.
.
Κάποτε ,
η ανάσα σου κόβεται .
Δεν μπορείς να ανασάνεις βαθιά
,μέσα στους τέσσερις τοίχους της ζωής σου .
Τα αφήνεις όλα πίσω.
Παίρνεις μία φωτογραφική μηχανή,
ένα σημειωματάριο ,
ένα στυλό ,
και ένα κάρβουνο.
Βγαίνεις στον δρόμο,
και χωρίς δεύτερη σκέψη ,
αρχίζεις να ταξιδεύεις,
με μόνο σκοπό ,
να ξανακερδίσεις πάλι ,
μια βαθιά ανάσα .
Μιλάς με ανθρώπους,
άγνωστους,
που δεν θα ξαναδείς ποτέ.
Μοιράζεσαι χαμόγελα,
λύπες ,
ιστορίες ,
ενα κομμάτι ψωμί ,
λίγο από πόνο ,
λίγο από χαρά.
Αυτό που κρατάς όμως
μόνο για τον εαυτό σου,
είναι οι μνήμες.
Μνήμες προσώπων που αποτυπώνεις με τον φακό,
μνήμες λόγων που αποτυπώνεις με το μελάνι ,
μα και μνήμες συναισθημάτων που αποτυπώνεις ,
σαν ζωγραφιές με το κάρβουνο.
Πηγαίνεις πιό μακρυά και πιό μακριά
Μέχρι που κερδίζεις ,
την Βαθιά σου Ανάσα.
Αυτό είναι
το χρονικό ενός οδοιπορικού .
.
.
.
26 σχόλια:
καλημέρα..
καμια φορα οταν μοιραζεσαι
ξεχνας..αναμνησεις που σε καινε..
και κερδιζεις νεες εικονες...ειναι εικονες ξενες..που σε αγγιζουν αλλα δεν σε πονανε..μιλας για πραγματα που δεν ηξερες μα τωρα πια νιωθεις..
και εκει..στην πιο μεγαλη βαθια ανασα σου..χανεις και βρισκεις ξανα τον εαυτο σου..σαν να πεθανες για λιγο και τωρα ξαναγενιεσαι..
καλο απογευμα Τρελε!
Δεν μ αρεσει η λέξη μνημες.......
Αυτό που κρατάς όμως
μόνο για τον εαυτό σου,
είναι οι μνήμες.
Μ αρεσει να κραταω οτιδηποτε,
και καλό και κακο.....
ειναι μερος απο την ζωη μου.
Καλησπέρα Τρελούτσικο...
Pantiony μου
Πάντα μια τέτοια ευχή ,
είναι το καλύτερο σχόλιο .
Ανταποδίδω τούτο το χαμόγελο ,
ζωγραφισμένο με χρώματα καρδιάς.
:)
Καλυψώ μου
Υπάρχουν φορές που χαζεύω την εκφρασή σου όπως ένα ηλιοβασίλεμα ή μια ανυχτή γαλάζια έκταση.
:)
.
Τα πάντα είναι φτιαγμένα για να τα μοιραζόμαστε . Η λύπη η χαρά η φτώχια ,ο πλούτος . Τιποτα δεν θα είχε δύναμη αν ήταν μόνο δικό μας . Η δύναμή του βρίσκεται στον τρόπο που το μοιραζόμαστε με τους άλλους . Σε αυτόν τον τρόπο βρίσκεται ακόμα και η γέννηση και κυρίως ο θάνατός μας.
.
Χρυσαφένιο φιλι
Ρίκη
Μνημοσύνη .Τιτανίδα . Την ενσωμάτωσε ο Δίας ,κατα την διάρκεια της τιτανομαχίας και κέρδισε την τεράστια δύναμη του να θυμάται .
ο άνθρωπος αν δεν θυμόταν δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τίποτε εξελικτικά .Ολοι οι θεοί του κόσμου Βούδας , Χριστός , Μωάμεθ ,κλπ δεν είναι τίποτε άλλο παρα ό Λόγος του Θεού ή αλλιώς , ενας από τους τρόπους να μην ξεχνάμε ποτέ .
Δεν μορούμε να παίζουμε με τούτη την τιτάνιδα ,όμως πρέπει να ξέρουμε πώς να την γαληνεύουμε και να την φέρνουμε στα μέτρα μας.
.
Όμορφο το πέρασμά σου από τον κήπο του τρελού.Αναμένω σε πάλι .
:))
Ρίκη
Μνημοσύνη .Τιτανίδα . Την ενσωμάτωσε ο Δίας ,κατα την διάρκεια της τιτανομαχίας και κέρδισε την τεράστια δύναμη του να θυμάται .
ο άνθρωπος αν δεν θυμόταν δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τίποτε εξελικτικά .Ολοι οι θεοί του κόσμου Βούδας , Χριστός , Μωάμεθ ,κλπ δεν είναι τίποτε άλλο παρα ό Λόγος του Θεού ή αλλιώς , ενας από τους τρόπους να μην ξεχνάμε ποτέ .
Δεν μορούμε να παίζουμε με τούτη την τιτάνιδα ,όμως πρέπει να ξέρουμε πώς να την γαληνεύουμε και να την φέρνουμε στα μέτρα μας.
.
Όμορφο το πέρασμά σου από τον κήπο του τρελού.Αναμένω σε πάλι .
:))
Βούλα μου
Έπαψα να κρατώ ,
γιατί έτσι κατέχομαι .
Επαψα να κρατιέμαι ,
γιατί έτσι κρατώ.
Τώρα απλά ,
ανοίγω τις χούφτες μου ,
και φτιάχνω ζεστή φωλιά ,
για τις ανάσες ,
που έχουν ανάγκη ,
να ακουμπίσουν κάπου,
το αβάσταχτο βάρος ,
της ελευθερίας τους.
.
Φωτεινό φιλί
..Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ’όλα.
Λίγο απ’όλα.
Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ’ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς..
Πήγα κι από εδώ,πήγα και από εκεί…
Όχι,..δεν είμαι λυπημένη.
Πέρασα και απο κήπους τρελών,εκεί,στάθηκα λιγάκι παραπάνω..και στον κήπο του τρελού τούτου,στο περβάζι που κοντοστάθηκα,πολύ τρυφερά ακουμπάω ενα φιλί..και συνεχίζω τον δρόμο μου..
Όσα βλέπουμε, ακούμε, νιώθουμε, μαθαίνουμε, γίνονται ΕΜΕΙΣ.
Ότι είμαστε και ότι θα κάνουμε απ όλα αυτά εξαρτάται.
Οι ανάσες μας και οι σιωπές μας κομμάτι των όσων βιώνουμε είναι.
Αλλιώς τι θα ήμασταν, ένα κούτσουρο στην άκρη...
Φιλί
Πηγαίνεις πιό μακρυά και πιό μακριά
Μέχρι που κερδίζεις ,
την Βαθιά σου Ανάσα.
και με μια απλή κίνηση, σκίζεις τα φύλλα εκεί που ο αναστεναγμός μετουσιώνεται σε θρόισμα...
το μπλόγκ σου με τράβηξε...
τη καλησπέρα μου...
@Tρελλε φιλε μου...........πηγα και μολις ηρθα........μολις εκανα οτι ειπες.....τι περιεργη αναρτηση που εκανες..........
ανασανα και τωρα καιω ολοκληρος
πηρα το δρομο μου χωρις βοηθεια παλι...... σταθηκα στα ποδια μου ξανα ...........αλλα το τιμημα ειναι η μοναξια μου
ξανα
εκει στην κορφη στης θαλασσας πανω το κυμα της ζωης μου
μοιραστηκα τα παντα αδειασα ολο το περισευμα μου
και μενω γυμνος απο οτι με περιεβαλε
............
αλλοι το λεν ελευθερια
εχω μια πικρα ακομη στα χειλια μου
....εγω πως να το πω ?
να το πω ελευθερια και γω?
δεν μου ρχεται ακομα .......
βαραινω........................
αν δεν είχαμε και τις μνήμες... ίσως το μοναδικό πράγμα που μας ανήκει και δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς.
φιλάκια πολλάαααα τρελέ!
…και όσο πιο μακριά πας, τόσο πιο βαθιά θα είναι και η ανάσα που θα κερδίσεις…
Δυστυχώς Τρελλέ μου, έχουμε ξεχάσει ότι η ζωή μας εξαρτάται από αυτές τις ανάσες…
Χαίρομαι πολύ που σε αυτόν τον κόσμο των «λογικών» ένας Τρελλός καταφέρνει με ένα τρόπο ιδιαίτερο να αφυπνίζει και να προβληματίζει, ειδικά αυτές τις γιορτινές ημέρες, που ενώ μεταμορφώνουμε τα πάντα γύρω μας για να λάμπουν, δεν κάνουμε τίποτα για να δώσουμε μια ανάσα στο πλάσμα που ζει μέσα μας…ξεχνούμε φαίνεται ότι το πλάσμα αυτό έχει ανάγκη από μια βαθιά ανάσα για να μπορέσει έστω να επιβιώσει σε ένα κόσμο που ξεχνάει και αδιαφορεί και κλείνει τα μάτια…
Τις πιο θερμές μου ευχές για όμορφα Χριστούγεννα με πολλές βαθιές ανάσες…
Πολλά γλυκά φιλιά…
Ζωή, ανάσα, πνοή...
Πάρε ζωή και ζήσε τις καλύτερες γιορτές....
Υπέροχο..
Χρόνια πολλά και καλές γιορτές Τρελλέ μου...Φιλιά πολλά από ΝΖ...
Margarita mou
Χτυπησες το ευαισθητο σημείο μου .
Τι να πω τώρα εγώ ,
ένας τρελλός ,
δύπλα στα λόγια τούτης
της ποιητριας του Πνεύματος ;
.
Να
εχεις όμορφες γιορτές
Ενα κούτσουρο ,
που πλέει στα πέλαγα ,
της Ανασας και των Σιωπών ,
μέχρι να ξεβρασθεί ,
στην ακτή ,
και να το κρατήσει εκεί ,
δέσμιο ,
η άμμος του Θανάτου.
.
.
Πολλα φιλιά
Vasia
Σε ευχαριστώ που τα όμορφα σου λόγια ,
πέρασαν σαν γλυκό αεράκι
μέσα από τον κήπο του τρελλου
και ανθισαν ... κίνηση .
Εκει που ο αναστεναγμός της Βαθυάς ανασας,
θροϊζει ηχοροές .
.
Υπέροχο .
.
Φωτεινα Φιλιά
Ισσαλλέ φίλε μου
Οταν βαραίνουμε ,αδιάζουμε ,
γιατί τα πουλιά ,
θυμίσου ,
δεν κρατούν τίποτε στα φτερά τους .
Ετσι και εμείες για να πετάξουμε ,
δεν πρέπει να κρατούμε τίποτα στα χέρια μας.
.
Πολλα φιλιά και ευχες από καρδιάς.
Ιφιγένιά
Η μνήμη κρατά το βλέμμα του ανθρώπου σταθερό .
.
Ομορφο το πέρασμά σου στον κήπο του τρελλου .
.
Φωτεινό χαμόγελο μου γεμάτο ευχές για εσένα για τουτες τις αγιες μέρες.
Λουλούδι μου χωρίς Άρωμα
.
Ιδιαίτερα τα λόγια σου ,
και γλυκές οι ευχές σου .
Ανταποδίδω από καρδιάς το δεύτερο ,
και το πρώτο το κρατώ ,
όμορφο χριστουγεννιάτικο στολίδι
στον κήπο μου
Φιλιά
Σκουλίκι μου
Την ζωή πρέπει να την βλέπουμε με τρόπο ,
που να μας αφήνει χρόνο να την Ζήσουμε
:)
.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου ,
και ανταποδίδω από καρδιάς .
Ποντίκι μου
Πόσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω ,
σε τούτον εδώ τον κήπο .
Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Σου στέλνω και εγώ ,
τα πιο φωτεινά μου φιλιά ,
σε εσένα μα και στον αγγελάκο που κρατάς στην αγκαλιά σου .
:)
Artanis mou
Πάντοτε πολυτιμες οι ευχές σου ,
δώρο ,
στα αυτιά του τρελού του χωριού.
Πολλά φιλιά σε όλους όσοι
σε ντίνουν με την αγάπη τους ,
και κυρίως στις δύο αγγελούδες σου.
Δημοσίευση σχολίου