Το τριζόνι
στου γιασεμιού την ευωδιά
Στων φύλλων το μουρμουρητό
στων άστρων τον χρυσό γιαλό
Οι άνθρωποι μ' αρνήθηκαν
κανείς δε μου σιμώνει
Μόνο μου κάνει συντροφιά
της νύχτας το τριζόνι:
-Έννοια σου λέει έννοια σου
κι εγώ είμαι δω κοντά σου
Για συντροφιά στην έγνοια σου
και για παρηγοριά σου
Τρι και τρι τρι και τρι
τι πικρή που 'ναι η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή
τρι και τρι και τρι και τρι
Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στων Αρχαγγέλων τη σκιά
Στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού
Τι να 'φταιξα της μοίρας μου
κι έτσι με φαρμακώνει
Μονάχα μου αποκρίνεται
της νύχτας το τριζόνι:
-Είμαι μικρό πολύ μικρό
μα 'ναι ο Θεός μεγάλος
Αυτό ποτέ δε θα σ' το πω
μήτε κανένας άλλος
Τρι και τρι τρι και τρι
τι πικρή που 'ναι η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή
τρι και τρι και τρι και τρι.
http://www.youtube.com/watch?v=8YIvdiduNPE&feature=related
.
.
Και η αγαπημένη μου εκτέλεση αυτού του ποιηματος.
.
.
.
Σε ευχαριστώ παπού Ελύτη ,
για το όμορφο νανούρισμα που μας χάρισες
για να ξωρκίζει τους εφιάλτες μας,
και να ανθίζει στην θέση τους ενα στοργικό χάδυ.
.
.
.
.
10 σχόλια:
πολύ πιο γλυκό....αν και γλυκόπικρο, όπως η ζωή μας εξάλλου :-))
Καλημέρες :-))
ακόμη κι αν οι άνθρωποι μας αρνούνται κάπου υπάρχει ελπίδα, στο φως, στη θάλασσα, στ' αστέρια...
και αν είναι έτσι, η μοναξιά μας βοηθάει συνήθως να βρούμε ΕΜΑΣ....
καλή σου μέρα
Καταπληκτικό τραγούδι, πανέμορφοι οι στίχοι...Πρώτη φορά το άκουσα...
Καλημέρα Τρρρρρρελέ μου :)
Τί γίνεται τρελλέ μου; Στεναχωρημένο σε βλέπω.. πρώτη φορά άκουσα το τραγούδι και μου άρεσε, ιδιέταιρα απο την Τάνια. Ελπίζω να είσαι καλά
Σε ευχαριστώ nellinezi μου
για τα γλυκα σου λόγια
Πολλά φιλιά
Silena μου
Πάντοτε η μοναξιά
ήταν ένας
απο τους μεγαλύτερους μου δασκάλους
όταν την πλησίαζα αρκετά
και ειλικρινά ,
για να ακούσω τον Λόγο της
Πολλα φωτεινά φιλιά
Αρτάνης μου
Και η Αλέξια αλλά κυρίως η Τσανακλίδου
είχαν καταπληκτικές ερμηνείες
μετατρέποντας την Παιανίζουσα μουσική του Θεοδωράκη
σε ένα αισθαντικό ταξίδευα.
Οσο για την ποίησή του Ελύτη
εκεί μόνο η σιωπή μου θα μπορούσε να αγκαλιάσει
τουτον τον πνευματικό γεννήτορα
Φωτεινα φιλιά
Art8sally μου
Πάντοτε εκτιμούσα τους ανθρώπους
που νοιάζονται για τους άλλους.
Αφήνω έδω λοιπόν
ένα γλυκό χαμόγελο για το ενδιαφέρον σου,
σαν ενα μεγαλο ευχαριστώ.
Οχι όμως .Δεν είμαι στεναχωρημένος.
Εχω πάψει από καιρό να επιτρέπω σε καταστάσεις ,
να περιορίζουν τον χώρο της ύπαρξής μου.
Ολα, καλά και κακά ,
τα αντιμετωπίζω πιά,
μόνο ώς αλλαγές ,
που με βοηθούν α εξελίσσομαι .
Μέσα σε αυτή την πορεία ,
υπάρχουν φορές που συνειδητοποιείς ,
πως τα πιό βαθιά μονοπάτια της ζωή,
πρέπει να τα περπατήσεις μόνος.
Όμως
οπως λεει και ο Παπούλης Ελυτης
“Τι γλυκιά που είν’ η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή “
Πολλά φιλιά
Καλασπέρα!!
Καλημέρα
ποντικάκι μου
:)
Δημοσίευση σχολίου