Απο το Η μέχρι το Ω

ΠτΗση . 

Η υπέροχη διαδικασία , 
του να γίνουμε αυτο που δεν είμαστε . 
Του να νιώσουμε αυτό που δεν εχουμε καταφέρει να φτάσουμε , 
βασιζόμενοι οχι στις ρίζες της ανασας 
και στον κορμό της εξέλιξής μας , 
αλλα στην αλαζονεία 
και τον εγωϊσμό της ανθρώπινης φύσης  μας. 
Τον εγωϊσμό του να πεταμε 
ολόκληρο το τόξο της ΥπΑρξης μας , 
εκεί που στοχεύει το βέλος του νού μας . 


Τότε είναι που η πτΗση , αλλάζοντας ενα μόνο της γράμμα , μας αποβάλλει απο την καθαρότητα του ουρανού της , 
που προσπαθήσαμε τόσο βέβηλα να κερδίσουμε . 
Ετσι , η πτΗση , 
γίνεται πτΩση . 

Ομως ακόμα και εκει , 
στην πτΩση , 
η Αγία Αρχή , 
δεν μας στερεί την εξέλιξη . 
Δένει την πορεία μας , 
με το " ω " , το γράμα της κίνησης , 
της επανάληψης , 
της προσπάθειας 
ελπίζοντας , 
πως θα εχουμε μάθει απο τον πόνο της προηγούμενης πτΗσης , 
πως τα φτερα του εγωϊσμού ειναι πτωτή εύνοια και πως πρέπει να καταΛάβουμε κάποια στιγμή 
την διαφορετικότητα του ρόλου των Βελών του Νού μας 
και του Τόξου της Υπαρξής μας . 

Αν κατανοήσουμε αυτή την Σπουδή , του να μπορεί να ταξιδεύει η συνειδητότητα μας μαζί με το καθαρο φώς του βέλους της νόησης μας , 
χωρίς όμως να χανουμε 
την αίσθηση των ριζών της ύπαρξής μας ούτε στιγμή , 
τότε θα γίνουμε ... Σπουδαίοι ;) .