Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Γέρο Πλάτανος



Κάποτε
ένας πατέρας ,
μέσα στα σκοτάδια ,
πρίν το πρώτο φως,
Πλησιάζει τα παιδιά του που κοιμόντουσαν,
τους δίνει ενα γλυκό φιλί ,
και απαλά για να μην τα ξυπνήσει .
Βγαίνει από το δωμάτιο .
Κοιτάζει την γυναίκα του στα μάτια ,
μα η καρδιά ,
δεν βρίσκει λόγια να πεί γι αυτά που νιώθει.
Την φιλά στα χείλη ,
και χωρίς να κοιτάξει πίσω,
ξεκινά για το μακρύ ταξίδι της ξενιτιάς .
Κάθε του σκέψη ήταν στο σπίτι του.
Κάθε του λόγος ήταν μόνο γι αυτά.
Μόνη του ανάσα ,
τα γράμματά τους.
Κάποτε ,
Εκανε τις πιό σκληρές δουλειές ,
για να μαζέψει γρήγορα χρήματα ,
και να γυρίσει στα παιδιά του.
Ένα βράδυ ,
κάπου ψηλά στο βορά
έξω από μια πόλη που την λέγαν Γευγελή
καθώς δούλευε στις γραμμές του τρένου,
ενας λάθος χειρισμός στις ράγες,
και έπεσε χτυπημένος βαριά ,
Το αίμα έρεε από τις βαθιές πληγές του
και πότιζε την γή .
Άρχισαν να χάνονται οι εικόνες από τα μάτια του.
Ένοιωθε τον χρόνο να κυλά γρήγορα ,
όπως η άμμος απο τα ανοιχτά δάκτυλα.
Πρίν όμως ακόμα ανοίξει τα φτερά της η ψυχή του,
της ζήτησε ,
να μην φύγει.
Να μείνει εκει
και να μήν αφήσει πιά κανέναν άνθρωπο
να χωρίζεται από τα παιδιά του.
Την ευχή την άκουσε και ένα ιερό ποτάμι ,
από αυτά που περνάνε αθέατα ,
κάτω από τους γήινους ορίζοντες.
Του ορκίστηκε πως αυτό που ζήτησε θα γίνει.
Μετά από ωρα τον βρήκαν νεκρό .
Τον πήραν και τον κήδεψαν με τυπικές γρήγορες διαδικασίες.
Μερικές ημέρες αργότερα ,
σε εκεινο το σημείο του ατυχήματος ,
φύτρωσε ένα βλαστάρι .
Γρήγορα μεγάλωσε και εγινε δεντράκι ,
και σιγά σιγά μεγάλωσε πολύ περισσότερο
και έγινε ένας τεράστιος πλάτανος.
Πέράσαν πάρα πολλά χρόνια από τότε .
Ο γερο πλάτανος ακόμα εκει , δίπλα στις ράγες ,
τεράστιος ,
δυνατός ,
με ρίζες που φτάνουν βαθιά στα έγκατα της γής .
Φαίνεται ανέπαφος από τον χρόνο .
Λές και οι ρίζες του τραβούν χυμούς από άλλη γη.
Αυτοι που ξέρουν τις παλιές ιστορίες των προγόνων τους,
δεν τον πειράζουν ,
κάθε που χτυπά με όλη του την δύναμη
τα τρένα με τα κλαδιά του.


Αυτή την ιστορία μου είπε εχθές η Γιαγιά μου η Τρέλλα ,
καθώς κοιτούσα τα δέντρα να κουνούν τα κλαδιά τους στον άνεμο ,
σαν να ζητούσαν κάτι και την ρώτησα τί.
Και πρίν κλείσω τα μάτια μου αποκαμωμένος από την κούραση της ημέρας ,
αυτή μου ψιθύρισέ στο αυτί
" Μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες που μπορεί να κάνει άνθρωπος ,
είναι να χωρίσει μια οικογένια ,παιδί μου "





18 σχόλια:

Lilith είπε...

Όμορφη και θλιβερή μαζί η ιστορία της Γιαγιάς Τρέλλας.
Όταν όμως χωρίζουν οικογένειες, χωρίζουν γιατί κάτι δεν κατάφεραν να κάνουν καλά. Όχι όλα τα μέλη της. Ίσως μόνο ένα από αυτά.
Ας μην το αναλύσω καλύτερα... αλλά εγώ ένα ξέρω. Αν μια οικογένεια δεν είναι γερά δεμένη, πάντα κάποιος θα βρεθεί να τη χωρίσει. Ένα οικοδόμημα πέφτει ολόκληρο αν ένα από τα τούβλα του δεν είναι βαλμένο σωστά.
Σε ποιον άραγε πρέπει να "καταγράψουμε" την αμαρτία; :)

Φιλιά!

athinovio είπε...

Αυτός ο κάποιος που θα εκμεταλλευτεί μία αδύναμη οικογένεια δεν μπορεί να είναι καλός αλλά ανήθικος.

Σα να λες ότι αφού ο παπούς είναι άρρωστος ας τον αφήσουμε να πεθάνει.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Δεν μπορώ να ξέρω την πηγή της έμπνευσης σου Τρελλέ μου…αλλά έχω την αίσθηση ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να χωρίσει μια οικογένεια…αν γίνει κάτι τέτοιο…να ξέρεις ότι τότε δεν ήταν οικογένεια…

Πολλά πολλά φιλιά!


ΥΓ Μου έλειψαν πολύ οι όμορφες και πρωτότυπες σου αναρτήσεις…

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Ας είναι πάντα δροσερός ο ίσκιος του γέρο πλάτανου, να καθόμαστε από κάτω να ακούμε ιστορίες.

Δεσποινα Ζ. είπε...

Συμφωνώ από μια άποψη με την Λιλίθ και το Λουλούδι. Μια ενωμένη οικογένεια δεν χωρίζεται έτσι εύκολα. Καλό είναι να αναρωτηθούμε τι σημαίνει πραγματικά "οικογένεια". Για μένα δεν είναι οι δεσμοί αίματος, αλλά η κοινή πορεία, οι κοινοί στόχοι, η αλληλεγγύη, το μοίρασμα, η δέσμευση, το νοιάξιμο, η στοργή, η αγάπη.

Όμως παιδιά, μην ξεχνάμε ότι δεν ζουν όλοι σε εύκολες συνθήκες. Υπάρχει κι αυτό που λέμε ανωτέρα βία, πόλεμος, ανέχεια, αρρώστια, ένα σωρό λόγοι που μας ωθούν σε ακραίες αποφάσεις, ενάντια στη θέλησή μας. Μια οικογένεια στην εύπορη Ελλάδα του 2000 δεν χωρίζεται εύκολα αν είναι αληθινά δεμένη. Αλλά μια οικογένεια στο Πακιστάν του 2000 (ή στην Ελλάδα του 1960) χωρίζεται ευκολότερα, κι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν αληθινή οικογένεια.

Artanis είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία, και πολύ λυπητερή...
Δίκιο έχεις...
Καλό σου βράδυ...

Bουλα. είπε...

Σοφή γυναικά η γιαγιά σου ....
τρομακτικά όμορφα λυπητερή η ιστορία σου Τρελέ μου....
μια σταγόνα μελαγχολίας έσταξε στην ηδη υπάρχουσα μέσα μου.
Καλό Σ/Κ.σου εύχομαι!

anemona είπε...

γεια σου
H ανάρτηση σου… είναι σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ή!!!!!!!…
Οι οικογένειες δεν χωρίζουν μόνο από τους τρίτους…
Χωρίζουν και από την μετανάστευση την ανάγκη εύρεσης εργασίας…
σε άλλους τόπους….
Αναγκάζεται να χωριστεί η οικογένεια…
Αυτό το τραγουδάκι σου
« Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
ναι στο σταθμό που τα τρένα που «πάνε.»
τα λέει όλα «ύ μ ν ο ς » για τους μετανάστες «της Γερμανίας» που άφηναν παιδιά (γιατί αυτό έλεγε η σύμβαση εργασίας) και έφευγαν…
Η θεια μου ήρθε από Γερμανια γέννησε άφησε το νεογέννητο στην μαμά της και το άλλο κοριτσάκι της και έφυγε πίσω…
μια χωρισμένη οικογένεια
όπως πολλές άλλες εκεί στις πόλης και τα χωριά της Μακεδονίας και όχι μόνο….
Καλη σου μερα

Τρελός του Χωριού είπε...

Lilith μου
Ξεκινώντας πρέπει να επιρρίψουμε ευθύνες στον ,αρχι-τέκτωνα ,που δεν το σχεδίασε καλά. Μετά στον πολιτικό Μηχανικό (δεν ήξερα πως οι πολιτικοί εχουν και ειδικότητες στην μίζα ) γιατί δεν έκανε καλά τις μελέτες . Μετα στον εργολάβο που δεν επεβλεπε σωστά τα συνεργεία ,και μετά στον .... Τουβλατζή που δεν εβαζε σωστά τα τουβλίδια .
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω .... εεεε .... να επιρρίψω ευθύνες ήθελα να πώ , στον στρατηγό ανεμο που διέβρωσε το έδαφος για αιώνες τώρα.

Lilith μου πιστεύω ακράδαντα πως η ευτυχία είναι απόρροιά ΜΟΝΟ των επιλογών μας και όχι τον ικανοτήτων και χαρισμάτων μάς . Το να ρίχνουμε ευθύνες στους άλλους ή και σε εμας ,δεν ελισε ποτέ κανένα πρόβλημα . Οταν το πρόβλημά πονάει εμένα πρέπει να το διορθώσω ΑΜΜΕΣΑ ,ασχέτα με το ποιός το προκάλεσε .

Οσο για την ανάρτηση τώρα , μιλάω για τήν μετανάστευση που οι πολιτικές πράξεις κάποιων ανθρώπων υποχρεώνουν κάποιους άλλους όχι μόνο να ζούν μεσα στην ανέχεια , αλλά και να στερούνται ενα από τα πολυτιμότερα πράγματα που τους έδωσε ο θεός . Την αγκαλιά των παιδιών τους .

Στην έσκασα με αυτό το θέμα και σε μπέρδεψα.
:PPPPPPPPPP

Τρελός του Χωριού είπε...

athinovio μου
Σε καλωσορίζω καταρχάς στόν κήπο του τρελού με ενα χαλί απο φθινοπωρινά φύλλα μπροστά στα πόδια σου.
Η ηθική είναι ένα πολύ σχετικό πράγμα ,που διαμορφώνεται ανάλογα με τις ομάδες-κοινωνίες που εχει μεγαλώσει κάποιος .
Που-Χου ; Στην Αραβία ένας άνδρας μπορεί να νυμφευθεί μεχρι και 6 γυναίκες , στην Ευρώπη μια και να την χωρίσει και να πάρει άλλη , σε άλλες χώρες οταν υπανδρεύεσαι δεν χωρίζεις , ενω σε κάποια μέρη της Μογγολίας νομίζω , μια γυναίκα μπορεί να υπανδρευτεί οχι μονο ενός συζύγου μα και όλων των αδελφών του .
Εγώ πιστεύω πως η μόνη ηθική υποχρέωση ενός ανθρώπου είναι να θέτει ορια στον εαυτό του απένατι στους άλλους ετσι ώστε να μην τους κάνει κακό και να υποχρεώσει και τους άλλους για το αντίστροφο. Μια υποχρέωση εχουμε μονο . Να βρίσκουμε πάντα τρόπους να ζούμε ευτυχισμένα με κάθε τιμημα.
Οσο για τον Παπού , θα μας θάψει όλους , αν συνεχίζουμε να ζούμε έτσι .
;))))))))

Τρελός του Χωριού είπε...

Λουλούδι μου χωρίς άρωμα
Οικο-γένεια . Η γενιά κάτω από μια στέγη. Αναλόγως την στέγη και τα υλικά της , η γενία μπορεί να έχει και αυτή τα προβληματάκια της.
Ετσι μπορεί να γίνει γενεά και αργότερα γενναία ή να παραμείνει γενιά και να καταλήξει γένια (τρίχες δηλαδή ) . Οπως και να εχει , σημασία στις ανθρώπινες σχέσεις ,εχει η συμπόρευση . Αν ο ενας εχει πιο γρηγορο βήμα από τον άλλον , είναι θέμα χρόνου αυτοί οι ανθρωποι να γίνουν ξένοι. Και πόσο μεγάλη ... στέγη πρέπει να φτιάξεις για να στεγάσεις αυτήν την απόσταση . Θα σε πεθάνει η εφορία μετά.
;))))))))
φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Απονενοημένη μου νοικοκυρά

Αυτός ο γέρο πλάτανος , εχει τις ρίζες του σε ενα απο τα ιερά ποτάμια της γής . Ακούει τους ψιθύρους του Αρχι_τέκτονα μέσα από το θρόισμα των πράξεών του . Αφουγκράζεται τον παλμό της γης των ζώντων μα και της θάλασσας των ψυχών . Ομως τις ιστορίες του τις λέει μόνο στα παιδιά , γιατί αυτά εχουν την καθαρή καρδιά να τις ακούσουν
Ομορφο όπως πάντα το πέρασμά σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Δέσποινα Ζ μου (οτι θές) ;))))
Με το πρώτο μέρος του μηνύματός σου θα συμφωνήσω απόλυτα .
Για το υπόλοιπο που είπες περι καταστάσεων που χωρίζουν μια οικογένεια , θα σου πώ το εξής . προτιμώ να πάω στην ξενιτιά και να δουλεύω για μια οικογένεια που με σκέφτεται παρά να είμαι στο ίδιο σπίτι και τα παιδιά μου να είναι απομονωμένα με τις ώρες στον υπολογιστή , η γυναίκα μου έξω με τις φίλες της και εγώ ήρεμος γιατί είμαι ενας αξιόλογος πατέρας , να σαπίζω στον καναπέ και να βλέπω τηλεόραση . Κάθε εποχή εχει τους κινδύνους της αποξένωσης της , και οσο πιο κοντα είσαι με εναν ανθρωπο που δεν τον εχει επιλέξει η καρδια σου , τοσο περισσότερο μόνη νιώθεις , ασχέτως εποχής.
τριάντα φύλα από αγριο τριαντάφυλλο αφήνω να αιωρηθούν μόλις μπροστά από το πέρασμά σου στον κήπο του τρελού .
Σε ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια , και ελπίζω να μας χαρίσεις και άλλα.

Τρελός του Χωριού είπε...

Αρτάνις μου σε ευχαριστώ
Παντα γλυκό φιλί από εμένα

Τρελός του Χωριού είπε...

Βούλα μου
Κράτα αυτή την σταγόνα στις διαφάνειες της ψυχής σου για λίγο . Για όσο διαρκεί το υγρό της ταξίδι . Ακου τους ψιθύρους της στην τελευταία της πτώση .Θα σου μιλήσει μόνο για ΖΩΗ.
Φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Ανεμώνη μου
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου . Πάντα όμως θα λέω πως στα μάτια του τρελού συγκλονιστικά δεν είναι όσο γράφει στις αναρτήσεις του μα αυτές οι όμορφες συζητήσεις που γίνονται εδώ στα μηνύματα μεταξύ μας .
Πολλές ανάγκες έχουν χωρίσει ανθρώπινες καρδιές στα δύο . Καρδιές που επρεπε να χτυπούν μόνο κοντα στα κεφαλάκια των παιδιών τους και να δίνουν σε αυτά τον ρυθμό της πραγματικής ζωής.
Οσο για τον τρίτο άνθρωπο , πρέπει να θυμόμαστε , πως μπαίνει όταν εχει προ καιρού φύγει ο δεύτερος ή ο πρώτος .
Σε ευχαριστώ για τα ιδιαίτερα λόγια σου που άνθισαν στον κήπο μου . Δεν μπορώ να σου προσφέρω κάτι αντάξιο . Απλά κρατάω τούτα τα άνθη σου δίπλα στο περβάζι του τρελού ,που κοιτάζει πάντα το φεγγάρι

Skouliki είπε...

και να ημουν λεει απο κατω τωρα και να επινα καφε
αντι εδω μεσα !! (δουλεια ειμαι)
καλο σκ

Trellos Tou Xoriou είπε...

Skouliki μου
Η σκιά του πλατάνου δίνει την ιδανικότερη γευση σε έναν καφέ.
Γλυκά φιλια.

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου