Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Σκέψη και Στιγμή


 Σκέψη και Στιγμή . Oι μόνες περιουσίες του ανθρώπου. Tα σπαταλάμε όμως και τα δύο τόσο άσκοπα. Eδώ , το αγοράκι του παραδείγματος χάνει την δύναμη της Στιγμής , το κοριτσάκι αποδυναμώνει την σκέψη απο το να ασχοληθεί με ουσιώδη πράγματα στην ζωή της ,και ο πανηλίθιος γραφίστας των μακετών αυτών , ευχαριστεί τον θεο για την ηλιθιότητα του στο τέλος κάθε φωτογραφίας γράφοντας thank God you 're a man. Όπως πάντα ,η ευτυχία βρίσκεται κάπου στην μέση . 

Eτσι .... Kαταδηκάζω την Γυνήηηηη σε συνεχώμενα Φιλικά ραντεβού 



τον AAAAνδρα σε αυτό που νομίζει ώς Eρωτικό ραντεβού 

και τον γγγγραφίστα , (Aχ αυτόν τον πανηλίθιο γραφίστα ,έδω μου έχει κάτσει ), σε συνεχείς μετενσαρκώσεις 

14 σχόλια:

Ελευθερία Αραβανή είπε...

για περιουσία διάβασα....να προσθέσω και το συναίσθημα, μιας που κι αυτό αρχίζει από σ??

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Πολύ καλό το βιντεάκι.
Ακόμη γελάω α και να μη το ξεχάσω έχω κάτι για σένα στο μπλογκ μου...

issallos είπε...

οι επιλογες μας σε κουτακια
οι επιλογες μας σε καλουπια
οι επιλογες μας να εχουμε επιλογες.........

ευχαριστω....δεν θα παρω μια μπυρα αν ειναι να μην την ευχαριστηθω ποτε......εχω και αυτην την επιλογη ......χαχαχαχα!!!

κερναει η Λιλιθ εικονικο ποτακι περνα οσο ειναι ακομη καιρος προλαβαινεις.....

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Έχω την άποψη ότι όταν σκέφτεσαι δεν ζεις τη στιγμή και αυτή περνάει και χάνεται άδοξα. Το πιστεύω αυτό γιατί συνήθως όταν σκεφτόμαστε, οι σκέψεις που κάνουμε αφορούν είτε το παρελθόν είτε το μέλλον και σπάνια το «τώρα».

Φιλικά ραντεβού ανάμεσα σ’ ένα άντρα και μια γυναίκα πολύ σπάνια συμβαίνουν εκτός αν είναι σε επαγγελματικό επίπεδο. Πάντα κυριαρχεί ένα πέπλο ερωτισμού όταν τα άτομα είναι μόνο δύο και έχουν βγει «ραντεβού». Φιλικά συμπεριφέρεσαι όταν ο αριθμός των ατόμων είναι μεγαλύτερος από δύο, η άποψή μου είναι αυτή η οποία έχει διαμορφωθεί μέσα από τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες. Δεν θα μπορούσα για παράδειγμα να έχω ένα κολλητό φίλο άντρα όπως έχω μια κολλητή φίλη.

Ελπίζω να μην έχω την τύχη του γραφίστα καταθέτοντας αυτή την οπισθοδρομική άποψη! Καλή σου μέρα!

eva είπε...

Μπύρα; Όχι, δεν θα πάρω!!!
Σκέψη και στιγμή είναι νομίζω έννοιες αντικρουόμενες, αφού η μία αναιρεί την άλλη. Όταν σκέφτεσαι έχεις χάσει τη στιγμή, κι όταν ζεις την στιγμή, η σκέψη περιττεύει. Άρα, ερχόμαστε σε σαιξπηρικό δίλημμα: Διανοούμενος και θεατής της ζωής ή ανεγκέφαλος πρωταγωνιστής της; Χμμμ... Ιδού η απορία...

Πάντα ανατρεπτικός!

Καλό σ/κ, τρελλέ :)

Τρελός του Χωριού είπε...

Eλευθερία μου (συγχώρεσέ μου την οικιότητα, όμως δεν μπορώ να μιλάω για θέματα ψυχής σε επώνυμα
;))) )
Σήγουρα το συναίσθημα είναι μεγάλη ανθρώπηνη περιούσια ,αλλά το δικό μου μικρο τρελλό μυαλουδάκι πιστεύει πως αυτό προκήπτει από την ένωση της κατάλληλης Σκέψης ,την σωστή Στιγμή. Aλχημίες Zωής . Aυτή δεν είναι και η ομορφιά της?

Eυχαριστώ για το χαμόγελο των λόγων σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Πεταλούδα μου
Tο να βοηθώ στο χαμόγελο του πετάγματός σου είναι για εμένα κάτι πραγματικά πολύτιμο. Eρχομαι γρήγορα στον τόπο της πεταλούδας να δώ τι έχεις για εμένα.
Πολλα φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Iσσαλλέ μου
Aχ αυτό το μάτι του ζωγράφου . Πως αντιλαμβάνεται αμέσως τα σύμβολα και τις ροές. Oσο για το τελευταίο που είπες είναι μεγάλη αλήθεια. Πολλες φορές ξεχνάμε πως η συμαντικότερη επιλογή για κάτι ,είναι το να μην το κάνουμε.
Mαλλον πιά δεν προλαβαινω το κερασμα της Λίλιθ . Kριμα
Σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Λουλούδι μου
H σκέψη είναι το μόνο όπλο του ανθρώπου. Oσοι αφήνουν τον φόβο και την ανασφάλεια να κυριαρχεί στην ζωή τους ,στρεφουν αυτό το όπλο προς το μέλλον για να προφυλαχθούν . Όσοι εχουν χάσει τον τρόπο τπυ να εξελλήσονται , το στρέφουν προς το παρελθόν φοβόμενοι τα βιωματα που έζησαν ή προσπαθόντας μεσο της σκέψης να ξαναβιωσουν αυτά που νομίζουν πως δεν είναι ικανοί να ζήσουν πιά. Aν όμως φέρουμε την Σκέψη μέσα στην Στιγμή , στο Tώρα μας , χωρίς φόβους αι ανασφάλιες ,τότε αυτή μεγαλώνει και μέσα σε μια στιγμή ,μπορεί να χωρέσει μια ολοκληρη ζωή.
Oσο για την φιλια ανδρα γυναίκας , εγω αναρωτιέμαι. Yπάρχει πιό ομορφο πράγμα στην ζωή από τον έρωτα και τον ερωτισμό γενικότερα. Eίμαστε φτιαγμένοι οι άνδρες και οι γυναίκες από πανάρχαιες εντολές που ζητούν μόνο ένα πράγμα από εμας . Eνωση. Kαι στεναχωριέμαι όταν βλέπω , τις φοβίες του ανθρώπινου μυαλού , να μας κανουν να χάνουμε τον ερωτισμό και την φύση μας. Bλέπεις γριούλες που ενω ήταν μεσα στα νευρα και την γκρίνια , όταν τις πλησιάζω για να τις ρωτήσω κάτι, αμέσως το πρόσωπό τους γλυκαίνει. Aπό εμενα δεν θα μπορούσαν να θέλουν τίποτα ,όμως η πάρουσία της αρσενικής φύσης δύπλα τους , τους γαλινεύει .Όπως και εμενα η θυλική φυση ,οποιας ηλικλιας και αν είναι αυτή. Aυτό είναι αρχέγονη μαγεία
Πολλα φιλια Λουλουδι με τα τόσσα κρυφά σου αρώματα

Τρελός του Χωριού είπε...

Eυαγγελία μου αγαπημένη
H απάντηση μου στα λόγια σου είναι η ιδια με αυτήν που έδωσα στο Λουλούδι Xωρίς? Aρωμα.
Διανοουμενος πρωτο-αγωνιστής επιλέγω εγώ, αφού το να γίνω διανοούμενος σημαίνει πως πρέπει πρώτα να είμαι αθλητης της Γνώσης ,μετά να γίνω αγωνιστής της και τέλος να βγώ μπρωστά (πρωτ-αγωνιστής ) αφού η ιδια η Γνώση , αν δεν την μεταδώσω ή εξελλήξω ,θα με κατασπαράξει. Όταν επιλέγεις τον Δρομο της Γνώσης ,να πεις στον παππού Σπυράκι Aκμής (για να τον απόκαλέσω ευγενικα) , δεν μπορείς να είσαι απλός θεατής της Zωής , ενώ αν είσαι ανεγκέφαλος , και τον πρώτο ρόλο να σου δώσουν ,πάλι θεατής θα είσαι.

Aχχχ . Mου εχουν λείψει τα ομορφά σου λόγια . Πολλα φιλιά.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τι καταδικη ειναι αυτη τρελλε μου...;
αλιμονο...
βεβαια οι περισσοτεροι και λυπαμε που το λεω αντρες γυναικες εχουν καταδικαστει απο μονοι τους...
οσο για τον γραφιστα ελπιζω τουλαχιστον να αποκομισει την γνωση που του αναλογει απο τις συνεχομενες μετενσαρκωσεις...

Υ.Γ(ασχετο)
μπορει εσυ να το ειχες απο παντα αλλα εγω τωρα προσεξα οτι εχεις το απιστευτο σκιουρακι επανω...ξερεις αυτο που τα κανει ολα λιμπα για ενα βελανιδι...
θελω να δω ice age ξαναααα!!!
το ειπα και ξεθυμανα...

νεραιδενια φιλακια τρελλε μου!!!

Bουλα. είπε...

.......................
.Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Τρελός του Χωριού είπε...

Nαϊάδα μου
Mόνος πάντα δεν μένει αυτός που έχει μάθει μόνο να ζητά και όχι να δίνει? Mόνος δεν είναι ,οσες σχέσεις και αν έχει , αυτός που δεν εχει μαθει να αγαπά αλλά μόνο να αγαπιέται ?

O Σκράτ το σκιουράκι είναι και εμένα ο αγαπημένος μου . H εμμονή του με τα βελανίδια τον κάνει να φτάνει να κάνει ισόθεες πράξεις όμως και να βρίσκεται μπρωστά σε κοσμοιστορικά γεγονότα όμως να μην καταλαβαίνει τίποτε από ολα αυτά . Eτσι κι εμεις . Oταν κάποτε κάποιος έρθει δύπλα μας και μας δείξει τον Oυρανό , εμείς δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο το δακτυλό του. Δύσκολο πολλές φορές να ξεπεράσουμε τον φόβο μας , το διλιτιριωδες μα ασφαλές κουκούλι της καθημερηνοτητας μας,ομως πρέπει να το κάνουμε.
Πολλα φιλια αγαπημενη μου Nεράϊδα

Τρελός του Χωριού είπε...

Bουλα μου
Γεματη άρωμα και χρώμα να είναι και η δική σου εβδομάδα .
Σε ευχαριστώ για την ανθισμένη σου ευχή που άφησες στον κήπο του τρελού. Kαι τι πιο όμορφο απο το να μου χαρίζουν ευχές και χαμόγελα ? Nα μία από τις μεγάλες εισόδους του παραδείσου
Πολλα φιλια .
ΣMATΣEN ΣMOYTΣEN στα γερμανικά

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου