

«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν





«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν


«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΤΥΧΙΑ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΟΙΝΟ ΝΟΥ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΓΝΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ
ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ.
ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΑ,
ΓΕΛΑΜΕ ΛΙΓΟ,
ΟΔΗΓΟΥΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ,
ΕΞΑΓΡΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΑ,
ΞΕΝΥΧΤΑΜΕ ΣΥΧΝΑ,
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΛΙΓΟ,
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ,
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ.
ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΛΥ, ΑΓΑΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΣΥΧΝΑ ΨΕΜΑΤΑ.
ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΟΝΤΥΤΕΡΗ ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ.
(αγνώστου συγκραφέως )ΦΑΡΔΥΤΕΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΕΝΟΤΕΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ.
ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.
ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ.
ΔΙΑΣΠΑΣΑΜΕ ΤΟ ΑΤΟΜΟ,
ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ.
ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,
ΕΧΟΥΜΕ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΗΘΗ.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ computers ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ,
ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΕ ΠΟΣΟΤΗΤΑ,
ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΟΙ ΣΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΓΡΗΓΟΡΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΓΗΣ ΠΕΨΗΣ,
«ΨΗΛΟΙ» ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ «ΚΟΝΤΟΙ» ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΙΔΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ – ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΤΡΟΦΗ.
ΔΥΟ ΜΙΣΘΟΙ - ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΥΤΟ, ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ «ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ», ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ «ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ».
ΨΑΞΕ ΓΙΑ ΓΝΩΣΗ, ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΕ ΤΗ ΘΈΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ.
ΞΟΔΕΞΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ, ΦΑΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ.
Η ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΣΤΙΓΜΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.
ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΟΥ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ: “ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ», “ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ” και “ΌΧΙ ΤΩΡΑ” .
ΓΡΑΨΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ “ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ “
ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ.
ΜΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΕ ΩΡΑ, ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ,
.
Αγνώστου συγγραφέα
.
.
«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν



«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν