Δεκαπέντε Χιλιάδες Ξημερώματα ή Νύχτες ;

Πήρα εχθές ένα κομπιουτεράκι και είπα .

Είμαι 38 χρονών .

Αντε να ζήσω άλλα 40 χρόνια .

Ομως 40 χρόνια είναι 14600 ημέρες .

15 χιλιάδες πές.

Εκ των οποίων οι 7500 θα τις περασω ώς γέροντας (αν είμαι τυχερός ).

Τι μου μένουν ;

7500 μερες

ή

180.000 ωρες .

Εκατον ογδόντα χιλιάδες ... ωρίτρες που τόσο ασυλλόγιστα τις πετάμε απο εδω και από εκεί .

Ελα μωρε , δεν βαριέσαι ,

θα περιμενω καμία ωρίτσα .

Η' θα έρθω αυριο .

Κατσε τώρα να χασω καμιά δυο τρις τέσσερις πεντε ωριτσες βλέποντας χαζομάρες στην τηλεόρασή ,

που ποτέ δεν θυμάμαι την επομενη ημερα,

ξαπλωμένος επί του καναπέως .

Πέντε ώρες από τις 180000 ωρες που μου μενουν για να ζήσω ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ

χάθηκαν από εδώ ,

πετάχτηκαν από εκει ,

σπαταλήθηκαν για κάποιον ή κάτι που δεν το άξιζε .

Σήμερα σε μια γωνία της οθόνης του υπολογιστή μου ,

έβαλα ενα χρονόμετρο και το ξεκίνησα από τις 180000 ώρες και το αφήνω να γυρνάει αντιστροφα.

Ετσι ,

για να εχει κάτι να φοβάται η Συνήθεια.

Γιατί ,

σε 7 χιλιάδες μέρες θα είμαι ΓΕ'ΡΟΣ

και σε 15 χιλιάδες μέρες θα είμαι ΜΑΚΑΡΙ'ΤΗΣ

Δεκαπέντε Χιλιάδες Ξημερώματα

ή Νύχτες ,

τελικά θα αποφασίσουμε να ζήσουμε στην ζωή μας ;