Αγιο το Μελι
από το αγΡιο λουλούδι της Αγάπης .
Μονο στις άκρες των γκρεμών της Καρδιας ,
μπορείς αν εισαι τυχερος ,
να το δείς
Δεν ανθίζει με προστακτικές καρφποφόρων καιρών,
ούτε με χαμιλά βαρομετρικά κλήσεων προς απολογία.
Η αγάπη είναι πιο ελεύθερη ,
ακόμη και απ' την ίδια την Ελευθερία.
Από όλη αυτή την ΑναΚατάσταση που αποκαλούμε "Ζωή",
το μόνο πράγμα που έχει σημασία ,
είναι η Τρυφερότητα.
Αμέρευτη όμως .
Αγριο θηρίο , οταν την πλησιασεις πολύ .
Δεν είναι ν' απορεί κανείς
που μερικές φορές την πληρώνεις με Θάνατο.
Πρέπει να σ' έχει τσακίσει... η ζωή...αλύπητα....
για να έχεις την ταπεινότητα...να Αγαπάς...Απόλυτα.
Να κοιτάς την Αγάπη στα μάτια ,
σαν άξιο αντιπαλο ,
και όχι σαν μια ακόμα θληβερή υποχρέωση ,
της άθλιας αναγκης για ... λάφυρα .
Πρέπει να νηστέψεις .
Πρέπει να απέχεις μέρες,
μήνες,
χρόνια ,
ακόμη κι αιώνες από το σώμα και το αίμα του αγαπημένου,
μέχρι να εξαγνιστείς,
να καθαγιαστείς
Μέχρι να γίνεις ιερός και αέρινος.
Μέχρι άξιος να γίνεις ξανά ,
για τη θεία σου μετάληψη.
Οχι όμως εγώ .
Δεν θα την λάβω ποτέ γονατιστός , εκλιπαρώντας την,
αλλα έφιππος
κρατώντας στο ένα χέρι ,
ενα σπασμένο απο τις μάχες της ζωής, σπαθι
και στο άλλο ,
σφιχτά στην ματωμένη απο τα αγκάθια του χούφτα μου ,
το φραγκόσυκο ενως δυνατού Έρωτα ,
κομμένο απο το πιο απόκρημνο σημείο ,
των΄Τοιχών της Λογικής .
Και δεν θα το κάνω απο έλλειψη ταπεινότητας ,
αλλα απο σεβασμό σε αυτό το σπαθί
και αυτόν τον Άγιο Έρωτα ,
που μου άνοιξαν τον δρόμο ,
μέχρι εδώ .
Σε αυτά τα δυο , που ήτανε η πιο βαθιά νηστεία μου .
Η πιο δυνατή προσευχή μου .
Και αν είναι να αφήσω την ζωή μου σε τουτη την Πηγή,
σε τουτη την μετάληψη ,
Χαλάλι .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου