Οπως στα λέγω να τους τα πείς

.

.

Ψίτ .

Ψψψψιιιιττττ .

Ναι ναι εσύ .

Εσύ κυριούλη ,

που νομίζεις πως είσαι πρόεδρος μή κυβερνητικής οργάνωσης .

Ναι ναι .

Σε εσένα μιλάω .

Στον πρωθυπουργό της χώρας .

Σήμερα που ταξιδεύεις

για να συναντήσεις τα άλλα καλόπαιδα των Βρυξελλών ,

και να ξεπουλήσεις ακόμα περισσότερο το μέλλον των παιδιών μας

σου έχω ένα μήνυμα να τους πείς .

Οχί από εμένα .

Οι πρόγονοί μας,

έστειλαν κάποτε αυτό το μήνυμα στους Τούρκους .

Οχι με μισόλογα ,σαν τα δικά σας ,

μα οπως ακριβώς το ακούς.

Ενα μήνυμα που γεννιέται όλο και πιο έντονα και στα χείλη Ολων των Ελλήνων.

http://www.youtube.com/watch?v=nWQ5Rh-DIEE&feature=related

.

.

.

Καλή τύχη επίσης σε μία εξαιρετική ταινία "ΟΙ ΙΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ" απο την οποία δανείστηκα το soundtrack "Ετσι μου είπαν να σας πω" που ξεκινά σήμερα στο σινεμά ,που βασίζεται σε μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής και έναν τρόπο σκέψης που μας δίδαξαν οι κυνικοί φιλόσοφοι σε τούτα εδώ τα χώματα πρίν χιλιάδες χρόνια . Μια φιλοσοφία που έχουμε τόσο ανάγκη στις μέρες μας και που είχε τόση δύναμη ,ώστε έκανε έναν κουρελή αφραγκο και πεινασμένο αλήτη , μπρωστά στον πλανητάρχη της εποχής ,όταν ό δεύτερος του ζήτησε να του πεί τί θα ήθελε και αυτός θα του το έδινε , αυτός να του απαντήσει"κάνε πιο πέρα γιατί του κρύβεις τον ήλιο."

Πρώτα 'Το Νησι "στην τηλεόραση και τώρα ΟΙ ΙΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ στο Σινεμα .

Δεν μπορώ να το πιστέψω πως αρχίσουμε να εκφραζόμαστε σωστά , σαν Έλληνες .

.

.

.

.

http://www.youtube.com/watch?v=eMpMcv9gMME&feature=related

.

.

.

http://www.youtube.com/watch?v=IEOpEEFF7K0&feature=related.

.

.

Οταν ο Λόγος εχει Χρώμα

.

.

.

.

.

.

http://www.youtube.com/watch?v=Kxxg7PO6p88&NR=1

.

.

.

Ενα τραγούδι για την ζωή

.

http://www.youtube.com/watch?v=4mX7ugJ5NM8&feature=related

.

.

E lucevan le stelle

ed olezzava la terra

stridea l'uscio dell'orto

e un passo sfiorava la rena.

Entrava ella, fragrante,

mi cadea fra le braccia.

Oh! dolce baci, o languide carezze,

mentr'io fremente

le belle forme disciogliea dai veli!

Svani per sempre il sogno mio d'amore

L'ora e fuggita

e muoio disperato!

E non ho amato mai tanto la vita!

tanto la vita!

.

.

Ακούγεται το

http://www.youtube.com/watch?v=ynJsRBRRW3A&feature=player_embedded#

TOSCA - G. PUCCINI - E Lucevan Le Stelle - OPERA IMAGINAIRE - Carlo BERGONZI

.

.

.

Πως τα αστέρια ...

.

.

How the stars seem to shimmer,
the sweet scents of the garden,
how the creaking gate whispered,
and a footstep skimmed over the sand,
how she then entered, so fragrant,
and then fell into my two arms!
Ah sweetest of kiss, languorous caresses,
While I stood trembling,
searching her features concealed by her mantle.
My dreams of pure love, forgotten forever!
All of it's gone now!
I die hopeless, despairing,
And never before have I loved like this!

.

.

http://www.youtube.com/watch?v=4mX7ugJ5NM8&feature=related

.

.

E lucevan le stelle

ed olezzava la terra
stridea l'uscio dell'orto
e un passo sfiorava la rena.
Entrava ella, fragrante,
mi cadea fra le braccia.
Oh! dolce baci, o languide carezze,
mentr'io fremente
le belle forme disciogliea dai veli!
Svani per sempre il sogno mio d'amore
L'ora e fuggita
e muoio disperato!
E non ho amato mai tanto la vita!
tanto la vita!

.

.

Ακούγεται το

http://www.youtube.com/watch?v=ynJsRBRRW3A&feature=player_embedded#

TOSCA - G. PUCCINI - E Lucevan Le Stelle - OPERA IMAGINAIRE - Carlo BERGONZI

.

.

.

Κρατώ ;

.

.

Σιωπή κρατώ,

κοιτάζοντας τα μάτια σου ,

να μην ταράξω

την κρυστάλλινη επιφάνεια

της θάλασσας,

που αντέχει μεσα τους .

Χωρίς ορίζοντες .

Μια θάλασσα φτιαγμένη

από μια χούφτα άμμο ,

που κλέψαμε μαζί ,

θυμάσαι ;

απ' την κλεψύδρα του θεού.

Και ενα κοχύλι ,

που μας έδωσε σαν τιμωρία

για να ορίζει ως προσδόκιμο ,

τον ήχο

της αυταπάτης της.

Κραυγή κρατώ,

δουλεύοντας σκληρά

το πύρινο αλέτρι των Ηδωνών

για να οργώνω τις αισθήσεις σου .

Και όμως.

Περίμενα να ανθίσει Φως,

από τις πληγές που έσπειρε η ανάσα μου

και πότισε το βαθύ σου "Ναι" .

Αυτό το πνιγμένο στα χείλη ,

λίγο πρίν στάξει σαν "Ισως" στην Καρδιά.

Εσένα ... ,

δεν κρατώ.

Ίσως γιατί οι χούφτες μου

είναι γεμάτες απο Αλήθειες .

Γι αυτό και δεν σε κράτησα ποτέ .

Γιατί αν σε όριζα

θα χανες τα φτερά σου ,

και εγώ τον ουρανό μου.

Σώπασε τώρα και άκου .

Οχι εμένα .

Τα αστέρια που στάζουν Φώς.

Μικρές σταγόνες "Μη"

που ραγίζουν το "Οχι" της Νύχτας.

Σωπα και άκου .

Οχι εμένα .

Την βαριά ανάσα της Γής

καθώς γεννά Ζωή .

Το πρώτο τραγούδι ,

αρώματα ψιθυριστά ,

των ανθισμένων υπάρξεων.

Ακου .

Οχι εμένα .

Τα συναισθήματα ,

που λέγονται πίσω από τα λόγια .

Οι κραυγές πίσω από τα βλέμματα

Τα ραγίσματα της ψυχής

πίσω από τα αγγίγματα

Και όταν μάθεις

να ακούς την Σιωπή ,

μέσα σε όλα αυτά ,

τότε θα μάθεις να ακούς

και εμένα

.

.

.

.

.

Από την Συλλογή μου

Ο Τυφλός με το Λύχνο

.

.

Και τώρα

που ξεμπερδέψαμε πια
με τα μεγάλα λόγια,
τους άθλους,

τα όνειρα,
καιρός να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας-

Aλλά, μάταια.

Tο σχέδιο της πόλης άλλαξε,

Κατά πού πέφτει ο δρόμος

που αγαπηθήκαμε παιδιά;

Πού πήγε ο άνεμος

που σκόρπισε τόσους συντρόφους;

Υπάρχει ακόμα ο κόσμος ;

Tώρα,

στη γλώσσα μας ,

μπερδεύονται παλιά τραγούδια.

Kανείς δε μας καταλαβαίνει ,
και μόνο τα παιδιά

μαντεύουν πιο πολλά,
μα μεγαλώνουν γρήγορα,

και τα πουλιά,
πετάνε για να μη θυμούνται .

Eνα τέτοιο παρελθόν

και δεν απόμεινε ,
παρά λίγη στάχτη,
όπου σκυμμένοι τα βράδια,

σχεδιάζουμε σημαίες,

άστρα,

λόφους,

άλογα
κι ανάμεσα τους ,

την τύψη ότι δεν τα δώσαμε όλα,
ελευθερώνοντας έτσι

όρκους αλλοτινούς
και τις πιο ωραίες

χειρονομίες του μέλλοντος.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ (Από τη συλλογή : Ο τυφλός με το λύχνο- 1983)

.

.

Ακούγεται το τραγούδι "Τι Μένει " Με την Τάνια Τσανακλίδου

http://www.youtube.com/watch?v=ZOhYnC9Wp-M

Χαμογελάστε. Ηρθε το 2011

.

.

.

.

.

.

Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
Και σε πετάει έξω ο υπολογιστής
Στον ξύπνο κόσμο έξω απ' το λογισμικό
Πως βρέθηκες ξανά εδώ

Που σου χτυπάν' την πόρτα νάνοι και παιδιά
Και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
Κι εσύ που τόσο θα 'θελες να ξεχαστείς
Προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.

Μα είν' αλήθεια πως ο χρόνος
Ο,τι παίρνει, το παίρνει για πάντα
Κι είν' αλήθεια πως μετά τα τριάντα
Είναι δύσκολο να κάνεις αρχή
Κι είν' αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.

Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
Κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
Και κάποιος ντύνεται να βγει.

Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
Και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς
Ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
Και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
Και πες το μου κι εσύ.

Στοίχοι Μουσική : Φοίβος Δεληβοριάς

.

.

.