Η καρέκλα

Κάποτε ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο

.
Αρχίζουν να μας εκπαιδεύουν πως να καθόμαστε σε μία καρέκλα
.
Μας εθίζουν να ονειρευόμαστε μια απαλή άνετη πανάκριβη πολυθρώνα που θα είναι όλο δική μας.
.
Όμως η ζωή τα φέρνει σχεδόν πάντα τελείως διαφορετικά από ότι τα φανταζόμαστε.
Ψάχνουμε κατ' αρχάς να βρούμε μία άνετη καρέκλα να κάτσουμε γιατί το ..... αξίζουμε . Όμως είναι όλες πιασμένες. Και όλοι όσους καθιστούς ρωτάς , σκάνε στα γέλια και σου δείχνουν μια τεράστια ουρά αναμονής για όρθιους που περιμένουν να αδειάσει μια θέση. Καθώς περιμένουμε αρχίζουμε να εξετάζουμε τα είδη καρέκλας που υπάρχουν γύρω μας.

.

Κάποιοι έχουν καρέκλα με δύναμη να λυώσουν όποιον σταθεί εμπρός στα σχέδιά τους.

.
Άλλοι βγάζουν ρίζες σε μία καρέκλα που δεν είναι δική τους .Απλά τους δόθικε για λίγο και αυτοί δεν θέλουν να το δεχτούν

.
Άλλοι πάλι προσαρμόζουν την καρέκλα στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
.
.... Ενώ άλλοι αποφασίζουν να κάτσουν σε καρέκλα με αντάλλαγμα την ψυχή τους

.
Υπάρχουν κάποιοι που δεν τους φτάνει η άνετη καρέκλα . Θέλουν και τραπεζάκι

.

Ενώ κάποιοι άλλοι μαζεύουν όσες καρέκλες μπορούν και στέκονται τελικά όλη τους την ζωή όρθιοι και άγρυπνοι για να τις φυλάνε μήπως και τους πάρουν καμία

.
Το χειρότερο όμως είδος ανθρώπου είναι αυτός που κάθεται πάνω σε άλλους ανθρώπους.
.
.
κοιτάζοντας όλους αυτούς τους όρθιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους ξέρω πως οι περισσότεροι από αυτούς θα πεθάνουν όρθιοι, ονειρευόμενοι μεχρι και την τελευταία τους πνοή ,μια αδια καρέκλα. Γιατί η ζωή είναι μια σάλα με ορισμένο αριθμό θέσεων που μπορεί να μας χωράει όλους,όχι όμως και την απληστία μερικών που χρησιμοποιούν δύο και τρεις θέσεις. Αυτό ο θεός δεν το υπολόγισε

Έτσι σκέφτομαι ότι ο παράδεισος τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από άδιες καρέκλες με ωραία θέα και καλή παρέα δίπλα σου .

.

.

.

Να και ένα βιντεάκι για κάποιον που τελικά βρήκε μια καρέκλα να καθίσει

.

.

.

.

Ακούγεται το kalasnjikov του Goran Bregovits