Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Ψεύτη Παππού





Ψεύτη Παππού . 
Τι με άφησες εδώ ; 
Εδω οι άνθρωποι δεν ξέρουν να τραγουδούν αυτά που νοιώθουν 
Δεν ξερουν να μάχονται γι αυτά που πιστεύουν .
Εδω οι ανθρωποι δεν αγαπούν το θέατρο 
και τους μουσικούς τους θεωρουν επαίτες .

Εδώ , χτυπούν τα ζώα 
και αφήνουν τους αδύναμους στην μοίρα τους 
Δεν ξέρουν να κάνουν ταξίδια με ενα χαμόγελο ,
ουτε μπορούν να δουν όμορφους ορίζοντες μεσα απο τα βλέμματα.
Κοιτάζουν μόνο πως να αρπάξουν χρήμα 
και να ταΐσουν τον εγωισμό τους 
με τις καρδιές αυτων που τους αγάπησαν 

Δεν γνωρίζουν τίποτα πάρα πάνω απο τους προγόνους τους ,
περα απο το ονομα τους , και τα συντρίμμια των μνημείων τους .
Αγνοούν την κληρονομία που τους δόθηκε 
οπως , δεν μπορούν να δουν 
ουτε καν τα δώρα του θεού τους 
Τον ήλιο , 
την θάλασσα , 
την ελιά και το αμπέλι , 
την ποίηση και την τραγωδία .
Ακόμα και την τεράστια Ελληνική Φιλοσοφία . 
Ακόμα και αυτην , δεν μπορούν να την δουν , 
και ας πέφτουν πάνω της ,
κάθε φορα που χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα . 

Εδω οι άνθρωποι, δεν διαβάζουν ,δεν σκέφτονται ,δεν ακουν , 
παρα μόνο μιλάνε βρίζοντας και γράφουν προσβάλλοντας.
Νομίζουν πως τα ξέρουν όλα  σε τουτο τον τόπο ,
γι αυτο και εχουν εξορίσει την προστάτιδα θεά τους ,
την θεά της Σοφίας , απο τον τόπο τους .
Εδω Παππου οι ανθρωποι , 
δεν εχουν μαθει να δίνουν , 
παρα μόνο να απαιτούν Αγάπη . 



Ψευτη Παππου .
Μου ειχες πεί πως ειναι όμορφη η ζωή.
Μου ειχες πεί πως τουτος ο τόπος είναι ιερός .
Μου ειπες πως πολέμησες στην Αλβανία 
για να ειναι καλύτερη ,
για να ειναι ελεύθερη η δική μου ζωή .
Μου εδειχνες τις τρύπες στα πόδια σου απο τις σφαίρες 
και μου ελεγες πως αυτες εγιναν 
για να περπατανε οι υπολοιποι Ελληνες όρθιοι 
χωρις να φοβονται ,
χωρις να πρεπει να γονατίζουν .
Να μπορουν να τεντώνουν ολο το ανάστημα τους 
για να αγκαλιάσουν τα αστέρια . 



Α ρε Παππου .
Κάθε που πλησιάζει Αυγουστος ,
θυμάμαι τα ταξίδια μας ,
ζυμωμένα με Αλμύρα και Ηλιο ,
με επίχρισμα τους ήχους του βιολιού σου τα βράδια ,
και τις ομορφες ιστοριες για τους πολεμους 

και τις επαναστασεις που πολεμισες ,
για τον θανατο ,τον ερωτα , τα μίση και τις θυσιες 
των ανθρωπων που γνωρησες
Σκληρες  Αλήθειες ανακατεμενες προσεχτικά με λίγο παραμύθι ,
για να μην πονέσεις την τοτε παιδική ψυχή μου . 


Ψευτη Παππου .
Πήγα και ξαναπήγα, στα σοκάκια ,
στις πολεις στις χωρες, 

στα όνειρα , στους μουσικους ήχους , 
στις ιδέες , που πηγαίναμε μαζι ,
ομως ολα ήταν διαφορετικά . 
Πολύ πιο σκληρά , πολύ πιο άχρωμα .

Παντου , ετοιμος να πεθάνει ο κόσμος . 

14 σχόλια:

Sideras είπε...

Και έτσι η ζωή μας πέρασε σ' άλλα ενδιαφέροντα ... έγινε αγώνας , έγινε αγωνιά. Ακούω και 'γω εκείνα τα φαφούτικα , τα σουρωμένα , τα καμπουριασμένα ξωτικά ...Με εκείνη την Σοφή ψευτιά τους μεγάλωσα.
Ναι, είναι ένας ψεύτης ο Παππούς , μιλά για εκείνα τα αληθινά του κόσμου. Εκείνον τον πόθο για ελευθερία.
Α η Ελευθερία αφού πλυθεί και κτενιστεί θα μοιάζει σε εκείνη. Μα δεν θα είναι η ίδια ποτέ δεν θα γίνει το ίδιο σοφή. Γιατί απλά οι ήρωες της , έχουν πόδια και κεφάλια τρύπια απο σφαίρες. Βλέπεις χιάζεται " επανάληψη" αυτός ο κόσμος (,λαός) , ποτέ δεν βάζει μυαλό.
Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος που φτάσαμε στην καταστροφή για να ξαναγεννηθούμε απο την στακτη μας . Ξέρω οτι ευτυχώς έχω δουλειά, φτιάχνω ασπίδες για τους ρομαντικούς και κελιά για τους επαναστάτες.
Όπως και να έχει Τρελέ - Σοφέ, χάρηκα που σε ξανασυνάντησα.

Margo είπε...

Α ρε τρελέ με αποτελείωσες με τον παππού σου.
Μα εσύ ο ίδιος είσαι η συνέχειά του και δεν είσαι ψεύτης. Για μένα δεν είσαι ψεύτης ούτε τρελός.

Όμορφο ξημέρωμα να έχεις..
Σε φιλώ

~reflection~ είπε...

Ο Παππούς ακόμη επιμένει να λέει Παραμυθικές Ιστορίες στον Εγγονό,
πηγαίνοντας κόντρα στην σύγχρονη πραγματικότητα που έβαλε στοίχημα να τον διαψεύσει, σκοτώνοντας όλη την Μαγεία, όλη την Αυτοπεποίθηση, όλο τον Κληρονομικό Ηρωισμό, όλη την ΜεταγγιΖόμενη Ενέργεια που παλεύει ο Παππούς να ΠΕΡΑΣΕΙ στον Εγγονό του...

Ο Εγγονός πρέπει να ΔΕΧΤΕΙ την Κληρονομιά που ο Παππούς του προσφέρει
και να κατανοήσει πως ο ΑΞΙΟΣ Κληρονόμος ΠΟΛΕΜΑ με ΟΛΑ του τα μέσα για να διατηρήσει τα ΠΟΛΥΤΙΜΑ.....

Ο Κληρονόμος που παθητικά ΜΟΝΟ ακούει Ιστορίες, χάνει το Ηθικό τους Δίδαγμα, γιατί απέχει από την ΔΙΑΔΟΧΗ της ΠΡΑΞΗΣ....

ΜΑΧΗΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ οφείλει να έχει ΜΑΧΗΤΗ ΕΓΓΟΝΟ.....



Kate'sCakeBox είπε...

Καλημέρα φίλε μου...πόσες αλήθειες κρύβονται στον παπού τον ψεύτη!!εξαιρετική γραφή που συναρπάζει..

Τρελός του Χωριού είπε...

Αχ Σιδερακο, Σιδερακο ,
ξυλο που θα το φας .
Μεσα στον ψεύτη της Λήθης κοσμάκο ,
τρύπες γιατί τρυπας ;
Είν'η Ελευθερία μητέρα ,
είν' ομως και παιδι .
και αν δεν κάνει ενα βημα πιο πέρα
θ' αυτοκαταστραφεί .

Πολύ χαρηκα και εγω που σε ξανασυναντω , φορέα της Αντιύλης . ;)
Ελπίζω να ανταλλασουμε τις μαυρες τρυπες των ιδεών μας συχνα .

Τρελός του Χωριού είπε...

Margo μου Margo μου
Ο παπούς μου
ήταν ψηλός σαν τον Πάνα ,
όμορφός σαν τον Ηφαιστο
και Λεπτός σαν τον Βούδα .
Ελπίζω να μην του μοιάζω . :P
Αν δεν ειμαι ουτε ψεύτης ούτε τρέλός ,
πάει καταστραφηκα :)
ελπίζω να περασες όμορφα στις διακοπές

Τρελός του Χωριού είπε...

Πολυτιμα λόγια φτιαγμένα απο μια πολυτιμη λογοπάστρια , που ομως η αντανακλαση (reflection αγγλιστί )της, χάθηκε , ή ίσως κρυφτηκε στους βαθυς βυθους της σκέψης της . Πρεπει να ανοιξω τις θαλασσες για να την ξαναβρώ ή μήπως θα ενεργοποιήσει πάλι το προφίλ της ; Θα μαθουμε στο επομενο επισόδιο :)

Τρελός του Χωριού είπε...

Αγαπητό Κουτί του κέϊκ της Κέϊτ . Αν είσαι στρογγυλό και όχι τετράγωνο θα με καταλάβεις καλύτερα . Πάντα οι αλήθειες κρύβονται στις γωνίες των ψεμμάτων του μυαλού μας και βγαίνουν μόνο αν κάνουμε την σκέψη μας στρογγυλη χωρίς γωνιες , αφου δεν εχουν που να κρυφτουν . Αν ομως οι αλήθειες μασ συνηθησουν και δεν ... τις φοβόμαστε , τότε αρχίζουν να ομορφο κελαϊδισμα που γεμιζει την καθημερηνοτητα με απιστευτα χρώμματα . Το προβλήμα είναι οταν συνηθηζουμε το ψέμα , γιατι τότε αρχίζουμε και μοιαζουμε στον φόβο που το γεννησε .
Και κατι άλλο Δεν θελω η γραφή μου να Συν-Αρπάζει . Αρκετες αρπαγες ζουν οι καρδιες μας . Θα προτιμούσα να Προσ-Φέρει .

Σε ευχαριστωπου ηρθες στον κήπο της γιαγιας τρέλλας μου . :)

BUTTERFLY είπε...

Για τρελος, πολυ σοφα μιλας!
Καλως σε βρηκα κι εδω!

Τρελός του Χωριού είπε...

Πεταλούδα ,
Για αλλους ειμαι ενας τρελός που μιλάει σοφα ,
και για αλλους ενας σοφος που μιλαει τρελά .
Για εμένα , είμαι απλά ενας ανθρωπος που προσπαθει απελπισμένα , να φτύσει τα χαλίκια της ρητοριας και τα καρφια του εγωϊσμου απο το στόμα του και με ματωμενη γλώσσα αλλα καθαρό στομα να αρθρωσει εστω και μια λέξη .

Τι πιο ομορφο απο μια πεταλουδα στον κήπο της γιαγιας τρέλας μου . Ευχαριστω και Να ερχεσαι καθε που ανθιζει η τρέλα :)

Xrisidel είπε...

Είσαι από τους πιο ισορροπημένους "τρελούς" D(e)liδες που έχω συναντήσει...
Αυτό θαρρώ πως χρήζει ειδικής μελέτης από μια μια ψυχιατρική ομάδα, εν ολίγοις, να το κοιτάξεις...!
Πάντως σοφό θα ήταν να μην ξανοίγεσαι σε μεγάλες χλμ αποστάσεις εκτός χωριού...
Κάποια στιγμή, αυτό το ρεζερβουάρ με τα συναισθήματα που σου "φούλαρε" ο παππούς θ'αδειάσει. Τότε μόνο η μνημοσύνη θα σου δίνει πνοή, απλώς για να υπάρχεις,αλλά πολύ μακριά απ' αυτό...
Καλώς σε βρήκα Τρελέ του χωριού.
...ωραίο χωριό!!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Xibalba
Το θεμα μου δεν ειναι να κοιτάξω την τρέλα μου . Το θέμα ειναι να την δώ :)

Οταν μιλάς σε τρελό για σοφία , είναι σαν να μιλας σε σοφό για ... τρέλα . ;)

To réservoir της τρέλας , δεν γεμιζει με συν-αισθ-ηματα , ουτε με αισθ-ηματα . Γεμιζει με καθαρο ανοθευτο Αίσθος , γι αυτο και μπορει να σε αφήσει στα πέντε μετρα ή να σε πάει στην αλλη μερια του συμπαντος χωρίς να σταματησει καθολου . Κάνεις τον σταυρο σου και πατας το γκάζι στο παλιό μηχανακι της τρέλας , προσευχομενος πως κάποτε θα σταματήσει . Εχω τρελοβεσπάκι . Παμε μια βόλτα ; Βρρ Βρρρ Βρρρζίνννννν

Την τιτάνιδα Μνυμοσύνη της απορρόφησε η Ιερή Δiάς . Με λίγα λόγια , το λαμόγιο ο δίας μου εφαγε την γκόμενα . Οσο όμως η Νοηση μου νικα στην μάχη μου μαζί του τόσο κερδίζει και αυτήν . Ειναι ακόμα δυσκολος ο δρόμος xibalba για μια τόση δα καμμενη και γυμνη σαρκα των τιτανων να εναντιωθεί τους πανοπλους θεούς . ;)

Xibalba xibalba To μερος του Φόβου για τοuς Μάγια . Οχι όμως , για εμενα , απο τότε που ακουσα τουτη την μελωδία απο το υπεραγαπημενο μου "the fountain". Στο αφιερώνω , αφου το ονομα σου με ταξίδεψε σε αυτην και αφήνω της μουσικες του , τις μουσικές σου , να απλωθουν σαν ιδιαίτερα αρώματα στον κήπο της γιαγιας τρέλας μου . Σε ευχαριστω που ηρθες http://www.youtube.com/watch?v=l9vB1tPeycw

Xrisidel είπε...

Καλημέρα και πάλι.
Πάρε και μια ανάσα απ το Shibalba...http://xibalbaawe.blogspot.gr/2012/11/death-is-disease.html
Σε ευχαριστώ πολύ Τρελέ!

Τρελός του Χωριού είπε...

Αυτες οι ανασες ,
είναι πολυτιμες .
Μιάζουν με την Πρώτη.
Εγω σε ευχαριστω xibalba

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου