Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Οι πέντε μασκες της Φωτιάς



 Κάποτε , 

όταν ακόμα ο χρόνος ήταν νέος , 

ο Aρχάγγελος της Φωτιάς , 

χώθηκε βαθιά στα έγκατα της γής ,

για να φτιάξει ένα δημιούργημα αντάξιο αυτών του θεού , 

για να τον ευχαριστήσει . 

Έβαλε όλη την δύναμη του 

φτιάχνοντας πέντε μάσκες απίστευτης ομορφιάς ,

από Φωτιά και Αιθέρα . 

Στό τέλος , 

για να τις ζωντανέψει , 

εκοψε λίγο τον εαυτό του στο μέρος της καρδιάς , 

και από το Αίσθος που άρχησε να ρέει , 

έσταξε από μία σταγόνα σε κάθε μάσκα. 

Αμέσως 

βγήκε από τα έγκατα της γής και πήγε στον θεό .

Υποκλίθηκε 

και του έδειξε όλο χαρά τις μάσκες του , 

που μπροστά όμως στο βλέμμα του θεού 

αποκαλύφθηκε όλη η αλήθεια τους . 

Οι φλεγόμενες αυτες μάσκες 

με τις αξεπέραστη τεχνική 

θα έρεαν στις φλέβες αυτού που θα ήθελε να της δοκιμάσει , 

το δηλητήριο της Έπαρσης 

που με την δύναμη του Αίσθους 

που είχε στάξει ο αρχάγγελος της Φωτιάς 

θα μετατρεπόταν σε Απληστία , 

μία από τις μεγαλύτερες Πύλες της Κολάσεως. 

Ο Αρχάγγελος βλέποντας τρομαγένος το λάθος του , 

προσπάθησε να βρεί ενα μέρος να τις θάψει , 

αφου η Ανάσα του θεού, 

τό Αίσθος που έρεε μέσα τους , 

τις έκανε απρόσβλητες σε κάθε καταστροφή. 

Εσκαψε πολύ βαθιά στην γή 

για να μην μπορεί να τις βρεί κανείς. 

Εκεί όμως 

μακρυά από τα γεμάτα αγάπη χέρια του Αρχαγγέλου , 

η Φωτιά των μασκών πήρε άλλες διαστάσεις . 

Άρχισαν αυτές να λιώνουν 

να ρευστοποιούνται 

και να μετατρέπονται σε ένα υλικό 

που πολύ αργότερα ονομαστηκε χρυσάφι .

    Η Σκοτεινή Δυναμη λοιπόν , 

που αφουγκραζόταν στα θεμέλιά της γής 

αυτήν την αλλοιωμένη άνασσα του θεού , 

ψιθύρισέ κάποτε στο αυτί του ανθρώπου 

λόγια που ξύπνησαν την έντονη δίψα του για εξουσια . 

Ετσι αυτός άρχισε να σκάβει 

και να σκάβει . 

Τόσο βαθιά που κάποτε το ανακάλυψε . 

Εκοψε το χρυσό σε κομμάτια , 

και τό άπλωσε σε όλη την γή. 

Η φωτιά από τις μάσκες 

άρχισε πάλι να αναζωπυρώνεται στις καρδιές των ανθρώπων 

και να τους καίει. 

Κάποιοι κατάφεραν 

να μαζέψουν τόσο πολύ 

που μερικές από τις πέντε μάσκες 

ξαναενώθηκαν στην αρχική τους υπόσταση , 

και χωρίς να το καταλάβουν οι ίδιοι που τις απέκτησαν , 

φορέθηκαν  στα πρόσωπά τους , 

φλεγόμενες , παραμορφώνοντάς τους , 

μα και δίνοντας τους της αίσθηση 

της αιωνιότητας 

και της θεϊκής δύναμης. 

Ετσι 

αυτοί μαζί τους τραβάνε στον θάνατο 

πολλες ακόμα ψυχές 

καθε φορά που αποφασίζουν 

να δώσουν και άλλη φλωγα στις μάσκες της Απληστίας.


.

.

Αφιερωμένο στον Ίσσαλλο που με παρέσυρε να ρωτήσω την Γιαγιά Τρέλλα μου για αυτούς τους πέντε του προηγούμενης ιστορίας μου.


.

.

.

Επίσης πολλες ευχές σε όλους τους Κωνσταντίνος και Κωνσταντίνες που γιορτάζουν.

.

.

.

.


24 σχόλια:

issallos είπε...

ΣΕ ΘΕΡΜΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ !!!!
....σ'ευχαριστω και σενα και την γιαγια την Τρελλα σου...........

ΥΓ επετρεψε μου να στρεψω την Πυλη μου....
σε τουτο το υπεροχο blog
....
....με εκτιμιση Ισσαλλος

Bουλα. είπε...

καταπληκτική ιστορία...και η μουσική υπόκρουση την κάνει ακόμη πιο επιβλητική..Καλό σου ξημέρωμα Τρελε μου...

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά υπέροχα διδαχτική η ιστορία των 5 μασκών...

Την καλημέρα μου

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Τρελέ μου ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Φωτιά η ανάρτηση σου σήμερα!

Δυστυχώς δεν υπάρχει αντίδοτο για το δηλητήριο της ΕΠΑΡΣΗΣ.
Ένα δηλητήριο πολύ μεταδοτικό που έχει δηλητηριάσει τις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων ανά το παγκόσμιο…

Όσο για τη φλόγα της απληστίας αυτή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και δεν μπορεί να σβήσει με τίποτα…

Να έχεις μια όμορφη μέρα Τρελέ μου!

Φιλιά!

✿ margarita είπε...

"Η γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες κάθε ανθρώπου, όχι όμως την απληστία του".

Να σε επισκέπτεται συχνά η γριά τρέλα σου,τρελέ μου..όσο τρελή τόσο σοφή συνάμα!

Χρόνια σου πολλά,εύχομαι απο καρδιάς ό,τι ομορφότερο για σένα!! :))

Σε φιλώ

Margo είπε...

Η φωτιά έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και αν δεν τα κάψει όλα δε θα σταματήσει.
Εμπνευσμένη ιστορία και την έχεις πλαισιώσει με καταπληκτικές φωτογραφίες και μουσική.. μαζί με το μαύρο της σελίδας ταρακουνάει συνειδήσεις.. αν ακόμα υπάρχουν!
Τη καλησπέρα μου.

Side21 είπε...

Προαιώνιο κουσούρι ...
η Απληστία φίλε μου !!!
Σύμφυτη με την ανθρώπινη φύση.
Δε φταίει ο χρυσός ή της γης άλλο στοιχείο.
Η Απληστία μετουσιώνει τη Δύναμη σε Εξουσία
κι ακολουθεί η ΄Επαρση η φυγή απ' το Μέτρο.
Και πια η Κατρακύλα δεν έχει όριο ...
Στον πάτο του πηγαδιού παραμονεύει ...
Η Σήψη - η Λήθη - ο 'Ολεθρος ...

Artanis είπε...

Πανέμορφη ιστορία, Τρελλέ μου...Και οι φωτό καταπληκτικές και η μουσική υποβλητική...
Καλό Σ/Κ να έχεις, καλά να περνάς...

Lilith είπε...

Πολύ ωραίο το... σκοτεινό παραμύθι σου :) . Και όλη η ανάρτηση, γενικότερα, με τις εικόνες...
Ξέρεις, δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που έρχομαι στο blog σου, νιώθω ότι βρίσκομαι σ' ένα κέλτικο δάσος γεμάτο με γέρικα δέντρα, δρυίδες και ξωτικά! Σαν να μεταφέρομαι σε άλλο χρόνο...

Η Έπαρση μετατρέπεται σε Απληστία και η Απληστία φέρνει τον άκρατο εγωισμό και όλα αυτά μαζί δημιουργούν τον απόλυτα "ευτυχισμένο" άνθρωπο, μιας και αυτόματα γίνεται ανίκανος να παρατηρήσει τον πόνο των άλλων γύρω του και ζει μόνο για τον εαυτό του, απόλυτα απομονωμένος από τα συναισθήματα δυστυχίας που κολυμπάνε γύρω του και που - για πολλά από αυτά - μπορεί να ευθύνεται και ο ίδιος!
"... δίνοντας τους της αίσθηση
της αιωνιότητας
και της θεϊκής δύναμης"
όπως πολύ σωστά είπες κι' εσύ.

jacki είπε...

Όταν κάτι δημιουργείς θα πρέπει να ξέρεις και τι συνέπειες θα έχει..
Πολύ όμορφη και άκρως επίκαιρή μα και διαχρονική η ιστορία σου.
Να είσαι καλά και χρόνια πολλά και από εδώ.

Τρελός του Χωριού είπε...

Φιλε μου Ισσαλλε
Σε ευχαριστώ που έστρεψες την πύλη σου στο γέννημα της Γιαγιάς τρέλλας μου. Σου χαμογελά ίσα να φανεί το μοναδικό μπροστινό της δόντι .
Ευχαριστώ σε και εγώ με την σειρά μου .

Τρελός του Χωριού είπε...

Βουλα μου
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Οσο για το ξημερωμα , αυτό είναι που η καρδιά μου λαχταρά μια ολοκληρη ζωή και της στάζει σταγόνα σταγόνα ο θεός στα διψασμένα της χείλη.
Ενα όμορφο ΝΕΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ. Τι αλλο αξίζει περισσότερο σε αυτήν την ζωή ;

Φιλιά πολλα

Τρελός του Χωριού είπε...

Οδοιπόρε μου
Πολύ χάρηκα που πέρασες από τον κήπο του τρελλού . Είσαι σαν τις μέλλισες που φέρνουν καινούρια γύρη στα λουλούδια .
Κρατώ τα ομορφά σου λόγια λοιπόν.Να ξερεις πως και η τρελλότητά μου περνάει από τις αναρτήσεις σου συχνα , όμως ο χρόνος που είναι κακός μαζί της , δεν της επιτρέπει να αφήνει το αποτύπωμά της.

Τρελός του Χωριού είπε...

Λουλούδι μου χωρίς; άρωμα

Κάθε ανάσα ανθίζει μια φωτια.
και Κάθε δάκρυ , μια θάλλασα
Η ψυχή είναι που χρίζει την φωτιά με πόνο και την θάλασσά με δηλητήριο ή ομως και όχι
Αυτες τις επιλογές είναι που μας αφήνουν κληρονομία οι πνευματικοί μας δάσκαλοι.
Πολλα γλυκά φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

edelweiss μου
Ελπίζω να μην με επισκέπτεται συνεχώς η γιαγιά τρέλα μου γιατί έτσι θα καταλήξω συντομα ήρωας στις ιστορίες της , ζώντας μόνο με´σα σε αυτές.

Γλυκά ανθη οι προθέσεις των όμορφων λόγων σου . Θα τα εχω στο περβάζι δίπλα στο κρεβάτι μου

Πολλα φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Margo μου
Κάθε φωτιά πυγάζει και από μια ανασα. Κάθε ανασα και από μια σκέψη. Αν η επόμενη σκέψη μας είναι ... υγρή , μια σταγόνα θα στάξει .Και μετά μια θάλασα απο αυτές θα σταματήσει την φωτιά
ΠΛΙΤΣ
;)))))
Να εχεις μια όμορφη ημέρα και σε ευχαριστώ για τα ανθισμένα λόγια σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Site21 μου
Τα λόγια σου είναι επι της ουσίας .
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Ακόμα και η πέτρα θα γίνει κάποτε αντικείμενο της ανθρώπινης απλήστίας .
Ομως η ανθρώπινη φυση , Διάς όντας , πρέπει να εχει τις επιρροές για να εχει και την ικανότητα επιλογής.
Να εχεις μια όμορφη ημέρα

Unknown είπε...

Mia apo tis pio omorfes anarthseis pou exw diavasei ton teleutaio kairo... ta logia m einai perita mprosta st dika sou!! apla s lew oti anatrixiasa gia akomh mia fora...

Tous xairetismous mou trelle tou xvriou!!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Artanis μου γλυκιά
σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου . Ενα χαμόγελο σου και ας είναι και από το μακρουλο σύννεφο είναι πάντα μια ακτίδα στον καμβά της καθημερινότητάς μου.
φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Lilith μου
Μου αρέσει η αίσθηση που σου αφήνουν οι αναρτήσεις μου. Σε αυτό το γέρικο κέλτικο δάσος , με τους κέδρους , το φώς να διαπερνά τα γέρικα κλαδιά τους , τα πράσινα φύλλα να χορεύουν στον απαλό βόριο άνεμο και το χορτάρι που μοσχομυρίζει από την πρωϊνή υγρασία . Κάπου εκει , ενας τρελοδρυίδης τρέχει από θάμνο σε θάμνο με το δρεπάνι του , και σου εχει φτιάξει ενα δυναμωτικό τσάι από βότανα που μοσχοβολάει όλη η περιοχή. Αντε . Θα έρθεις; θα κρυώσει . Και μου παραπονιούνται και τα ξωτικά του κέδρου που θελεουν να σε δουν.
;)))))
φιλια

Τρελός του Χωριού είπε...

jackie μου
Εχεις τόσο δίκιο
Οι σκέψεις και οι πράξεις μας είναι σαν τους ανθρώπους . Γεννιούνται , μεγαλώνουν , δημιουργούν ,καταστρεφουν , και πεθαίνουν.
Γι αυτό πρέπει να προσέξουμε τι σκέψεις γεννάνε και πως τις μεγαλώνουμε
Σε ευχαριστώ για τον όμορφο περίπατο στον κήπο με τον τρελλό πριγκιποτάτη
;)))
πολλα γιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Sund(a)y μου
Ο τρελός του χωριού πάντα κοκκίνιζε στα όμορφα λόγια ,και ετρεχε να κρυφτεί πίσω από τον θάμνο της Ταπεινότητάς , τον μόνο θάμνο στον κήπο του.
Πρίν τρέξει όμως προς τα εκει, αφησε ενα λουλούδι στα πόδια σου. Ενα πρωϊνό χαμόγελο .
φιλιά

προφήτηs είπε...

υπέροχη ανάρτηση, ο όρος της ζωής του ανθρώπου, κάθε μάσκα που φοράει...

πρέπει να προσέχει, έστω και λίγο για το κάθε τι που μπορεί αισθανθεί...

καλησπέρα

Τρελός του Χωριού είπε...

Προφήτη μου
Το να μπορεί να μην ορίζεται κάποιος από το παιχνίδι των ρόλων γύρω και μεσα του , είναι πολύ δύσκολο μα και σημαντικό πράγμα.
Σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα.

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου