.
.
.
.
.
.
Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013
Ωδη(α)πορώντας αποΣτάσεις
«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
ε, ναι.
εικόνα και λατρεμένο τραγούδι κάνανε τη νύχτα μου καλύτερη
Ψίχουλα οι Αιτίες {λεκτικές ή μουσικές}
ακολουθώντας φτάνεις στον Παράδεισο...
;-))))
Το τραγούδι αυτό γεφυρώνει τις αποστάσεις.. ίσως είναι η τριακοστή φορά που το ακούω ετούτο το πρωινό:)
Είμαι ακόμη εδώ και ακούω :)
Μάλλον θα ξεχάστηκα όμως και δεν άφησα ούτε μια καλημέρα.. καλησπέρα θα πω όμως πια γιατί πέρασε η ώρα.
Να σαι καλά τρελέ μου..
Σε ευχαριστω Βικη . Ειναι και για εμενα μαγικο αυτο το λατρεμενο τραγουδι . Οποτε το ακουω και εγω , οταν κοιταζω τον ουρανο .... σαν να βλέπω περισσοτερα αστέρια :)
Κάκια
Ψυχούλες τα (μουσικα ή λεκτικα . ολο αλλαζουν αυτα) άτια . Ακολουθώντας τα , φτάνεις στο παραΔυτό ή άδυτο (και αυτο αλλαζει συνεχω( δεν εχω)ς , των ματιων που σε ταξιδευουν .
Ευχαριστω για τα ομορφα σου λόγια.
Margo μου , (που εχεις και το αγαπημενο μου ονομα ) , είναι με αυτο το τραγουδι να μην ταξιδέψεις . Μονο που το ακους , νοιωθεις το σκαρί του νου να τριζει και τα πανια να γεμιζουν απο την αναγκη για ταξιδια .
Χαίρομαι πάντα οταν σε βλέπω στον κήπο της τρελάς μου . :)
Δημοσίευση σχολίου