Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Παρ (ΑΝ) Μύθια




.... (αν) έζησαν αυτοί καλά
(τότε) και εμείς καλύτερα.

ΑΝ Ομως Οχι ;

Αν
η Χιονάτη πέρασε την υπόλοιπη ζωή της
να μεγαλώνει κουτσούβελα,
και να βλέπει τον όμορφο πρίγκιπας της ,
να μετατρέπεται σε έναν χονδρό βασιλιά
καθήμενος σε εναν καναπέ όλη την μέρα
και να βλέπει τσόντες και ποδόσφαιρο ;
.
Αν
η ωραία κοιμωμένη ,
κουράστηκε από της ευθύνες της καθημερινότητας,
και τον ξανα...πήρε
για καμία πενηνταριά χρονάκια ακόμα ,
λέγοντας χαριτωμένα
γάπη μου ,θα χαλαρώσω εγώ τώρα
για κανα μισαωράκι (του αιώνα) "
και ο πρίγκηπας την περιμένει ακόμα να ξυπνήσει ,
από τον λήθαργο του τρόπου σκέψης της,
όντας πιά έγκλειστοι
σε οίκο ευγηρίας.

.
Αν
η πεντάμορφη
αγάπησε το τέρας δίπλα της ,
αλλά ακόμα περισσότερο
το τέρας της ανασφάλειας μέσα της ,
μετατρέποντας έτσι σταδιακά
τον της τον εαυτό ,
σε τέρας ;

.
Αν
ο Αλαντίν θόλωσε από την εξουσία
και κεράτωσε την Γιασμίν
(βλέπε δεδικασμένη υπόθεση "Μήδεια")
και αυτή αποφάσισε να αφιερώσει την ζωή της
στο να καταστρέψει την δική του ζωή ,
μα και την ζωή των υπηκόων του ,
απαιτώντας ,δια πυρός και σιδήρου
την απόλυτη εξουσία του Βασιλείου;


.
.
Πάντα θα υπάρχει ενα ΑΝ
να αιωρείται σαν δαμόκλειο σπάθη
πάνω από το κεφάλι της ευτυχίας ,
μα και σαν αλκυονίδες μέρες ,
στην καρδιά του χειμώνα της δυστυχίας .

http://www.youtube.com/watch?v=fj8piAlMUto&feature=player_embedded#!

.
.
.

24 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ναι, αλλα βαδιζοντας μ αυτο το αν φιλε μου δεν παμε βημα παραπερα...

Skouliki είπε...

χαχα ελα ρε κακε !!
πες οτι εισαι κατα βαθος ο κακος ο λυκος και το κρυβεις !!

Καλυψώ είπε...

το "εζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα"
Τρελε μου..
ετσι και αλλιως..
ειναι μερος του παραμυθιου..:)

ομορφο βραδυ να εχεις..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΑΠΙΘΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ,ΜΠΡΑΒΟ σε όλους τους!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

kat. είπε...

παρατηρώ μια σχιζοφρένεια.. που τα έχεις βάλει με όλα τα παραμύθια και τους μύθους που μας μεγάλωσαν αλλά δεν θα το κάνω θέμα..
άλλωστε η ζωή δεν είναι όπως μας την έμαθαν. αλλά όπως τελικά την ζούμε.

οπότε πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτήν!

μου άρεσαν όλα.
απάντησε μου σε κάτι όμως. τι θα γινόταν ΑΝ τελικά οι 7 νάνοι εγκατέλειπαν τη χιονάτη;;;

Τρελός του Χωριού είπε...

Ρικη μου ,
ολη η γνώση που έχουμε κατακτήσει ,
σε προσωπικό μα και σε παγκόσμιο επίπεδο ,
ξεκίνησε από ενα Αν.
Οταν το ΑΝ δεν καθηλώνει τις πράξεις μας,
τότε γίνεται η πρώτη πνοή της εξέλιξης .
ΑΝ ομως μας καθηλώσει σε απραξία ,
και ταΐζει το τέρας της δειλίας ,
τότε γίνεται ο τάφος μας.

Γι αυτό λοιπόν ,
δημιουργικό Αν ...
Αν ααααααααν αααν ααααααν
(όπως τα παλιά μηχανάκια στην ανηφόρα )

:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Αουυυυυυυυ
ουυυυ
οουυυυ

Μα τι είναι αυτά που λές τώρα λικάκι μου ?
(από το σκουλικάκι κου )
:P

ουυυυ
αουυυυυυυ

:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Ναι Καλυψώ μου

Κρατώντας όμως το "και εμείς καλύτερα" ,
φυλακισμένο μέσα σε ένα παραμύθι ,
με τον δράκου του "έζησαν αυτοί καλά" να το φυλάει ,
μήπως έτσι ,
αφήσαμε τους κακους λύκους και τις μάγισσες ,
να στοιχειώσουν την πραγματική μας ζωή

Σε ευχαριστώ για το σημερινό χαμόγελο τών λόγων σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Ναι
είναι όντως ενα ιδιαίτερο τραγούδι .
Σαν ανοιξιάτικη βροχούλα ,
να κυλάει στα φύλλα των δέντρων,
αφήνοντας μια όμορφη μυρωδιά από βρεγμένο χώμα.

Ετσι καλωσορίζω και την βροχή
των σημερινών σου λόγων ,
στον κήπο του τρελού
Φύρδην Μίγδην μου

:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Κάτ μου

Μια ... ελαφρά σχιζοφρένεια είναι η αλήθεια πως με φλερτάρει
:)

Μια που έθιξες το θέμα με τα παραμύθια τώρα
:)

η καθαρά προσωπική μου άποψη είναι πως
τα πρότυπα που φυτεύουν
(είναι η πιό ήπια έκφραση που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω)
στο μυαλό των παιδιών είναι όχι μόνο λάθος
μα και πολύ επικίνδυνη για την συνέχεια της ζωής τους.
Εύθραυστες πριγκίπισσες
ανίκανες να επιβιώσουν χωρίς ένα βασιλόπουλο ,
πρίγκιπες επίσης ανίκανοι να κάνουν κάτι άλλο ,
από το να κόβουν βόλτες ερωτευμένοι ,
και να σκοτώνουν από δράκο μέχρι μυρμήγκι ,
που θα πει κακό λόγο για την αγαπημένη τους.
Κακές μάγισσες με μόνη τους εμμονή ,
τό πώς θα κάνουν κακό στην πριγκίπισσα,
και νεράιδες που θα δώσουν πάντα ενα τέλειο τέλος
χωρίς καμία ανταμοιβή ,
απλά γιατί είναι τόσο μα τόσο καλές.

Μαυρόασπρα πρότυπα είναι αυτά Κάτ μου,
που καταλήγουν σε μια μαυρόασπρη ενήλική ζωή ,
κυρίως τόσων γυναικών ,
που σίγουρα και εσύ γνωρίζεις ,
που τους έχουν καλλιεργήσει
υπερβολικές απαιτήσεις και όνειρα
οπότε ανασφάλεια
και κατα συνεπεία ανικανότητα
να διεκδικήσουν την προσωπική τους ευτυχία ,
όσο πετυχημένες και αν είναι στην επαγγελματική τους ζωή,
ή όσο μορφωμένες και αν είναι .

Τα μηνύματα που γράφονται στις πρώτες σελίδες του υποσυνείδητου μας,
είναι πολύ δυσκολο αργότερα να αλλάξουν,
από τον μπαμπούλα που θα έρθει το βραδυ αμα σηκωθείς ,
μεχρι το αν είσαι καλή θα έρθει το βασιλόπουλο να το υπανδρευθείς ,
και να ζήσετε ευτυχισμένοι ,
είναι πρότυπα χειριστικών εκβιασμών .

Και ότι έχει να κάνει με στέρηση ελευθερίας
και ελεύθερης βούλησης Κατ μου ,
εμένα θα με εχει πάντοτε εχθρό του .

Μου αρέσει το αεράκι των λόγων σου .
Ανθίζει σκέψεις .
Ευχαριστώ σε
για το όμορφο πέρασμά σου
στον κήπο του τρελού
:)

~reflection~ είπε...

Η λεπτή γραμμή που χωρίζει το Όνειρο από τον Εφιάλτη Τρελέ μου, είναι σε θέση παρανοϊκής ερμηνείας....

Το αίσιο τέλος τωνπαραμυθιών εξαρτάται άμεσα από τη χροιά της φωνής της γιαγιάς....

Μία γιαγιά που Έζησε.... Χαρηκε μέσα από κάθε λεπτομερεια ευτυχίας.... Πόνεσε μέσα από κάθε λεπτομέρεις ερωτικής απογοήτευσης...
μπορεί να πλάσει προεκτάσεις παραμυθιών που κάνουν τη Ζωή να μοιάζει με παραμυθένια εξέλιξη κάτω από τοβάρος της πραγματικότητας....

Αντιθέτως, μία γιαγιά με ανασφάλειες... με απωθημενα... με κρυφές ανεκπλήρωσες επιθυμίες... που δεν κυνηγησε Ποτέ της κανένα όνειρο... ΑΥΤΗ η γιαγιά θα αφήσει υπόνοιες εφιαλτικού Τελους που μαγαρίζει τη Μαγεία των παραμυθιων...

Εσυ, αν είναι γνήσιος Τρελος, θα πρεπει να διαιωνίσεις τη Μαγεία και όχι την εκδοχή της δεύτερης "στερημενης" γιαγιάς που κανείς δε θα ήθελε να ήταν δική του....

Την καλημερα μου ΤρεΛέ.....

Artxx είπε...

Σίγουρα ένα "Αν" έκανε τη διαφορά στα κλασσικά παραμύθια που ξέραμε τόσο καιρό.

Όντως απο μικροί μαθαίνουμε να έχουμε απαιτήσεις και ανάγκες μέσα απο τα πρότυπα... που μετά αναζητούμε απελπισμένοι χάνοντας το νόημα.

Έτσι είναι η ζωή, γλυκόξινη.. ο καθένας την χειρίζεται όπως έμαθε και ξέρει, κάνοντας παραλλαγές στα παραμύθια προσπαθεί να βρεί τον τρόπο για να αντιμετωπίσει τη ζωή.

Καλημέρα σου τρελλέ μου :)

Ανώνυμος είπε...

γιατί η υπόθεση να είναι τόσο πεσσιμιστική? και όχι κάπως έτσι?

Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου όταν οι άλλοι χάνουν τη δική τους και ρίχνουν σε σένα το βάρος για τη δική τους αδυναμία
Αν έχεις πίστη στον εαυτό σου όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα
και δε σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους
Αν μπορείς καρτερικά να περιμένεις χωρίς να σε κουράζει η αναμονή,
ή όταν διαδίδουν ψέματα για σένα να μην ξεπέφτεις και συ στο ψέμα,
ή όταν φανερά σου δείχνουν μίσος να μην αφήσεις το μίσος να σε καταλάβει, κι όμως να μη φαίνεσαι πολύ αγαθός μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια

Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων
Αν να δέχεσαι μπορείς θρίαμβο και όλεθρο το ίδιο και παρόμοια ν΄αντιμετωπίζεις και τα δύο
Αν είσαι σε θέση να υπομένεις ακούοντας την αλήθεια που συ είπες,
να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από πονηρούς που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν αφελείς,
ή να παρατηρείς αυτά που συ τους έδωσες ζωή,
σπασμένα να κείτονται και παραπεταμένα
και να φτιάχνεις εξαρχής με εργαλεία φθαρμένα.

Αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα
να τα παίζεις κορώνα-γράμματα μεμιάς,
να χάνεις κι απ' την αρχή να ξεκινάς χωρίς
να μέμφεσαι για τη μοίρα σου κανέναν
Αν μπορείς να κάνεις καρδιά, νεύρα και μυς
να σε υπηρετούν ακόμα κι όταν έχουν καταρρεύσει,
και γερά να κρατάς, ενώ δεν υπάρχει εντός σου
τίποτε πέρα από τη θέληση που τους λέει «βαστάτε!»
Αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες
κι όμως να κρατάς την αρετή σου,
ή να περπατάς με κυβερνήτες
κι όμως να μην αλλάζεις την απλή ζωή σου.
Αν ούτε εχθροί σε βλάψουν μπορούν,
μα ούτε και κοντινότεροι φίλοι,
Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα
και κανείς πιο πολύ από τους άλλους

Αν μπορείς να γεμίζεις τη μέρα σου
με εικοσιτέσσερις ώρες αξίας ζωής,
τότε δική σου θα είναι όλη η Γη
με όλα της τα αγαθά κι ακόμη
Αληθινά,
θα είσαι Άνθρωπος παιδί μου.

Σταλαγματιά είπε...

Ααααα δεν θέλω τέτοια : )))
Τα παραμύθια τελειώνουν πάντα καλά, τώρα πως συνεχίζεται η ζωή τους μετά είναι άλλο θέμα.
Στα παιδικά μας μάτια όμως όλα ήταν όμορφα και μέχρι τώρα έτσι θέλω να τα βλέπω : )))

Φιλιά πολλά τρελέ μου ;)

faraona είπε...

ΜΜΜμ!Καλά τώρα...αν και αν θα υπάρχουν πάντα και σε όλα...
τώρα τι γίνεται εχει σημασία...

Καλή σου ημέρα!

Ανώνυμος είπε...

συγγνώμη που στο προηγούμενο σχόλιο δεν έγραψα το όνομα του ποιητή (Rudyard Kipling)που έγραψε το υπέροχο "Αν". Σκέφτηκα να επανορθώσω παραθέτοντας το πρωτότυπο ποίημα:

"If"

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you
But make allowance for their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream--and not make dreams your master,
If you can think--and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings--nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much,
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And--which is more--you'll be a Man, my son!

By Rudyard Kipling (1865-1936).

Τρελός του Χωριού είπε...

Κάκια μου

Αχ αυτή η Γιαγιά .
Οσοι εχουμε γνωρίσει την πρώτη της εκδοχή ,
γνωρίζουμε πως της οφείλουμε την αγάπη μας στον θεό ,
και στις πιο αγνές του εκφάνσεις ,
όπως η αγάπη ,
η φροντίδα
η τρυφερότητα ,
η πίστη.

Εχεις δίκιο για την δύναμη πάνω μας
που έχει το πρόσωπο που λέει το παραμύθι .
Είναι σαφώς καταλυτική .
Ομως είτε η καλή γιαγιά ,
μας χαϊδεύει το κεφάλι ,
και μας λέει λόγια παρηγοριάς και αγάπης ,
την ώρα που πίνουμε ενα δηλητήριο,
είτε μας βρίζει ο δήμιός μας ,
το αποτέλεσμα του δηλητηρίου θα είναι ίδιο.
Δεν αλάζει η σύστασή του ,
όπως δεν αλλάζουν οι παρενέργειες του παραμυθιού.

Θεωρώ έναν από τους δυσκολότερους ρόλους ,
αυτόν του παιδαγωγού ,
είτε ονομάζεται γονιός
είτε δάσκαλος ,
είτε απλά αυτός που λέει μια ιστορία.
Κυρίως οταν αυτή απευθύνεται σε ανθρώπους με
ακόμα όχι ιδιαίτερα καλλιεργημένη κρίση .

Δεν είμαι υπέρ της δεύτερης γιαγιάς Κάκια μου .
Είμαι απλά υπέρ του να λέγονται ιστορίες
σε μικρά παιδιά ,
που να εκπαιδεύουν και να εξελίσσουν ,
τα όμορφα παιδικά μάτια ,
και όχι να τα φοβίζουν ή να τους δημιουργούν
επικίνδυνα πρότυπα

Να έχεις μια όμορφη μέρα Κάκια μου

Τρελός του Χωριού είπε...

Ετσι είναι και κατα την γνώμη μου art8sally μου

Οταν εξ αρχής την ζ(ε)ουσας πορίας μου Παρα-μυθεύομαι ,
το μόνο που μου μένει στου δρόμου τα μισά είναι η παρα-(α)λλαγή
τούτων των παραμυθευμάτων για να μπορέσω να αντι-μετωπ(ο)ίσω
την πραγματικότητα ,
χάνοντας όμως πιθανών έτσι πολύ-τιμο χρόνο ,
και κατα συν-έπεια ,
το ν(ό)ήμα της Ζωής

Εύχομαι να ΜΗΝ έχεις ενα τυπικό Αγγλικό Σαββατοκύριακο

τα φιλιά μου
:)

Τρελός του Χωριού είπε...

silena μου

Πραγματικά από την καρδιά μου
θα ήθελα να σε ευχαριστήσω
για τούτο το όμορφο ποίημα
του Rudyard Kipling
(ελπίζω να μην αναρωτιόταν από το1865 έως το 1936
για το Αν χρειάζεται να γράψει αυτο το ποίημα ).
;)

Δέν θεωρώ το Αν σαν κάτι πεσιμιστικό .
Απλά λέω πως είναι ενα πολύ επικίνδυνο
μα και χρήσιμο εργαλείο .
Και όπως έγραψα και στην Ρίκι
στα πιο πάνω σχόλια:
"Οταν το ΑΝ δεν καθηλώνει τις πράξεις μας,
τότε γίνεται η πρώτη πνοή της εξέλιξης .
ΑΝ ομως μας καθηλώσει σε απραξία ,
και ταΐζει το τέρας της δειλίας ,
τότε γίνεται ο τάφος μας."

Ενα τρελοφώτεινο φιλί καλημέρας.
:)

Bουλα. είπε...

μια φορά κι ενα καιρό όλα ηταν όμορφα..
παραμυθένια...
μετά μεγαλώσαμε και φέραμε και τα παραμύθια στα μετρα μας.
ΑΝ δεν το κάναμε ..
ολη μας η ζωη θα ήταν ενα λάθος..
Γιατί ε..πως να το κάνουμε
έχει και την γοητεία του να βλέπεις τον πρίγκιπα σου να μεταμορφώνεται σε βάτραχο.....
και οσα φιλιά κι αν του δίνεις δεν σώνεται η κατάσταση...
Αλλα μήπως και την πεντάμορφη δεν την πηραν τα χρόνια;

Είναι όμορφο τρελέ μου να ζεις την φθορά του χρόνου με εναν σύντροφο....
οσο κι αν η καθημερινότητα σκότωσε το πάθος...
λεω εγω τωρα....
μήπως αυτο δεν ζητάμε τώρα όλοι μας;
Ενα καρδιοχτύπι να ξυπνήσει τα παραμύθια μέσα μας....;;;;

Φιλιά και καλο Σ/Κ.

Τρελός του Χωριού είπε...

Σταλαγματιά μου

Η παιδική μας ματιά ,
είναι ακόμα εκεί ,
και κοιτάζει την ζωή μας,
.Και μέσα από την
μεγεθυντική ιικανότητά της ,
μπορεί να την βλέπει ΖΩΗ,
χωρίς να χρειάζεται ,
δράκους
βασιλοπούλες ,
και πρίγκιπες,
παρα μόνο ένα χαμόγελο
και μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη.

Φιλί γλυκό Σαββατοκύριακου
:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Faraona μου

Μέσα στο Τ - ώρα ,
υπ-άρχουν τα Πάντα .
Ακόμα και τα Αν

Όμορφο Φωτεινό Σαββατοκύριακο
σου εύχομαι .
Χαίρομαι που σε βλέπω στον κήπο του τρελού.

:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Βούλα μου
Κάποτε είχα δεί ενα έργο για τον Μάγο Μέρλιν.
Το σενάριο βασιζόταν στην διαμάχη του παλιού γεμάτου μαγεία κόσμου με αιχμή του δόρατος την Μοργκανα,
και του νέου κόσμου απαλλαγμένο από μαγεία ( αντικατεστημένη απο τον χριστιανισμό )
με αιχμή αυτής της ιδεολογίας (της μή χρήσης μαγείας) τον Μέρλιν.
Ολο το έργο κατα την γνώμη μου ήταν πολύ μέτριο,
είχε όμως μια από τις πιο κορυφαίας ομορφιάς ατάκες και σκηνές που έχω δεί .
Η γυναίκα που ερωτεύθηκε ο Μερλιν ,
καμμένη στο πρόσωπο ,
και μετά απο πάρα πολλά χρόνια γριά πιά,
πλησιάζει έναν υπεραιωνόβιο γέροντα ,
που λέει ιστορίες του παλιού κόσμου ,
και του πώς νικήθηκε η μαγεία ,
σε παιδάκια.
Οταν αυτή αναγνωρίζει τον παλιό της έρωτα
μετά τόσα χρόνια,
τον πλησιάζει ενω έχουν φύγει τα παιδιά
τον αγκαλιάζει και τον φυλάει .
Αυτός την κοιτάζει και της λέει
"Εχω φυλάξει μια τελευταία πολυ ισχυρή μαγεία για τους δύο μας"
Αυτή τότε είδε τον εαυτό της να γίνεται νέα και όμορφη όπως παλιά,
και να βλέπει και τον Μέρλιν να γίνεται το ίδιο .
Τότε τον ρωτάει
"Μα πως το κατάφερες αυτό "
και η απάντησή του ήταν
"η πιο ισχυρή μαγεία,
αυτή της αγάπης ,
θα μένει πάντοτε στην καρδιά του ανθρώπου.
Αυτή η μαγεία με κάνει στα μάτια σου να είμαι πάντα νέος,
και στα δικά μου εσύ τόσο όμορφη "

Να εχεις ένα ομορφο σαββατοκύριακο Βούλα μου

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Ένα μικρό "αλεξίπτωτο", με πολλή αγάπη.

http://www.youtube.com/watch?v=o-c0WYnZto0&NR=1

Υ.Γ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ!!

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου