«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
23 σχόλια:
Έχω το μονόγραμμα με απαγγελία του Θοδωράκη, είναι από τους πιο ωραίους στίχους του Ελύτη.
Η Καραμπέτη του έδωσε μια άλλη αίγλη.
Είναι πραγματικά υπέροχο και η αγάπη τόσο έντονη μέσα από τους στίχους !!
Αναρωτιέμαι αν μπορεί να υπάρξει πέρα από την ποίηση και τα παραμύθια .
Xωρίς λόγια...μ'ακούς?
αμα πιασει 'υγρασια'.....
τιποτε αλλο δεν με νωτιζει οσο η αγαπη για την ανθρωπινη ανασα....
μετρωντας χωρις αριθμους τους παλμους του ερωτα θλοισβος του κυμμμμμματος..........
Καλοκαιριασε και νωτιζει η ψυχη μου παλι !!!!
Υπεροχο αυτο που μας εδειξες σημερα
Τρελλε του Χωριοιυ μας....
Καλο Σ/Κ
Τι λέξη να αρθρώσω κι' εγώ...
Ένας κόμπος ήρθε και κάθησε στο λαιμό μου...
Έτσι θα'πρεπε να είναι η Αγάπη Τρελλέ μου. Έτσι...
Να μπαίνεις σ' αυτήν σαν Πανσέληνος!
"Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’άπατα μιαν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο."
Να' σαι καλά...
Τι άλλο να πω...
Είναι το πλέον αγαπημένο μου ποίημα..
Είναι νωρίς μες στον κόσμο αυτό ακούς;
Τρελλέ μου με τελείωσες.
Καλημέρα.
«Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
…………………………………………………
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς
………………………………………………………………..»
Ένα αριστούργημα Τρελλέ μου!
Μια τέτοια αγάπη εύχομαι να πλημμυρίζει για πάντα την καρδιά σου!
Να έχεις μια όμορφη βδομάδα! Πολλά φιλιά!
Αυτό το ποίημα είναι απο τ' αγαπημένα μου...Αλλά το "μ' ακους" στο τέλος των περισσότερων φράσεων, με μπέρδευε πάντα...
Καλημέρα απο ΝΖ...
(Πολύ ωραίο το βιντεο...)
υπεροχο!!!!!!!!!!
PRAGMATIKA YPEROXO!
Η τελειότητα δεν μετριέται....
Και εγώ το έχω από Θεοδωράκη.
Πρώτη φορά το ακούω από Καραμπέτη....
Δεν περνάς από την τρύπαμου....χαθηκες.
Τα λόγια ειναι περιττά σε μια τελειότητα μπροστά.
Καλημέρα Τρελέ μου!
Αναστασία μου
Εγώ προσωπικά πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει όσο εμείς στις καρδιές και τις σκέψεις μας καλλιεργούμε την ύπαρξή μας για να δεχθεί το βάρος και την δύναμη μιας τέτοιας αγάπης.
Γλυκά φιλιά
Edelvaiss μου
Πάντα ακούω με περισσότερη προσοχή αυτά που λέγονται χωρίς λόγια
:))))
φιλιά
Ισσαλλέ μου
Και εγώ , όταν αντικρίζω τέτοια αγάπη είτε στα μάτια είτε στα λόγια των ανθρώπων , κάθομαι σαν μικρό παιδάκι και την θαυμάζω , προσπαθώντας να γευτώ έστω και ενα τόσο μικρο αγγιγματάκι του θεού καθώς νανουρίζει στην αγκαλιά του , δίπλα μου , μπροστά μου , αυτούς τους τυχερούς ανθρώπους που το βιώνουν.
Δυνατά τα λόγια σου , γεματα ιδιαίτερά χρώματα
:))))
Lilith μου .
Ακριβώς ετσι νοιώθω και εγώ .
Ναι . Ετσι πρέπει να ειναι η αγάπη.
Χωρίς εκπτώσεις .
Γλυκά φιλιά
jacki μου
Και εμενα είναι ενα από τα πολύ αγαπημένα μου ποιήματα . Ομως όταν το ακουσα και από την καραμπέτη , πραγματικά με ταξίδεψε , σε όλα τα ερωτικά σκιρτήματα που εχει ζήσει η τρελλή μου καρδιά και που κάθε φορα τα λάτρευε σαν να ήταν η τελευταία.
Σε ευχαριστώ για τον περίπατο σου στον κήπο μου
γλυκά φιλιά
Λουλούδι χωρίς ; αρωμα μου
Εγω να δείς ποσο το ευχομαι αυτό . Βεβαια , το ίδιο ευχομαι και σε όλο τον κόσμο , αφού ο μόνος τρόπος για να γίνει ο κόσμος καλύτερος είναι να μαθουμε να βιώνουμε και να δίνουμε αγάπη .
γλυκά φιλιά
Αρτάνις μου γλυκιά
το Με ακούς ; που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά , εχει να κάνει με το να κανει την σύντροφο του να κοίταξέ πέρα από τις παρωπίδες του ερωτά της , τον κόσμο που ανθίζει . Θα σου πω μια πολύ προσωπική εμπειρία μου για να δείς το πως το βλέπω εγώ. Κάποτε , με την γυναίκα που ήμουν ερωτευμένος , μετά από ενα όμορφο σαβατόβραδο πήγαμε στις τρείς το πρωί (ήταν καλοκαίρι ) σε μια παραλία . Καναμε μπανιο γυμνοί , αγκαλιαστήκαμε και καναμε ερωτα στο νερό . Πολλες φορές , κατα την διάρκειά , την σταματαγα , της εγερνα το κεφαλι ψηλά , και της ελεγα '' Κοιταξε με , κοιτα τον ουρανο ,κοιτα το φεγγάρι , τα αστερια . Κοιτα που είμαστε . Κοιτα την μαγεία αυτού του χώρου τώρα ." δεν ήθελα να χαθεί στο πάθος της ενωσης και να χάσει όλο αυτο που άνθιζε γύρω μας. Ετσι χαράχθηκε μια βαθιά ανάμνηση στην καρδια και των δυο μας.
Αυτό νοιώθω εγά όταν διαβάζω το
Με Ακους ;
Φιλια γλυκά
~~~...~~~
Αυτό λεω και εγώ όταν το ακούω ξανα και ξανα. Εκτός από την πρώτη φορά , που δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη
:)))))
Εκπτωτε
Ειναι ενα από τα αριστουργήματα της ελληνικής διανόησης. Τετοια αριστουργήματα , θα επρεπε να εχουν τον δικό τους χώρο στα μουσεία δίπλα στα γλυπτά και στους πίνακες που αλλαξαν την σκέψη των ελλήνων μα και του κόσμου ολόκληρου
:)))
Ποντικάκι μου γλυκό
Εχεις απόλυτο δίκιο . Δεν μπαίνω σχεδόν καθόλου αυτούς τους καιρούς ούτε καν στο δικό μου μπλόκ , γιατί οι επαγγελματικές μου δραστηριότητες και τα ανοίγματα που εχω κάνει με θέλουν 20 ωρες την ημέρα εκεί , μεχρι να περάσει το καλοκαιράκι και να αρχίσουν να αποδίδουν οι νεες μου επενδύσεις .
Ποιος αλλος θα εκανε τετοια βήματα σε αυτή την οικονομική κρίσή , παρα μόνο ενας τρελός
;))))
Οπως και να εχει όμως σου ζητάω (οχι μονο σε εσενα μα και σε όλους τους αλλους φιλους μου , γιατί ετσι σας νοιώθω ) που δεν μπαίνω στα τοσο ομορφα και ιδιαίτερα μπόκ σας . Ομως υποσχομαι να επανορθώσω , σιγα σιγα από τωρα , και σύγουρα από Σεπτέμβριο
Πολλα γλυκά φιλιά
Βούλα μου
Δυνατα τα λόγια σου . Εκφράζουν και τα δικα μου συναισθήματα .
Σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα σου από τον κήπο του τρελλού
Αγαπημένο...ήδη από το Λύκειο, αχ.
Δημοσίευση σχολίου