Ο Χρόνος είναι σαν ένα μεγάλο καραβάνι στην Έρημο των διαστάσεων του Χώρου.
Μαζί του , ταξιδεύουμε και εμείς, με μόνο σακίδιο την Μνήμη μας και μόνο όπλο την Σκέψη μας. Κατεβαίνουμε για λίγο και αρπάζουμε κάτι από την Ύλη. Το χαιρόμαστε ,όμως μόνο για λίγο ,γιατί το καραβάνι προχωρά και δεν ανέχεται άχρηστα βάρη. Αν θέλουμε λίγο ακόμα , και μείνουμε πίσω ,η έρημος του Χώρου θα μας καταπιεί.
Έτσι γατζωμένοι στην καμήλα της Πρώτης μας ανάσας , κρατιόμαστε πάνω της ,μέχρι όσο να μας εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μας. Στις οάσεις που το καραβάνι για λίγο σταματά ,εκεί ερωτευόμαστε ,κλαίμε ,γελάμε ,ζούμε και πεθαίνουμε .Εκεί ανάβουμε τα κεράκια των στιγμών μας .Μπροστά στους ναούς της Αγίας Ροής.
Φοβόμαστε και προσπαθούμε να εφεύρουμε έναν δεύτερο χρόνο , μετρήσιμο, ελεγχόμενο .
Όμως ακόμα και αυτή η ανθρώπινη εφεύρεση ,γίνεται άγρια τίγρη της ερήμου που κατασπαράσσει τα όνειρά μας .
Τα μόνα μας φτερά
.
.
.
Ακούγεται το Shpanish Caravan των Doors.
.
Κάθε μου ανάρτηση είναι γεννημένη μαζί με την αντοίστιχη μουσική . Πρέπει να βιωθούν και τα δύο μαζί.
18 σχόλια:
Καλησπέρα!
"Αν θέλουμε λίγο ακόμα , και μείνουμε πίσω ,η έρημος του Χώρου θα μας καταπιεί"
Είναι αυτό που λέω κι εγώ: Κανείς ποτέ δεν πήγε μπροστά με τις αναμνήσεις!
Μου άρεσε η Αγία Ροή μπορώ να πω!!!
Τα φιλιά μου!!!
παμε μπροστα ...κοιτώντας πάντα προς τα πίσω..
η ΜΝΗΜΗ...Χαρασει τα χναρια της πορειας στο "μέλλον" μας...
ομορφη γραφή....
όμορφη η μουσικη της ....
πανεμορφη η " κοινη" βιωματικη πορεια που μας δωριζεται....
να εισαι πάντα όμορφα
Πω πω, αγχωτικο ακουγεται :)
Δεν μπορω και τις ερημους, την ζεστη, την ανυδρια......κατι σε βροχη εχεις, που μου ταιριαζει;; :)
Τα παντα ειναι στιγμες, ας τις κανουμε οσο πιο ομορφες μπορουμε για να χουμε ομορφη μνημη και αναλαφρη καρδια!
Ομορφος ο τροπος που πλεκεις με τις λεξεις.....τωρα τελευταια εμαθα πλεξιμο, με τις λεξεις ομως δεν τα καταφερνω οπως με τις κλωστες. Ισως στο μελλον, γιατι οι λεξεις εχουν μεγαλυτερη γκαμα χρωματων και υφαινουν αριστουργηματα :)
Καλο απογευμα!!!
O xronos einai o xeiroteros ex8ros se kaiei se skorpa kai se pagwnei, ma esy se ligo den 8a vriskesai edw kapoioi alloi 8a palevoun me th skonh, 8eleis xana na apoteliwseis monaxos, ena taxidi pou pote den teleiwnei , katw apo ta rouxa sou xypnaei o pio palios 8eos , mes stis valitses sou strimoxnwntai oloi oi dromoi...
PS Den xerw an h zwh einai mikrh, den xerw an mou apomenei ligos h polys xronos, kai oute 8elw na to skeftw (ola einai sxetika), me agxwnei, me fovizei, giati h zwh einai sigoura wraia... Den 8elw oute lepto na anarwth8w gia to meta, as prokeipsei apo mono tou,opws 8elei... Ta rologia einai axrhsta, apla vazoun se taxh ta programmata mas tpt allo... den 8elw na me vazoun se kaloupia, na me pnigoun... Eite einai ligos eite polys o xronos, auto pou pragmatika me endiaferei einai na zw omorfes stigmes kai parallhla na prosferw k stous allous anexarthta apo ton xrono...
μ΄ένα βλέμμα, μια ανάσα, ένα νεύμα, ένα φιλί, ο χρόνος κάνει στάση. ξαποσταίνει. μένει.
...κι όλα ξανά απ΄την αρχή. μα στις μικρές "παγίδες" ποτέ δεν λέει όχι για μια στάση ακόμη...
;)
φιλιά βρόχινα...
Τα καλύτερα και τα πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορεί να τα δει ούτε να τα αγγίξει κανείς.
πρέπει να τα νιώσει με την καρδιά..
Είσαι το κάτι άλλο με αυτά που γράφεις... στο έχω ξανα πει...
είσαι ... δεν έχω λόγια δύσκολες οι λέξεις... βγαίνουν με πόνο...
γιαυτο δεν λέω τίποτα άλλο.
Trelle mou, ws synithws mas kaneis pantote na skeutomaste, (poly kako auto gia merikous ;)) Prospathoume na kanoume ta panta gia na stamatisoume to anapofekto, ton xrono. Koitame ston kathrefti mas kai tis perrisoteres fores den exoume synidotopeiisei oti exei perasei, kathomaste me tis anamniseis mas xoris na paroume tin zwi sto twra, na zisoume kathe stigmi tis sto fulllll.
Apo mikro kai apo trelo
Tin ennoia tis Rois tin protosunantisa stin Askitiki tou Kazantzaki. Meta apo peripou 10 fores kai 22 xronia pou exo diabasei touti tin mistagogia, sunexizo kai brisko kainouries alithies sta logia tou. H Agia Roi kathe fora ,gella me tin ekpliksi mou .Me koita sta matia kai mou leei :'Pote tha katalabeis oti Ola eimai mono .... Ego ?'
;)
Polla filia kai na exeis ena uperoxo sabatokuriako.
Μαρίνα γ…εμπυρη γνώση
Όποιος κατανόησε το παρελθόν του ,γνωρίζει και το μέλλον του.
.
Συμβία πάντα η μουσική και η γραφή σε τούτο το blog . Σε ευχαριστώ που τίμησες ετούτα τα τελευταία λόγια της ανάρτησης . Ήρθε η διαβολή της αμφισβήτησης και με φόβισε ότι δεν θα τα προσέξει κανείς.
.
Άνθισαν τα λουλούδια στον κήπο του τρελού από το δροσερό αεράκι της ….εμπυρης γνώσης σου. Να έρχεσαι
Dee dee μου
Ήθελες κάτι σε βροχή . Να λοιπόν που ήρθε και η Νεράιδα της βροχής να με βγάλει από την δύσκολη θέση
.
Στιγμές . Φόρος τιμής στις στιγμές που χάθηκαν άσκοπα είναι αυτή μου η ανάρτηση. Είσαι ακριβώς επί του στοίμωνος του λόγου μου. Είσαι λοιπόν μια επιστήμων της λεκτικοπλεκτικής μου ικανότητας . Θα με μάθεις να κάνω λεκτικά σεμεδάκια ? Ελπίζω να μην παρεξηγείς το χιούμορ μου.
:)))))
.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα ομορφα λόγια σου για εμένα . Θα κρατήσω αυτό το ανθισμένο μπουκετάκι των σκέψεων σου δίπλα μου σε ένα ωραίο ανθοδοχείο την ιερή ώρα του απογευματινού μου ελληνικού καφέ. Να περνάς από τον κήπο του τρελού . Ένα χαμόγελο θα σε περιμένει πάντα εδώ
:)))))
Sund(a)y
Ο ποιητικός σου λόγος ,με τιμά . Ο τρόπος που φλερτάρεις με την Στιγμή ,είναι και δικός μου τρόπος. Με κόπο τώρα μέρες κοιμάμαι ,γιατί όταν πάω να κλείσω τα μάτια μου κάτι ξυπνά μέσα μου και με ρωτά επίμονα : ‘Έκανες σήμερα κάτι που να αξίζει ? Έζησες τις στιγμές μου όσο μπορούσες περισσότερο ? Αν όχι ,τι θα πεις στον εαυτό σου λίγο καιρό πριν πεθάνει όταν θα έχει λίγο χρόνο αλλά ακόμα πάρα πολλά ανεκπλήρωτα όνειρα ?’ Έτσι ,μου έρχεται πάντα αυτούς τους καιρούς στο μυαλό το ρητό που με είχαν διδάξει όταν μυήθηκα στο Reiki . ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ (γιατί κάποια από αυτές θα είναι πραγματικά).
.
Ό Μυταράς είχε γράψει κάποτε σε ένα βιβλίο (μην μπερδεύεσαι ,ζωγράφος είναι ,αλλά έγραψε και ένα βιβλίο ο άνθρωπος . Τι να κάνουμε τώρα να τον αποκεφαλίσουμε ?) .
:))))
Έγραψε λοιπόν ότι δεν αποφασίζουμε εμείς για το τι θα γίνουμε και κάνουμε στην ζωή μας ,αλλά το DNA μας.
.
Σε ευχαριστώ που πέρασες από τον κήπο μου . Μια Κυριακή είναι ότι χρειάζονται τα άνθη των σκέψεων μου. Να περάσεις ένα καλό Σαββατοκύριακο
;)
Νεράϊδα της βροχής.
...... ..
.. ......
.........
.. ... ..
. ..o....
.../|\. .
. ..-....
...| |...
.
Prospathisa na sou deiksv me eikona to ti eniosa diabazontas ta logia sou. Stales zestis kalokerinis broxis na xaiseuoun to prosopo mou . Se euxaristo
:))))
Ποντίκι μου
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια ,αν όμως συνεχίσεις έτσι ,θα αλλάξω το όνομα του προφίλ μου σε ερυθρόδερμος τρελός του χωριού.
:))
Το ότι σε αγγίζει ο τρόπος γραφής μου είναι στα αλήθεια ένα μεγάλο δώρο για εμένα και στο ανταποδίδω με το πιο γλυκό μου χαμόγελο.
:)
.
Η Μάνα Ζωή μου έχει μάθει ότι την Στιγμή μπορούμε να την μεγαλώσουμε μόνο με την Καρδιά και το Μυαλό μας. Και αν τα καταφέρουμε , εκεί μπορεί να χωρέσει όλο το σύμπαν.
;)
.
Να έχεις ένα πολύ όμορφο Σ/Κ. Πολλά φιλιά
Cassiel mou
kalimera
.
To stamatima tou xronou e;inai douleia tou THanatou kai tou Fobou. Douleia tou anthropou einai na megalonei ton xrono.
:))))
.
Polla filia kai elpizo na einai to teleutaio sabatokuriako sta ksena.
;)
(kai esu bre paidi mou ,stin alli akri tis gis dialekses na pas )
:))))
χώρος και χρόνος.
άλλοτε με σπατάλη
και άλλοτε με το σταγονόμετρο.
την βλέπω την ιερή στιγμή ευτυχίας...
σαν μια λεπτή γραμμή
πάνω στην οποία κάνουμε ισορροπία
και κάθε τόσο κάποιος μας σπρώχνει
ή πέφτουμε επίτηδες.
νάμαστε αρκετά νηφάλιοι να την ρουφήξουμε
και εξίσου μαγεμένοι να την τολμήσουμε.
απο τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια
του jim morrison...
στην διαπασών όπως πρέπει!
καλημέρα τρελλέ μου
Gia ayto prepei na zoyme to twra sto maximum...oso dyskolo kai na einai...
Maya μου καλημέρα
Και εμένα μου αρέσουν τα τραγούδια του Δημητράκη .Γι αυτό και ματαξαναέβαλα ένα δεύτερο δικό του στην επόμενη ανάρτηση (Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για την 11 λεπτή διάρκεια του The End, αλλά Τέλος είναι αυτό και ο Δημητράκης θέλει τον χρόνο του για να το εκφράσει ).
.
Στιγμές ευτυχίας και ισορροπία . Έχουν όμορφο φως τα λόγια σου . Τι γίνεται όμως με την σκοτεινή πλευρά της ευτυχίας ? Αυτήν που δεν μπορούμε να φανταστούμε πως υπάρχει ? Το Μαύρο μέσα στο Λευκό .
.
Μια ακόμα ματιά σου στο πέλαγος. Σε παρακαλώ . Πιάσε λίγη αλμύρα για να κοινωνήσω .
Πολλά φιλιά
Alximist
Τα λόγια σου αυτά ,άνθισαν μια Αλήθεια με πολύ δυνατό άρωμα . Μεθυστική αλλά και επικίνδυνη Αλήθεια. Μας δόθηκε όλη η δύναμη για να βαθαίνουμε τις στιγμές μας και εμείς την χρησιμοποιούμε για να καταστρέφουμε τις στιγμές των άλλων. Σε ευχαριστώ που πέρασες .
Δημοσίευση σχολίου