«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
8 σχόλια:
Γαμώτο, το λέω συνέχεια....
Εμεις έχουμε τη δύναμη στα χερια μας για να διαμορφωσουμε κλίμα, να δώσουμε στίγμα, να αλλαξουμε νοοτροπίες, να χαραξουμε Νομους, να ανατρεψουμε αυθαιρεσίες...
Το θεμα είναι:
1. Συνειδητοποιούμε τη δυναμη που κατεχουμε?..
2. Έχουμε το θαρρος, Τρελέ μου, να βγουμε στην πρωτη γραμμη?..
Βλεπεις κυκλικα κινούμενη επανέρχομαι στην προηγούμενη αναρτησή σου, στην οποια απαντησες μαζικα...
Θελω τη θεση σου...
Πόσο έτοιμοι είμαστε να παρεμβουμε δραστικα στην αλλαγή του τοπίου?...
Μπορεί ένα κειμενο ή δεκα ή εκατο σε ένα μπλοκ να αλλαξουν τον τροπο της παθητικής μας σκεψης και να μας ρίξουν στο πεδίο δρασης?...
Πόσες φωνες πρεπει να ενωθούν για να έρθει η πολυποθητη Ανοιξη?....
ποσες?....
Μαζί σου είμαι...
Ωραιοι προβληματισμοί...
αρκει να μη μενουν κειμενα που καποια στιγμή θα γίνουν αναρτησεις παρελθόντα χρόνου....
απλα για να λεμε "καποτε το θιξαμε κι αυτο το θεμα!..."
Σε φιλω, ΤρεΛε μου... ολογλυκα...
Συμφωνώντας με την Κάκια Παυλίδου να επισημάνω εδώ πως δεν είμαστε και εύκολος λαός....
Τα βλέπαμε εδώ και πολλές δεκαετίες αλλά δεν είχαμε τη βούληση να τους στείλουμε από 'κει που ήρθαν. Κοντολογίς δεν εκμεταλλευτήκαμε την εξ' αυτής δύναμή μας.
Και δεν την είχαμε (τη βούληση) γιατί παραπαίαμε σε υποσχέσεις...χρώματα και κοντόφθαλμες λογικές.
Αυτά ακριβώς πληρώνουμε τώρα. Το κακό είναι πως έτσι τιμωρήσαμε και τις επόμενες γενεές
Είμαι πολύ θλιμμένη με όσα συμβαίνουν και άγνωστο.. με όσα θα συμβούν
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Διαγραφή με διαγραφή έχει διαφορά...
Και ενώ οι τρείς που διεγράφησαν απέδειξαν πως έχουν πολιτική συνείδηση αξιοπρέπεια και φιλότιμο ανέβασαν την αξία τους στα μάτια του τυραννισμένου λαού, η ...της άλλης όχθης διαγραφείσα επιβεβαίωσε τον τυχοδιωκτισμό της
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλημέρα κι από μένα. Συμφωνώ απόλυτα και με τις δύο κυρίες. Είμαστε η δύναμη λέει η Κάκια κι όμως...
Είμαστε δύσκολος λαός λέει η γλαρένια μας και όντως...
Δύσκολος, άτολμος, παθητικός, παράλογος, όπως θες το λες. Ενα με προβλημάτισε σήμερα, την ώρα που το χώμα σκέπαζε 3 δικους μας ανθρώπους (δικοί μας άνθρωποι ήταν) ο λαός δεν έκανε θάλασσα και ποτάμι να πνίξει την σιχασιά αυτή που έφτιαξαν και την ονόμασαν βουλή,περιορίστηκε να ανεβάζει φωτογραφίες και να γράφει αναρτήσεις με συγγνώμες. Καλά κι αυτά δε λέωω..
μα δεν μας πρέπει τόση φωνή όταν είμαστε καθισμένοι...
όσο για τις διαγραφές, είναι πια το λιγότερο που μπορεί να απαιτεί κάποιος από θεσμό που δεν γνωρίζει την λέξη σέβομαι
Κατ αρχάς θέλω να ζητήσω για μια φορά ακόμα συγνώμη για την καθυστέρηση των απαντήσεων μου στα υπέροχα σχόλιά και των τριών σας ,
όμως αυτούς τους καιρούς είμαι από ταξίδι σε ταξίδι λόγο της εργασίας μου.
Μακάρι να είχα έστω και λίγο περισσότερο χρόνο
για να μοιραστώ νωρίτερα τις υπέροχες σκέψεις σας
Κάκια μου
Κάθε φορά που σε διαβάζω ,
όπως και τώρα ,
παρασύρομαι από την ιδιαίτερη διατύπωση των σκέψεων σου ,
και οταν μου απλώνεις το χέρι και με καλείς ,
να συμπορευθούμε μέσα από αυτα τα μονοπάτια των σκέψεων,
θέλω να ξέρεις πως με δελεαζεις πολύ έντονα,
ότι εργασία και να έχω.
Με ρώτησες για την συνειδητοποίηση της δύναμης
και το θάρρος.
Για να εχουμε συνείδηση τόπου (συνειδητοποίηση) πρέπει πρώτα να εχουμε συνείδηση
Η συν - ειδηση όμως δεν είναι τιποτε άλλο από μια επιπλέον είδηση >δηλαδή μια παραπάνω γνώση .
Αυτή η γνώση όταν την αφομοιώσω και την κάνω κομμάτι μου ,
τότε μετατρέπεται σε Γνώμη.
Ομως για να έχουμε Συν Ειδηση ,
δηλαδή για να καλλιεργήσουμε λίγο παραπάνω την γνώση μέσω της είδησης - πληροφορίας,
κατα συνέπεια και την Γνωμη μας,
θα έπρεπε να έχουμε ήδη ΓΝΩΜΗ.
Πάνω σε αυτή την γνώμη μας ,
θα σταθεί η είδηση
και η ΣΥΝ είδηση
και θα της δώσει την ικανότητα ,
να μπορεί να συμπορεύεται
και κυρίως να συντονίζεται με άλλες γνώμες.
Αυτή η δυναμική γνώμη ,
η γνώμη που έχει την ικανότητα να συντονίζεται ,
έχει πρωτίστως την ικανότητα μα και την διάθεση της αυτοκάθαρσης.
Αυτη η επιπλέον γνώμη
ονομάζεται ΣΥΝ - ΓΝΩΜΗ
Αν κάποιος από όλους εμάς ,
από το μικρό παιδάκι μεχρι τον σοφό ηγέτη,
δεν έχει την δύναμη του να πεί αλλά και να δεχθεί την Συγνώμη ,
οχι μονο με τον λόγο αλλα κυρίως με τις πράξεις,
τότε χάνει και όλη την δύναμη της γνώμης του,
μα και την δυναμική της σκέψης του.
Οπότε ούτε την ικανότητα της συνειδητοποίησης των κινδύνων θα έχει ,
ούτε το θάρρος για να τους αντιμετωπίσει,
για να απαντήσω και στο ερώτημά σου.
Η επόμενη ανάρτησή μου ,
θέλω να ξέρεις πώς είναι εμπνευσμένη από τούτα τα λόγια σου
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λουλούδια που ανθίζεις στον κήπο του τρελού
Φυρδην μιγδην μου
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα.
Ομως αυτό είναι το τίμημα της ζωής .
Η ασυνέπεια των προγόνων στους απογόνους τους.
Και ώς αιτία όλων αυτών που έγραψα στο προηγούμενο μήνυμά μου ,
είναι η έλλειψη παιδείας.
Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε πως η σωστή παιδεία ,
η ηθική και χρηστική γνώση δηλαδή ,
είναι το μεγαλύτερο κληροδότημα που μπορούμε να δώσουμε σε κάποιον.
Χωρίς παιδεία δεν υπάρχει γνώση -> ήθος-> σκέψη -> γνώμη -> εξέλιξη
Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέμαι
να προσπαθώ να χωρέσω σε τόσο στενά πλαίσια τον εαυτό μου δηλαδή ,
αν δεν κάνω κάτι για να αλλάξω αυτό που έρχεται .
Πολλά φιλιά
freedula μου
ενας λαός φοβισμένος ,
πάντοτε λουφάζει στην φωλιά του .
Ενας λαός βολεμένος ,
λουφάζει ακόμα περισσότερο .
Θυμάμαι διάβαζα μογγολική ιστορία .
Οι ίδιοι φοβεροί μογγόλοι πολεμιστές και στρατηγοί
που πολέμησαν με τον τζεκινς Χαν και έφτιαξαν την ποι μεγάλη αυτοκρατορία
που εχει δεί ποτέ ο κόσμος μέσα σε μερικά χρόνια ,
οι ιδιοι όταν αραξαν στο βόλεμά τους ,
ουτε κάν στις άμεσες απειλές δεν αντιδρούσαν ,
παρα μόνο μέχρι να τους απειλήσει ο ιδιος ο βασιλιάς με την ζωή τους ,
για να ξεκουνιθούν από τα κρεβάτια τους
και να καναπολεμίσουν.
Εχουμε δυστυχώς ως Έλληνες ,χάσει προ πολλού,
πως είναι η ηδονή του να δημιουργείς με τα χέρια σου κάτι ,
και πόσο όμορφο είναι να μάχεσαι για το μέλλον των ανθρώπων που αγαπάς ,
και αυτό που κερδίζεις μετα από σκληρή μάχη ,
να το μοιράζεσαι μαζί τους.
Εχουμε ξεχάσει να δημιυργούμε
να επικοινωνούμε ουσιαστικά ,
και να μαχόμαστε για το δώρο που ονομάζεται Ζωή.
Πολλά φιλιά
Δημοσίευση σχολίου