Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

ΔΗΜΟΣΙΟ-ΓΡΑΦΙΚΉ ΠΟΊΗΣΗ

Γεμισε το διαδίκτιο με Πρωτοσέλιδα συναισθήματα. 
Χωρίς Μέτρο .
Xωρίς την ευλογία της Αγιας Γεωμετρίας . 
Παντου παρουσιασεις νεων βιβλίων λογοτεχνιας και ποιησης , 
απο ανθρωπους με εμπνεση 
με θειο χαρισμα , 
γεματους γνωση και αναγκη να γίνουν πρεσβευτες της όργής του κοσμου .
Αλλοι , που ποθουν να γίνουν εκφραστές των ερωτων τους , και άλλοι των ονειρων της γεννιας του Ανεκφραστου Ανθρωπου .
Σκέφτομαι ομως . 
Γιατί Ο Πλάτων πέταξε τους ποιητές έξω απο την Πολιτεία του ; 
Δεν είχαν θεση στο ιδεώδες πολίτευμα του.
Γιατί αραγε ; 
Είδε πως οι περισσότεροι που χρίζουνν εαυτόν ποιητη , δεν Ποιούν . 
Είναι απλά , δημοσιογραφιάδες συναισθημάτων .
Δημαγωγοί φορτησεων , και μικροπωλητές ονείρων .  
Το να παρασυρθείς απο ενα ποτάμι συναισθημάτων 
και να γράψεις τις εμπειρές σου είναι άλλο , 
και άλλο να εχεις την Δυναμη την δομική Γνώση και το Αισθος , 
με αυτό το ποτάμι να αρδεύσεις τις ψυχές των ανθρωπων 
και να τις κανεις να ανθίσουν . 
Αυτό ειναι Ποίηση .
Ποιητής είναι αυτός που με τον λόγο του , θεμελιώνει ψυχές .
Γεωμετρεί πάνω στον Νου του Αιώνιου Ανθρώπου ,
και όχι αυτός που προσπαθει να κολακεύσει την κατώτερη ζωωδη φύση  
με κραυγές πόνου ,ιαχές αγανακτησης για την αδικη ζωή , και αναστεναγμούς οίστρου . 
Ο ποιητης σπάει τις λέξεις όπως ο λιθοξόος τις πέτρες .
Τις πελεκαει και τις φέρνει ακριβώς εκει που πρέπει ,
για να χτίσει , νεους ναους σκέψης ,
νεα θυσιαστηρια πράξης , 
νεα αγάλματα του θεού Ερωτα ,
ως Αγιο Λόγο της Ενωσης ,
και όχι ως ξενιστή Λαγνείας . 
  ΚΑι αφου δομίσει την νεα αυτή πολιτεία , 
πρέπει να κόψει τις φλέβες του , 
για να γεμίσει τα ποτήρια των κατοίκων της με το αίμα του . 
Να τεντώσει τον λαιμό του στο κρύο μάρμαρο  
προσφέροντας τον εαυτό του  σαν το πρώτο σφάγιο ,
θυσεια στον θεό του Αγνου φωτός και της Λυκειας Γνώσης . 

Ο Ποιητής στη αγκαλιά του κρατά τον Αιώνιο Άνθρωπο .
Του μαθαίνει τα πρώτα του βήματα .
Του διδάσκει τις πρώτες του λέξεις . 
Γι αυτό και όταν μεγαλώνει ο Αιώνιος Άνθρωπος , 
μετα απο χιλιάδες χρόνια πόνου διδασκαλίας και κούρασης ,
δεν θυμάται , και δεν αγαπά , ουτε τους δημοδιογραφιαδες των συναισθημάτων ,
ούτε τους πνευματικούς ανθρώπους που πουλάνε την γνώση στα πανέρια  , ουτε τους μεγάλους επιστήμονες των μικρων προσδοκιών ,  ούτε τους δημιουργούς των αμύθητων περιουσιών . 
Μετα απο χιλιάδες χρόνια , τους μόνους που ακόμα θυμάται και λατρεύει , 
είναι τους Ποιούς του Πνευματος και του Λόγου .
Τους Μήστες που με τα νυχια τους εγδερναν ακαταπαυστα την τεχνη τους,
 μεχρι να την κανουν γνώμονα ,
για να εξελίξουν την επι του στήμονος ανθρώπινη φύση . 
Αυτοι είναι που πρέπει να ονομάζονται επιστήμονες και όχι οι ποταποι εργολάβοι του ανθρώπινου πόνου και ανάγκης . 

Οι Μύστες  που σμηλευσαν με την σκέψη τους τον ΑΙΩΝΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, 
οι Ποιητες που του εδωσαν Μορφή με την Θεϊκή Γεωμετρία του λόγου τους ,
αυτοι δηλαδή που τον ΜΌΡΦΩΣΑΝ  και θα συνεχίζουν να τον μορφώνουν ,
αυτοι μονο θα μείνουν ΑΘΑΝΑΤΟΙ .
Μονο αυτοι μετα απο εκατονταδες χρόνια ,άξια θα ονομαζονται  ΠΟΙΗΤΕΣ

4 σχόλια:

Margo είπε...

Οι πραγματικοί ποιητές δεν απολαμβάνουν την αναγνώριση, δεν την επιζητούν ίσως.. όμως και ο δρόμος που δείχνουν είναι ο δύσκολος.. και συναρπαστικός :)

Στο βίντεο ο Λιαντίνης αναφέρει πως έχουμε 10.00 ποιητές και μάλιστα αναφέρεται σε αυτό το νούμερο αρκετά χρόνια πριν. Εντυπωσιακό!

Καλό ξημέρωμα τρελέ μου..

Τρελός του Χωριού είπε...

Margo μου Ψαχνουν οι χρυσοκεντητοι παπαδες να βρουν τον τρόπο να φτασουν στο " Κατ ' εικόνα και Ομοιωση " που ζητησε ο θεός . Να το ΚΑΤ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ . Ο Θεός ειναι ο πρώτος ποιητης , και εδωσε σε εσενα ,το δημιουργημα του, την ικανοτητα να δημιουργεις . Δωσε την ιδια ιδιοτητα στα Ποιήματα σου και τότε θα εισαι και εσυ Ποιητης . Τότε θα είσαι και εσυ θεός . Πώς όμως θα τό κάνεις αυτό , αν δεν έχεις ουτε κάν την επίΓνωση του Τί του Πως και του Γιατί γράφεις ; Ετσι , αλλαζουν οι προθέσεις των προ-Θέσεων του Λόγου , και γίνονται Επι-Θέσεις , αντι-Θεσεις παρα-Θέσεις νόησης , ποτέ όμως δεν γίνονται Συν-Θέσεις . Και όταν αυτές οι ΕπιΘέσεις νόησης γίνονται συνεχώς και απο παντου σε ενα πρωτόβγαλτο στην ζωή Πνεύμα , τότε αυτό το πνεύμα πρίν ακόμα το σωμα ενηλικιωθεί , μένει αναπηρο για πάντα , εχοντας χάσει ακόμα και το κρητήριο του να επιλέγει την σωστή γνωση . Πέθανε ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ στην κοινωνια μας , δηλαδη μεσα σε αυτό το απέραντό άσυλο ανάπηρων σκέψεων βγαλμένων απο ημιμορφες και σηγουρα Α εως Παρα-μορφωμένες πνευματικές μήτρες , και μαζί με τον δασκαλο, πεθανε και Ο ΘΕΟΣ.

Σε ευχαριστώ πο περασες απο τον μπαξε των σκεψεων μου Margo μου

issallos είπε...

Για καποιο λογο που θα τον ξερουμε σε μια αλλη σφαιρα νοησης.... ηρθες και γραφεις για αυτα που συμφωνω και εγω μαζι σου...δεν αντεχω τους ποταπους λογοτιποτες που αντι να ποιουν...αναδυουν πίον ....αλλα μια χαρα τα περιγραφεις εσυ, ΕΥΓΕ σου μιλας μ αληθιες!!!

το ηρεμο του τονου σου μου εδωσε μεγαλη αφορμη σημερα ... δειχνει πιο σωστα την αληθεια σε οτι αναφερεις

ειναι καιρος πια να παψει η οργη μου........να αφησω τον αφρο της θαλασσας να ξεθυμανει και να πολεμησω με την ισχυ της σιωπης....

για αυτο το λογο....σε ευχαριστω
Καλημερα !!!!!!!!!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Φιλε μου Is Salle .Η Σιωπή είναι το πρωτο σημαντικό βήμα της Επίγνωσης . Μην την μπερδέψουμε όμως με την συγή . Η Σιωπή είναι Πράξη . Ουτε αντίπραξη (πχ. τρόπος να τιμωρήσω ή να φοβίσω κάποιον ) ούτε απραξία . Ειναι η υπέρτατη μορφή πνευματικής ισσοροπίας . Σιωπώ , αρα παρατηρώ , χωρις να σκέφτομαι , αρα χωρίς να κρίνω και κατα συνέπεια χωρις να ταυτιζω τον εαυτό μου με την κατασταση , αρα χωρις να χανω τις ισοροποιες μου . Πολύ καιρό προσπαθειας διαλογισμού και πνευματικής κατήχησις μου πήρε για να κατανοήσω την έννοια της Σιωπής . Και μεταξύ μας , υπάρχουν φορες που λέω , δεν γαμιέται η σιωπή , και αρχίζω τα μπινελίκια ;)

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου