.
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
Μια ανάσα Φώς στις καρδιές
«Με ρωτάς το πως γίνηκα τρελός.Να πως:Μια μέρα, καιρό, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πώς όλες οι μάσκες μου είχαν κλεφτεί-κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μες σε εφτά ζωές-τότες έτρεξ'αμασκοφόρετος μές' από τους ανθρωπόβριθους δρόμους κραυγάζοντας: "κλέφτες, κλέφτες τρισκατάρατοι κλέφτες".
Άντρες,γυναίκες,με περιγέλασαν και κάποιοι τρέξανε στα σπίτια τους σκιαγμένοι από μένα.
Κι όταν έφτασα στην αγορά ένας νιός σκαρφαλωμένος σε μια στέγη φώναξε:
"είναι τρελός".
Σήκωσα τα μάτια να τον αντικρύσω΄ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα: " ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".
Έτσι γίνηκα τρελός.
Και βρήκα και τα δυό τους: λεφτεριά και σιγουριά,μέσα στην τρέλα μου΄τη λεφτεριά της Μοναξιάς,τη σιγουριά της ακαταληψίας,γιατί όποιοι μάς καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.
Μα, άς μην είμαι και τόσο υπερφίαλος για τη σιγουριά μου.Ακόμα κι ένας κλέφτης, φυλακωμένος,είναι ασφαλισμένος από έναν άλλον κλέφτη".
Χαλίλ Γκιμπράν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016
Συνοδηπόροι
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2022
(2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2014
(12)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(50)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2012
(6)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2011
(21)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2010
(52)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ▼ Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2009
(36)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2008
(59)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (6)
16 σχόλια:
χμμμμμ, βρε το μικρο μας πριγκηποπουλο, μου αρεσει που το λουλουδι τον εξημερωσε!! Μερικα πραγματα ετσι πρεπει να ειναι... μου αρεσει πως ο μικρος πριγκηπας ξερει πιο ειναι το λουλουδακι του και δεν υπαρχει δευτερο για κεινον....
Λιγο πριν φυγω οταν ειμουν πολυ μικρουλα διαβασα τον μικρο πριγκηπα, και απο τοτε ειναι το αγαπημενο μου βιβλιο...
Να εισαι παντα καλα
Σε φιλω!!
μονο με την καρδια...βλεπεις καλα
την Ουσια..δεν την βλεπουν
τα ματτια φιλε μου...
φιλι!
αγαπωωω αγαπω αγαπω αγαπω το μικρο πριγκηπα και οτι εχει σχεση με το μικρο πριγκηπα!
μου θυμισες πολλα :D:D:D
Δεν μπορείς να φανταστείς τι μου θύμισες μόλις τώρα Τρελλέ μου…
Πού με ταξίδεψες…
Υπέροχη η μελώδια που επέλεξες να συνοδεύσεις το ποστ…υπόσχεται τόσα πολλά…
Εύχομαι καλό φθινόπωρο, πολύχρωμο, γεμάτο με ό,τι εσύ θες!
Φιλιά!
Θέλω να σου γραψω εκατομμύρια συναισθηματα λεξεις αορατες μα με Γευση και Άρωμα...
Αφηνω Σιωπές...
μη με προσπερασεις..
χάρισέ μου λίγο χρόνο να μεταφράσεις τις Σιωπές που σου αφηνω..
Διηγήματα καρδιάς όλες μου οι συγκινήσεις...
Σε ευχαριστω για την εμπειρία...
Τα φιλιά μου.. μικρές πριγκίπισσες ευτυχίας...
Αγγελε των δακρύων
Το ίδιο βέβαια ,για το πόσο μοναδικό είναι το τριαντάφυλλο , το ξέρει και η ... μελίγκρα και η μουχρίτσα και ο περονόσπορος κλπ.
Μεγάλο σουξέ το τριαντάφυλλο .
;)
Ελπίζω να βρείς τον ... λουλούδο σου εκεί στα ξένα .
Κανόνισε μόνο να μας φέρεις κανα ... μπουμπούκι .
Καλη ... μέρα ή νυχτα .
τι να πω .
δεν ξέρω τι έχει εκεί.
Μα
ποτέ δεν έβλεπαν τα μάτια την ουσία Καλυψώ μου.
Και για όσους η καρδιά είναι τυφλή ,
ο μόνος τρόπος να δούν είναι ... η Τρέλλα.
Καλημέρα :)
Ελεύθερο Πνευμα μου
Και εσύ μου θύμησες ένα λουλούδι που αγαπά πολύ πολύ τον μικρό πρίγκιπα , και εγώ το αγάπησα πολύ πολύ γι αυτό .
Φιλί :)
Χαρά μου
Εχω ότι θέλω ,
γιατί θέλω ότι έχω.
Κρατώ όμως την ευχή σου ,
σαν μια ανθισμένη σκέψη σου
για εμένα ,
και σε ευχαριστώ.
Φωτεινό φιλί
:)
Κάκια μου
Οι πριγκίπισσες σου ευτυχίας ,
θέλουν πρίγκιπες για να ανθίσει το φιλί τους .
Μα εγώ είμαι μόνο ένας ταπεινός τρελός του χωριού.
Εμένα
μόνο ενα χαμόγελο ελεημοσύνης θα μπορούσαν να μου δώσουν ,
καθώς θα κοίταζα ψηλά
ψάχνοντας τον μόνο μου δρόμο ,
αυτόν για τα αστέρια ,
ενω αυτές θα μου μιλούσαν.
Οσο για τις σιωπές ,
μην φοβάσαι .
Πάντα τις φίλαγα
καλύτερά από τα λόγια ,
αφού οταν μου μιλούν ,
τα χείλη του χρόνου,
παύουν να με φιλούν .
Φιλί Φαιάλγητο
Τρελλέ,
Μου επιτρέπεις να ανοίξω μια μικρή παρένθεση( );
Χμ…
Οκ… λοιπόν!
Τώρα, πρόσεξα ό,τι άλλαξες το avatar σου και έχω μια απορία…τι κάνεις εκεί; Σκάβεις; Ζυμώνεις; Ή μήπως θάβεις θησαυρούς; Χαχαχαχαχχααχαχαχαχαχαχαχα
Ναι, τελικά κάποιοι έχουν μεγαλύτερη δόση τρέλλας από τη δική σου κι ας μην έχουν το όνομα!
Καλημέρα είπα;
Όχι εε;
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τρελλέ μου!
ΥΓ: Ωραίο avatar!
Δε φοράω σταυρό στο λαιμό μου. Μονο έναν μικρό πρίγκιπα. Σύμβολο ζωής.
Χαρά μου
Εγω ??
Τρελός ??
Συκο και αχλαδοφαντίες .
Στην πραγματικότητα είμαι κουρσάρος και θάβω ένα χάρτη σε ένα παλιό κάστρο ,που οδηγεί σε έναν μεγάλο θησαυρό (ωωω ναι .Μα τις χίλιες σαύρες )
Με αποθανάτισε ο Μαυριτανός τεράστιος μου μούτσος (προσοχή στο πρώτο γράμμα) την ώρα που έβαζα την τελευταία πινελιά στα σημάδια των οριζόντων που θα με έφερναν πάλι εκει .
Στην υγειά σου θα πιώ
το επόμενο μπουκάλι ρούμι.
Στην Χαρά των Κουρσάρων λοιπόν.
Αμπμπμπντουυυυλλλλ ????
Να βλέπω τα χέρια σου όταν κάνω πρόποση.
Γουϊκα
Στο κέντρο του λόγου,
στο πέμπτο τσάκρα,
όταν βάζουμε τον μικρό πρίγκιπα να το ορίσει ,
βαπτίζουμε τον λόγο μας με καθαρότητα
φαντασία μα και πολύ χαμόγελο .
Ελπίζω και ο δικός σου προφορικός λόγος να είναι, όπως άλλω που γνώρισα με το ίδιο συμβολο σον λαιμό τους, βαπτισμένος απ το πνεύμα τούτου του μικρού μα και τόσο μεγάλου ήρωα .
Σου εύχομαι από καρδιάς
πάντα να αντικαθιστάς σύμβολα
σύμβολά πόνου
όπως αυτό του σταυρού
με σύμβολά ευτυχίας .
Και ας έχουν και τα δύο τον ίδιο προορισμό .
Την ελευθερία .
Πάντα εμείς
επιλέγουμε τον δρόμο μας προς τα εκεί
Φωτεινό φιλι
Πάντα οσοι αγαπούν τον μικρό πρίγκιπα είναι και δικοί μου φίλοι
:)
Η αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκιπα:
- Σε παρακαλώ… εξημέρωσέ με, είπε.
- Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω ν' ανακαλύψω φίλους και πολλά πράματα να γνωρίσω.
- Γνωρίζουμε μονάχα τα πράματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ' αγοράζουν όλα έτοιμα απ' τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
Και εκεί Κατερίνα μου
είναι που αρχίζει
ενα από τα ωραιότερα τραγούδια μιούζικαλ
που έχω ποτέ δεί .
Πόσο όμορφα
και σωστά
πλησιάζουν ο ένας τον άλλον .
Σεβόμενοι αυτά που ανθίζουν στον χρόνο τους,
χωρίς όμως ποτέ να παίρνουν τα μάτια τους ,
από την Αναγκη τους να εξ-ημερώσουν
και να εξ-ημερωθούν.
Από την ανάγκη τους για Φώς.
Καθαροφώτιστο φιλί
Δημοσίευση σχολίου