Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Υπάρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω


Eίμαι ένα δίποδο θηλαστικό ζέον ον (εν συντομια ΖΩΟΝ ).  

Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: 
Αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. 
Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο.
Κάποιοι μαλιστα λένε πως το πιθηκισιο dna μου αναμίχθηκε με εξωγήινο dna , για να μπορέσουν να εξηγήσουν τον τριπλασιασμό του εγκεφάλου μου και της συνείδησης μου μεσα σε ελαιστο χρονικό διαστημα σε σχέση με την προηγούμενη αργή εξελικτική μου πορεία .  
Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, 
που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,
είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα 
και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,
καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, 
και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. 
Ενα αστερι μεσήλικο , 4,5 δισεκατομμύριον χρόνων ( στα 10 πανω κάτω ψοφάνε αυτα ) 
Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 40 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη ,
διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. 
Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος, 
και κάποιοι ημιμαθείς το μεταφραζουν σε ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά"
ενω η κανονική του εξήγηση ειναι ΑΝΔΡΟΣ ΩΠΟΣ δηλαδη ,
και πολύ γενικά μεταφραζοντας το (γιατι κανονικά θελει μεγαλη και εις βαθος εξήγηση ) 
συμαινει το ον με όψη άνδρα ( οπου ανδρας είναι μια άφυλλη έννοια της ενεργητικής εξελικτικής ικανότητος του όντος μας , και οχι αυτο που νομιζουμε σημερα ) 
Μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο ή ετσι νομίζω τουλαχιστον . 
H παρατηρηση , με τον μηχανισμο την λογικής που εχω επινωήσει , με κανει να νοιωθω ασφαλης στην αρχή . Μεχρις οτου να ερθει η αναγκη να παρατηρισω τον Κόσμο απο πιο κοντα . Εκει αλλαζουν όλα . 
Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα , 
γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,σε σχέση με την φύση ,και συνείδηση της θνητότητάς μου. 
Ομως αυτο είναι που μου κάνει παραλληλα την ζωή κόλαση . Μερικοί μαλιστα , εδωσαν και όνομα σε τουτη την συνειδητοποιηση . Την είπαν Διαβολο , 
και πολύ σωστα βεβαια , γιατί Διάβολος έιναι το ασρενικό της διαβολής , δηλαδη της καταστασης του να διαβάλλεται η πραγματικότητα λόγω του φοβου μας για τον θανατο . Ετσι , για να τον αποφήγω , και αυτόν αλλά και όλους τους -ισμούς που επινόησε μεσω της λογικης για να μας κανει να νοιωθουμε καλά , όταν πραττουμε το Λάθος ( χριστιαν-ισμος ,βουδ-ισμος ,ισλαμ-ισμός , ναζ-ισμός , μαρξ-ισμος ,καπηταλ-ισμός κλπ ) , αποφασησα από μικρός να εχω μια προσωπικη δια βιου πνευματική δίαιτα για να μπορέσω να αντέξω την τοξηκότητα των -ισμων που προσπαθουσε μανιωδώς να με ταϊσει η κοινωνία μου και που τελικα αυτη η διαιτα με οδηγησε στην μεγαλητερη σπουδή θανατου .Την Φιλοσοφία .
Ετσι , σπουδαζοντας τον θανατο μαθαινω την ζωή , και τελικα συνηδειτοποιώ πως, η στιγμη του θανατου μας δεν ειναι η στιγμή που ο θανατος ερχεται σε εμας , αλλα η στιγμη που ο θάνατος φεύγει απο μεσα μας .Γιατι , πως θα βιώναμε την ζωή , αν δεν βιωναμε παραλληλα και την ελλειψη της ; Με τι μετρο θα την αντιλαμβανομασταν ;  Μηπως τελικα η ζωή και ο θανατος είναι οι δυο ακρες ενος κυκλου , που ξεκηνα οταν η ζωή μας ξεκηνα και τελειωνει οταν η μια άκρη βρεί την αλλη , φτιαχνοντας πάλι το Αγιο απολυτο μηδέν ; 
   Τελικα , μηπως το Υπαρχω του Καζαντίζη είναι μια διατριβή της ερωτικής σχέσης ΖΩΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ ; 

;)

   

4 σχόλια:

xristina είπε...

λες το υπάρχω του Καζαντζίδη να είναι η απόλυτη διατριβή της ερωτικής σχέσης ΖΩΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ? :))θα το έβαζα να το ακούσω αλλά φοβάμαι μήπως μου έρθει καμιά παντόφλα στο κεφάλι :))

τώρα άφησα σχόλιο ή δεν άφησα? το Α μου θα συναντήσει ξανά το Ω μου και θα ξαναρχίσω από την αρχή μου άραγε? από πού κατάγομαι η γυναίκα????? :))

την καλησπέρα μου

issallos είπε...

Kαλημερα.... ειδα Φως και μπηκα !!!
Μ αρεσει η τοποθετηση σου και συμφωνω σε ολα..... και εως χρωματοπλαστης....να συμπληρωσω οτι η θεωρηση του κοσμου οπου περιγραφεις ισχυει γιατι το ιδιο συμβαινει και στα χρωματα που μας περιβαλουν!!!!
Οταν μια αληθεια ειναι οντως αληθεια οφηλει στην αξιοπρεπεια της να ισχυει παντου....
Ακουν δεις τωρα τι συμβαινει με τα χρωματα.... τα χρωματα οπως τα αντιλαμβανομαστε κοκκινο κιτρινο μπλε...και τους συνδιασμους τους... δεν ειναι το χρωμα αυτο καθαυτο που βλεπουμε αλλα η απουσια (θανατος) των υπολοιπων εχει να κανει με την ανακλαση και την αποροφητικοτητα..μορφες θανατων κι αυτες.... μονο δια του θανατου αντιλαμβανομαστε οτι ζουμε ή οτι βλεπουμε...... αυτο κι ειναι διαβολη......!!!!Οποτε ας μην αλλαξουμε την διαιτα μας.... και πολυ χαιρομαι που ομιλουμε με τα ιδια νοητικα σχηματα

Καλημερα ειθε το Φως (ολα τα χρωματα) να μας οδηγει.....!!!!!Για τον Στελλαρα....(βιωματα ειναι αυτα) δεν θα τον αντεξω.....!!!! χχαχααα

Τρελός του Χωριού είπε...

Μέλισσα , ουτε και εμένα μου αρεσει ο Καζαντζίδης . Μετα απο 16 χρονια κλασσικοτζαζοβυζαντινών μουσικων σπουδών , θα ήταν άτοπο να έλεγα τα κλισέ του 60 "τεράστια η φωνη του καζατζίδης , φανταστική φωνη της μαριννελας κλπ " Για την μουσική παιδεία του κοσμου που το έκαναν , και για να αλαφρήνουν τον πόνο μιας ολόκληρης γενειάς πείνας φυγής και μετανάστευσης μια χαρα εργο προσέφεραν . Εγω αυτο το τραγουδάκι το εβαλα για να δείξω πως αυτη η εωτική σχέση ζωής θανατου βρίσκεται σε ολα τα επίπεδα της ζωής και γινεται αντιληπτή και μεσα απο τραγούδια με στοίχο βιβλίων δημοτικού " Λόλα να ενα μήλο " . ;)
Οσο για το που κατάγεται η γυναικεία φύση , είναι τόσο σαγηνευτικά δυνατή η μήτρα που γέννησε την έννοια "γυναίκα" ,που μου έδωσες μια πολύ καλη ιδέα για ανάρτηση . :)

Τρελός του Χωριού είπε...

Φιλε μου , αυτό με τα χρώματα και τα παιχνίδια τους με την ύλη και το ματι μας , το γνώριζα . Ομως μου έδωσες μια άλλη ... διαβολεμένη αντιληπτική προσέγγιση τους που με ενθουσίασε . Πολύ σε ευχαριστώ .Τελικα ίσως γι αυτο να θεωρούμε το Μαυρό συναφές με τον Διάβολο , αφού είνει η απόλυτη ... διαβολη φωτός , και λειτουργεί σε τόσο ακραία κλίμακα που πολλοί δεν γνωρίζουν πως δεν ειναι ούτε κάν χρώμα , αλλα η απόλυτη έλλειψή τους . Ενω το λευκό , το συναφές με τον θεό , είναι η καθαρή εκφραση του φωτός χωρίς ... διαβολές συχνοτήτων . Επίσης ουτε το Λευκό ειναι χρώμα , αλλα είμαι σίγουρος πως το γνωρίζεις καλύτερα απο εμενα ώς γητευτής των χρωμάτων . :)

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου