Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Σταχτομπουτιές και άλλα ... Παραμύθια




.
.
.

Τι σε κάνει να θέλεις να δαγκώσεις το μήλο ;

Η εμφάνισή του ;

Η χρηματική του αξία ;

Η αντανάκλαση σου πάνω του ;

H' ο πρίγκιπας που μπορεί να θέλει να συναντήσει η Αρπακτική Ανασφάλεια,
ενός ατελούς Βιο-γραφικού ;

Πίσω όμως από όλα αυτά ,
(τα παραμύθια ;)
μήπως συνήθως κρύβεται ένας βάτραχος ;

Και αν ναί ,
γιατί να ψάχνει το ταίρι του σε εμας ;

Νάνοι Προ-Βληματισμοί , και Μάγισσες Αυτο-Γνωσίες

.
.
.


12 σχόλια:

Artanis είπε...

Μπα, μεγάλωσα την εποχή της τηλεόρασης, και τα παραμύθια δεν τα πήρα ποτέ πολύ στα σοβαρά...
καλημέρα τρελλέ μου, ελπίζω να είσαι καλά...

Katerina είπε...

Δύσκολοι προβληματισμοί,
για δύσκολες ώρες...

Δεν πάμε καλύτερα για ύπνο???

Καλυψώ είπε...

η αδυναμια του
πισω απο τον καθρευτη
που νομιζα
η δυναμη
πισω απο την αδυναμια
που νομιζα..
ο βατραχος..πισω απο τον πριγκηπα
που νομιζα..

και να φανταστεις...
σιχαινομαι τα μηλα..

καλο ξημερωμα Τρελε..:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Artanis μου
Αυτό είναι το επικίνδυνο με την τηλεόραση
και παράλληλα η δική της επιτυχία.
Μας έκανε να μην πιστεύουμε στο ηθικό δίδαγμα των παραμυθιών ,
για να μπορεί να μας καθοδηγεί με παραμύθια ,
χωρίς ηθικό δίδαγμα.

Ελπιζω να είσαι και εσύ καλά Αρτάνις μου.
Οσο για εμένα , ζω αυτούς τους καιρούς σε ενα παραμύθι,
μόνο που έχω κολίσει σταθερά στο σημείο που ο ήρωας τα βάζει με τον δράκο . Και για να μην βαριέμαι , η Ζωή μου αλλάζει τους ρόλους ανα τακτά χρονικά διαστήματα.
Πολλα φιλιά
:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Katerina μου
Μπορεί και να έχεις δίκιο .
Ας ονειρευτούμε πως κοιμόμαστε
;)

Ομορφη φωτεινή ημέρα σου εύχομαι για την σημερινή.

Τρελός του Χωριού είπε...

Καλυψώ μου
το νόμισμα
στην όποια του εκφανση,
πνευματική συναισθηματική ή υλική,
είναι φορέας Δια-βολής.

Ουτε και εμένα μου αρέσουν τα μήλα ,
αλλά αρεσαν στον πρόγονό μου τον Αδάμ.
Αυτά πληρώνουμε όλοι τώρα.
:)
Καλά έκανε η Λίλιθ και τον κεράτωσε με ολόκληρη την ... μηλιά.

Δεν φταίει όμως το μήλο της Γνώσης ,
αλλά το οτι ο κάθε ένας θέλει να το κρατήσει για τον εαυτό του ,
και όχι να το μοιραστεί με τον συν-τροφό του.

Κρατώ τον ήλιο από τα λόγια σου για να στολίσω τον κήπο του τρελού.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα ήταν ωραίο το παραμύθι χωρίς δράκους και βάτραχους τελικά.

Γιατί αν ένιωθες πως ήταν, θα είχες βρει τρόπο να τα προσπεράσεις. Είναι όμορφο κι έτσι το παραμύθι

Elen Chamelen είπε...

Δεν υπάρχουν στιγμές που πραγματικά χρειάζεσαι ένα παραμύθι να μαλακώσει την ψυχή σου;

Eva F. είπε...

Αχ! μωρέ τρελλέ μου γιατί μου βάζεις δύσκολα τώρα....
Δεν μ΄αρέσουν ούτε τα μήλα, ούτε τα παραμύθια....ούτε οι προβληματισμοί ούτε και ο βάτραχος εκτός εάν -σίγουρα- μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα....
Τι κάνω εγώ τώρα??????
:))

Τρελός του Χωριού είπε...

freedula μου
συμφωνω.
Τι ομορφιά θα είχε η Ζωή ,
χωρίς μυθεύσεις
και παρα-μυθεύσεις
των ηρώων της;

Να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο

Τρελός του Χωριού είπε...

Αχ αυτή η θάλασσα της καρδιάς Assel μου.
Για να γαληνέψει , να μαλακωσει ,
θέλει τρόπο να κοιτάζει την ζωή ,
και όχι να αλλάξει το χρώμα των ματιών της ,
που έλεγε και ο παπούς Οδησσέας.
Ενας από αυτούς τους ομορφους τρόπους ,
είναι και το παραμύθι,
αρκει να υπάρχει και μια καλή αγκυρα ,
για να τον γυρ'ιζει πίσω ,
μετά από τα ταξίδια του.

Γλυκιά καλήμέρα

Τρελός του Χωριού είπε...

Εύα μου
Ανθρωποι σαν και εσένα ,
που δεν τους άρεσαν τα παραμύθια ,
έφτιαξαν μύθους.
Μύθους ,
που μπορεί να μήν τους χρειαζεται τόσο η καρδιά ,
μα το μυαλό , για να αντέξει την πραγματικότητα.

φωτεινο καλημέρας φιλί

Προ-Βληματικές ΣημειΏσεις ενος τρελού, στο ΑγριοΛόγιο 2016

Συνοδηπόροι

Αρχειοθήκη ιστολογίου