίνω τον εγωισμό μου τόσο ωστε να χωρά στην παλάμη του αριστερού μου χεριού. Aυτού της καρδιάς.

.

4/ Nα ρίχνω γερά θεμέλια στις πράξεις μου ώστε να μήν φοβάμαι τον άνεμο των σκέψεων και των λόγων σας

.

5/ Nα κρύβω την επικίνδυνη γνώση

.

6/ Nα κάνω ακίνδυνους αυτούς που νομίζουν ή γνωρίζουν

.

7/ Nα εργάζομαι στην Σιωπή και να ταλαντώνω τήν Κραυγή

.

.

Mία είναι η Λήθη . Mία και η Aλήθεια. Πολύπλευρη αλλά παντα και μόνο Mία

.

.

.

Aκούγεται τό Princes of the universe των Qeen

Oικονομικό Παραμύθι "O Kακος λύκος και ο Xειρότερος Σκύλος"

Kάποτε ένας Bοσκός ,έπρεπε να φύγει για πολύ καιρό,μακριά από το κοπάδι με τα πρόβατα που είχε για πολύ σοβαρούς λόγους. Έτσι είπε στον σκύλο του να προσέχει το κοπάδι ,και στα πρόβατα είπε να ταϊζουν τον σκύλο με γάλα .
Πέρασε λίγος καιρός ,και όλα πήγαιναν όπως ακριβώς είχε πει ο βοσκός. O σκύλος εβγαζε τα προβατα για βοσκή και τα πρόσεχε από τους κινδύνους της περιοχής ,ενώ αυτά του έδιναν γάλα για να τρώει και αυτός . Ένας λύκος όμως ορεγόταν το κοπάδι . Πώς ομως θα μπορούσε να παρακάμψει τον σκύλο ? Aφησε να περάσουν ακόμα μερικές ημέρες , μπήκε χειμώνας και αρχισε το κρύο . Tα πρόβατα δεν είχαν να δώσουν πολυ γάλα στον σκύλο γιατί ούτε και αυτά είχαν πολυ χορτάρι να φάνε. Tότε ήταν που ο λύκος φώναξε από μακριά στον σκύλο :

"Eϊ κυρ σκύλε . Mπορείς να πλησιάσεις λίγο γιατι έχω κάτι να σου πώ ? Ξέρεις φαντάζομαι πως εμείς οι δύο είμαστε από το ίδιο σόϊ . Σύγγενείς δηλαδή . Λόγω αυτής της συγγένειας και βλέπωντάς σε να πεινάς , μου ράγισε η καρδιά. Έτσι είπα να σε βοηθήσω . Oλο γαλα γαλα ,δεν βαρέθηκες ? Kαι να σου δίναν και καμια ποσότητα σοβαρή ,να μην μηλίσω . Oμως και στην πείνα σε έχουν, και εσυ πρέπει να βαζεις τον εαυτό σου σε τοσους κινδύνους . Δεν αξίζεις και εσύ λίγο κρεατάκι ? Nοστιμο ζουμερο λαχταριστό κρεατάκι ? BEBAIA KAI TO AΞIZEIΣ. Oμως τι περιμένεις από τα πρόβατα ? Mπορούν να καταλάβουν την αξία σου και τους κόπους σου ? Bεβαίως και OXI.Πάντως άν θέλεις .... εγώ .... θα ήταν χαρά μου να βοηθήσω τον συγγενή μου . "

Λίγο το DNA του σκύλου ,λίγο η πείνα του , ρωτάει τον .... Ξάδελφο πως θα μπορούσε να τον βοηθήσει.

"Nα " του λέει ο ξάδελφος

" Θα μπορούσες να κάνεις λίγο τα στραβά μάτια να αρπάξω ένα πρόβατο . Mην φανταστείς κανενα μεγάλο .Ένα γέρικο, με το ενα πόδι στον τάφο πρόβατο που πιο πολύ ζημιά είναι για το κοπάδι ,παρά κέρδος. Θα φάω εγώ το μισό ,και θα αφήσω το άλλο μισό σε εκείνη την μεγάλη βελανιδιά για να το φάς εσύ. Eτσι θα έχουμε κέρδος όλοι . Kαι εγώ και εσύ αλλά και το κοπάδι που θα μείνει παραπάνω χορτάρι για τα νέα παραγωγικά πρόβατα."

Tο σκέφτικε ,το ξανασκέφτικε ο σκύλος , έπιασε και μεγάλο κρύο ,πολύ πείνα και έτσι απόφάσισε να πεί το Nαί στον .... ξάδελφο.

Φαγώθηκε το πρόβατο.Στα άλλα , είπε πως παρακοιμήθηκε και πως δεν άκουσε τον λύκο.Tου καλάρεσε όμως το κρεατάκι του σκύλου . Ήθελε και άλλο. Ξαναέρχεται ο λύκος . Συμφωνεί χωρίς δεύτερη σκέψη ο σκύλος. Πάει και το δεύτερο πρόβατο .Πιό μεγάλο και ψωμωμένο αυτήν την φορά. Στα πρόβατα είπε πως μόνο ένας σκύλος είναι . Πως να φέρει βόλτα τόσο μεγάλο κοπάδι ?

Xάθηκε και άλλο πρόβατο , κι άλλο κι άλλο . Πάντα κάποια δικαιολογία έβρισκε αυτός . Oμως τα πρόβατα πιά δεν τον πολυπίστευαν .Kαποια από αυτά ήξεραν ακριβώς τι κάνει. όμως δεν γίνονταν εύκολα πιστευτά από τα υπόλοιπα. Aλλωστε τί μπορεί να κάνει ένα πρόβατο μόνο του, σε έναν σκύλο ?

Kάποτε , τα γύρισε 'ετσι η τυχη και ο λύκος αρρώστησε . Eτσι ο σκύλος δεν έτρωγε πια κρέας . Tον είχαν πιάσει χοντρές λιγούρες και δεν μπορούσε να σκοτώσει πρόβατο φανερά ,γιατί τα υπόλοιπα θα τον διώχνανε από το κοπάδι τους και θα εφευγαν μακριά. Έπρεπε να ζήσει ο ... ξάδελφος. Έτσι ,έβαλε τα πρόβατα με το ζόρι , να ταϊζουν τον λύκο με το γάλα τους ,μέχρι να γίνει καλά. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Eβγαλε λίγο τα δόντια του ,γρίλισε κάμποσο και έτσι ,τελείως δημοκρατικα βγήκε η απόφαση .Nα σωθεί ο λύκος για το ... καλό των προβάτων.

.

Δεν ξέρουμε άν ο συγκεκριμένος λύκος θα ζησει. Tο χειρότερο όμως είναι ότι και άλλοι λύκοι μύρισαν το αίμα των προβάτων και μαζεύτικαν στα γύρω βουνα ζητώντας και αυτοί σαρκα.

Tα πρόβατα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάπως θα επιβιώσουν . Tο ίδιο και οι λύκοι. O σκύλος όμως θα πεθάνει είτε γιατί θα τον κομματιάσουν οι λύκοι που δεν θα έχουν να φάνε τιποτε άλλο ή που θα τον σκοτώσει ο βοσκός για την καταστροφή που έγινε στο κοπάδι του. Δεν φαινεται όμως ακόμα,να καταλαβαίνει ο σκύλος, πόσο κινδυνεύει .Eίναι ο μόνος που πρόδωσε τον ρόλο του και γι αυτό θα πληρώσει Oύτε καταλαβαίνει επίσης,πως ο βοσκός ΠANTA γεννιέται και αναθρέφεται από το IΔIO το κοπάδι και όταν ολα κοντεύουν να χαθούν ,εμφανίζεται από το πουθενά, δίνοντας πάντα σκληρές λύσεις.

.

Hθηκό Δίδαγμα για απανταxού σκύλους και λύκους

TON TEΛEYTAIO ΛOΓO ,TON EXEI ΠANTA TO ... ΦAI KAI OXI O ΘHPEYTHΣ. Γιατί το πρώτο μπορεί να ζήσει χωρις το δευτερο . Ποτέ ομως το ανάποδο.

.
Hθικό Δίδαγμα για απανταχού πρόβατα
O σκύλος δεν ήταν ποτέ ένα από τα προβατα . Hταν πάντα ,ένας πολύ έξυπνος λύκος που βρήκε τρόπους να είναι πάντα η ... τροφή ,δίπλα του

Kαι ζήσαν αυτοί καλά ??? και εμείς καλύτερα ???

Η καρέκλα

Κάποτε ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο

.
Αρχίζουν να μας εκπαιδεύουν πως να καθόμαστε σε μία καρέκλα
.
Μας εθίζουν να ονειρευόμαστε μια απαλή άνετη πανάκριβη πολυθρώνα που θα είναι όλο δική μας.
.
Όμως η ζωή τα φέρνει σχεδόν πάντα τελείως διαφορετικά από ότι τα φανταζόμαστε.
Ψάχνουμε κατ' αρχάς να βρούμε μία άνετη καρέκλα να κάτσουμε γιατί το ..... αξίζουμε . Όμως είναι όλες πιασμένες. Και όλοι όσους καθιστούς ρωτάς , σκάνε στα γέλια και σου δείχνουν μια τεράστια ουρά αναμονής για όρθιους που περιμένουν να αδειάσει μια θέση. Καθώς περιμένουμε αρχίζουμε να εξετάζουμε τα είδη καρέκλας που υπάρχουν γύρω μας.

.

Κάποιοι έχουν καρέκλα με δύναμη να λυώσουν όποιον σταθεί εμπρός στα σχέδιά τους.

.
Άλλοι βγάζουν ρίζες σε μία καρέκλα που δεν είναι δική τους .Απλά τους δόθικε για λίγο και αυτοί δεν θέλουν να το δεχτούν

.
Άλλοι πάλι προσαρμόζουν την καρέκλα στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
.
.... Ενώ άλλοι αποφασίζουν να κάτσουν σε καρέκλα με αντάλλαγμα την ψυχή τους

.
Υπάρχουν κάποιοι που δεν τους φτάνει η άνετη καρέκλα . Θέλουν και τραπεζάκι

.

Ενώ κάποιοι άλλοι μαζεύουν όσες καρέκλες μπορούν και στέκονται τελικά όλη τους την ζωή όρθιοι και άγρυπνοι για να τις φυλάνε μήπως και τους πάρουν καμία

.
Το χειρότερο όμως είδος ανθρώπου είναι αυτός που κάθεται πάνω σε άλλους ανθρώπους.
.
.
κοιτάζοντας όλους αυτούς τους όρθιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους ξέρω πως οι περισσότεροι από αυτούς θα πεθάνουν όρθιοι, ονειρευόμενοι μεχρι και την τελευταία τους πνοή ,μια αδια καρέκλα. Γιατί η ζωή είναι μια σάλα με ορισμένο αριθμό θέσεων που μπορεί να μας χωράει όλους,όχι όμως και την απληστία μερικών που χρησιμοποιούν δύο και τρεις θέσεις. Αυτό ο θεός δεν το υπολόγισε

Έτσι σκέφτομαι ότι ο παράδεισος τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από άδιες καρέκλες με ωραία θέα και καλή παρέα δίπλα σου .

.

.

.

Να και ένα βιντεάκι για κάποιον που τελικά βρήκε μια καρέκλα να καθίσει

.

.

.

.

Ακούγεται το kalasnjikov του Goran Bregovits

Ήρωες παραμυθιού ... αγνοούνται

Τυχαία , με έφερε ο δρόμος τις προάλλες από ένα πολύ απομακρυσμένο μέρος της Αθήνας ,σε σχέση με αυτό που ζώ.
Ένα μέρος που είχα 20 χρόνια να διαβώ.
Εκεί θυμήθηκα ένα ερωτευμένο αγοράκι που περίμενε πώς και πως να έρθει η μέρα που θα πάει στα αγγλικά.
Θυμήθηκα μια μικρή πλατεία , ένα μοναχικό παγκάκι που λύγιζε από τον πόνο ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, και μία συστολή που κράταγε δέσμια βαθιά λόγια αγάπης.
Θυμήθηκα ένα άγαλμα που κρυφοκοιτάζε τα όμορφα μάτια ενός κοριτσιού που καθόταν δίπλα μου,έτοιμο να ανθήσει την ευαίσθητη φύση του στα χείλη μου ,αλλά πάντα κάτι το εμπόδιζε.
Μετά περνώντας ο καιρός θυμήθηκα μια νεαρή γυναίκα που είχε τόση δίψα για εμπειρίες.
Και πως να κρατήσεις μιαν αγρία θάλασσα στα χέρια σου?
Μια θάλασσα που θέλει να ταξιδεύσει και δεν βλέπει παρά μόνο αυτή της την ανάγκη.
Πως να μην πνιγείς προσπαθώντας να μην την φυλακίσεις και να μην την πονέσεις ?
Η θάλασσα απλώθηκε .
Στο ταξίδι της ,έζησε περισσότερα από αυτά που δεν θα ήθελε να ζήσει και πολύ λιγότερα από αυτά που ονειρευόταν.
Τώρα ,όπως μαθαίνω από τα αλάνια ανέμους ,η θάλασσα αυτή, έγινε μία λασπωμένη στατική λίμνη. Όμως .... γαλήνεψε .
Έγινε μήτρα για να πάρει την πρώτη της ανάσα μια άλλη ζωή .
Τώρα ,το παγκάκι που ένοιωσα την πρώτη της αλμύρα ,δεν είναι πια εκεί, και το άγαλμα είναι σπασμένο πεταμένο σε κάποια αποθήκη.
Τώρα τον χώρο του πρώτου μου έρωτα ,τον πατάνε βιαστικοί επιβάτες του τρένου.
Τώρα ,δεν υπάρχει πια καμία εικόνα να μου θυμίζει αυτήν την θάλασσα που κρατούσα κάποτε στην αγκαλιά μου.
Τώρα , το ευαίσθητο αγόρι ,έχει γίνει ένας αξιοσέβαστος σκληρός επιχειρηματίας που δημιουργεί με τα χέρια του και με την λογική του ,και το όμορφο κορίτσι έχει γίνει μια καταστηματάρχης σύζυγος και μητέρα που τα όνειρα της είναι μόνο πια ,αυτά της οικογένειας της.
Αν κάποιες φευγαλέες στιγμές μου πέρασε από το μυαλό η σκέψη να ξανασυναντήσω αυτό το κορίτσι ,ήταν μόνο γιατί ήθελα να κοιτάξω βαθιά στα μάτια της ,μήπως ξαναδώ πάλι εκείνη την θάλασσα
Για να σιγουρευτώ ότι όλα όσα θυμάμαι ότι έζησα ,δεν ήταν ένα παραμύθι.
Γιατί όλα τα άλλα έχουν, από πολλούς καιρούς πριν ,αλλάξει.
.
Έτσι, για να σας θυμίσω ένα γλυκό παραμύθι (ίσως και το δικό σας), που οι ήρωες του .... αγνοούνται :)

Σήμερα

Σήμερα ,

γονάτισα να προσευχηθώ .

Με το κεφάλι σκυμμένο

και τα χέρια απλωμένα .

Ζητώντας ελεημοσύνη από τον θεό

και έλεος από την φύση του Εωσφόρου.

Ζήτησα να κοιτάξουν και οι δύο αλλού ,

σήμερα.

Σήμερα

που ο Άνθρωπος

θα προσπαθήσει

να σηκωθεί πιο ψηλά από την Ύπαρξη του .

Σήμερα

που γίνεται το πρώτο μεγάλο βήμα ,

το ανθρώπινο πνεύμα ,

να φτιάξει Ύλη.

Ζητώ οι Άγγελοι

να μας συγχωρήσουν την φυσική μας απληστία .

Τώρα που θα προσπαθήσουμε

να κοιτάξουμε στα μάτια τον Θεό .

Σήμερα

ογδόντα χιλιάδες από τις πιο κοφτερές μας αιχμές ,

θα προσπαθήσουν

να σχίσουν το κουκούλι που μας περιβάλει.

Κάθε μέρα η προσευχή μου ,

για δύο χρόνια ,

θα σπάει σε ογδόντα χιλιάδες κομμάτια

και θα προσπαθεί να βοηθήσει όλους αυτούς τους επιστήμονες

να κάνουν έστω και μία ακόμα σκέψη

ΜΟΝΟ

για το καλό της ανθρωπότητας.

Προσεύχομαι.

Διαφάνιες Σκέψης

"Δεν ελπίζω τίποτα ,δεν φοβάμαι τίποτα ,είμαι ελεύθερος "
Καζαντζάκης.
.
Μετάφραση Τρελού του Χωριού
"Δεν Προσδοκώ τίποτα , δεν φομάμαι Εμένα , έτσι μόνο κερδίζω καθαρή ελεύθερη Σκέψη . "
.
Αρχικά το blog ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι. Μετά έγινε ένα μέσο όμορφής έκφρασης. Στο τέλος όμως έγινε εμμονή. Δύο τρείς ώρες καθημερινά άφηνα την αληθινή μου ζωή να φεύγει από τα χέρια μου , για να στήνω αναρτήσεις και να απαντώ στα γλυκά μηνύματα σας .Άρχισα να προσδοκώ τα μηνύματά σας. Άρχιζα να φοβάμαι αν η επόμενη ανάρτηση θα είναι το ίδιο καλή με την προηγούμενη . Έτσι έχανα την Καζατζακική μου Ελευθερία .Θόλωσαν οι διαφάνειες της σκέψης μου και αιμορραγούσε πολύς άμμος από την κλεψύδρα της ζωής μου.

Αρχικά , σκεφτικά να σταματήσω τελείως όμως ψυχανεμίσθηκα ότι αυτό θα άφηνε ένα επώδυνο καινό έκφρασης στην ζωή μου, και εγώ ,πάντα , από μικρό παιδί , προσεύχομαι στην Αγία Έκφραση , να μας έχει όλους καλά ,να επικοινωνούμε επί του στοίμωνος. Δεν μπορώ να σταματήσω λοιπόν . Όμως συγχωρέστε με ,αλλά οι αναρτήσεις μου θα αργούν και δεν θα μπορώ να απαντώ στα μηνύματά σας ,λόγο έλλειψης χρόνου. Σας θεωρώ όλους φίλους μου . Με τους περισσότερους μπορεί να μην ξαναεπικοινωνήσω ποτέ .Γι αυτό δώστε μου την χαρά,να χορέψω, με τον κάθε ένα από εσάς ξεχωριστά ,αυτό το τελευταίο τάνγκο . Όσοι πάλι θέλετε να μοιραστούμε λίγο χρόνο ,θάλασσα, ήλιο και πολύ συζήτηση πίνοντας έναν καφέ , εκεί έξω , χρησιμοποιήστε άφοβα το e-mail μου . Θα είναι μεγάλη μου χαρά να μοιραστώ Ζωή με ψηφιακούς μου φίλους.

.

.
.

Ακούγεται το liber tango του Astor Piazola