ΒραδυοΛόγιο

Τα ΗμεραΛόγια , 

κρατουν τις νύχτες μας 

στην υπο Ταγή του φωτός . 

Κραυγες του άκληρου Ισως , 

υποταγμέμες στον Ζυγό της Λόγικής .

Αλέθουν με την Πέτρα της Σιωπής , 

τον σκληρό καρπό του Νού .

Πρέπει να γίνει Α-Γονος 

Α-κινδυνος για τα νέα Μυαλά .

Τα Βραδυολόγια όμως , 

εκεί που κερδίζει η Έλλειψη απο το Φως , 

αυτα , πως ... γράφονται , μου λές ; 

Πως δαμάζονται τούτες οι σκέψεις ;

Πώς μπαίνουν στο αμόνι του Λόγου ; 

Πως να πυρώσεις με την Φωτιά , 

κατι που είναι φτιαγμένο απο την Λάβα του ΣυνΑισθήματος ,

και καίει περισσότερο από αυτήν ; 

Γράφεις πάνω στις σελίδες του Φωτός 

τα Ημερα Λόγια σου , 

και μοιάζεις με βοσκό

που εβγαλε τις νωθρές του αγελαδες 

να βοσκήσουν Αγιοσύνη .

Μα αφου εισαι τόσο σίγουρος πως ο Θεός αγαπάει το Φως ,

τότε πές μου ,

 γιατι το Σύμπαν φτιάχτηκε μεσα στο σκοτάδι ;

Γιατι δόθηκε απο τον Θεό η ιδια η υπόσταση του Φωτός ,

στον Διάβολο ; 

Θυμήσου . ΕωσΦόρος (ο φέρον το φώς) 

Τολμάς να γράψεις στις σελίδες της Ελλειψης ; 

Εκει οι λέξεις πρέπει να είναι πυρωμένες ,

φτιαγμένες απο αισθήματα αναμμένα . 

Οι λέξεις πρέπει να εχουν δύναμη , 

δικό της φως η κάθε μια ,

για να μην τις καταπιεί το Έρεβος της κάθε σελίδας .

Αντέχει ο Νους σου να θρέψει τέτοιες λέξεις ;

Αντέχουν τα βόδια της Λογικής να σπάσουν τούτον τον καρπό ; 

Εκει που κερδίζει η Έλλειψη ,το Φως ,

Τα λόγια , πως γράφονται ;

Μου λές ;