... Όταν στα μάτια ενός ανθρώπου
βλέπεις την θάλασσα.
.
Δεν είναι ένα ποίημα
αυτό που θα σας πώ .
Δεν ξέρω ακόμα ,
άν είμαι ικανός
να προσπαθήσω να περιγράψω
τί αίσθηση αφήνει .
Η θάλασσα
Η θάλασσα.
Και εδώ,
άφησα τον εαυτό μου να στέκεται ,
μόνο για να κοιτάζω τα νερά της.
Και εδώ ,
γερνάω ,
κι άλλο
κι άλλο ,
χωρίς ούτε κάν να το καταλαβαίνω.
Η Θάλασσα
Η Θάλασσα
.
.
No nenhum poema
O que vos vou dizer
Nem sei se vale a pena
Tentar-vos descrever
O Mar
O Mar
E eu fui aqui ficando
S para O poder ver
E fui envelhecendo
Sem nunca o perceber
O Mar
O que vos vou dizer
Nem sei se vale a pena
Tentar-vos descrever
O Mar
O Mar
E eu fui aqui ficando
S para O poder ver
E fui envelhecendo
Sem nunca o perceber
O Mar
O Mar
.
.
.
http://trellostouxoriou.blogspot.com/2010/06/o-mar.html
12 σχόλια:
Χωραει το κυμα σ'ενα ποτηρι μεθης?..
χωρανε τα χρονια μεσα σε μια κλεψύδρα?..
χωραει το οπτικό δόλωμα μέσα σε ένα στιγμιαίο βλεμμα?..
Όλα ξεκινούν από το ίδιο σημείο...
Η θαλασσα καποτε ήταν σταγόνα...
μία εμμονή την έκανε θαλασσα...
Τρελε, ήρθα να σου πω ότι οι υπερβολές και οι υπερμεγενθύνσεις δημιουργούν ποιηματα...
η αφαιρετική σκεψη ΠΟΤΕ!...
η αφαιρετική σκεψη δημιουργει σοφία...
μαγεία ποιητικής προσεγγισης όμως ποτέ..
και η Ψυχή διψάει για το θαλασσινό νερό των ποιηματων...
των τραγουδιών...
της Τρελας, που σε οδηγεί βραδιατικα να βουτάς γυμνός στο κύμα της εμπνευσμενης καταδυσης στο Απεραντο Γαλαζιο μιας μεθης, που χαριζεται στους ονειροβατες....
φιλια... θαλασσινα..
αφήνομαι στα κύματα για να θωπεύουν την ψυχή,
αφήνομαι στα ρεύματα για να
μου πλάσουν τα όνειρα
με το γαλάζιο ένα γίνομαι
θαλασσινή ωδή
σειρήνας τραγούδι
δε θα μ΄ αφήσει ποτέ να φύγω από κοντά της.
υπέροχη η ανάρτησή σου, καλό απόγευμα
Κοιτοντας την νιωθω να αιωρουμαι να αδειαζω απο ολα οσο με φορτιζουν,απ' ολα οσα με πληγωνουν.Κιαυτη με ταξιδευει περα απο τις γραμμες των οριζοντων.
Καλως σε βρηκα,μια καλησπερα απο μενα κι απο την παρεα του ΣτάΛες στο ΓαΛάΖιο!!!
Μια θάλασσα βρίσκεται στα μάτια του καθενός. Μπορεί να παρομοιαστεί κάλλιστα με τον χαρακτήρα του καθενός μας.
Άλλοτε γαλάζια, πράσινη, μαύρη..
Τα φιλιά μου τρελλέ μου :)
Ο στενο-χώρος
είναι που κατα&συν-θλίβει τον νου.
Ο ίδιος νούς ,
είναι που ορίζει θάλασσές .
Η σοφία προϋπάρχει
Η αφαιρετική σκεψη απλά μας την υπεν(ρ) θυμίζει.
Μήτρα μου
οι υγροί ορίζοντες
καθώς αγκαλιάζουν
το γυμνό κορμί της τρέλας μου
Φωτεινα φιλιά Κάκια μου.
Και αν φύγεις Silena μου,
που θα πάς ,
παρα μόνο σε νέους της βυθούς ,
που μόνο για λίγο ,
ο νους σου
θα σου εχει κρύψει ,
πως είναι και αυτές
Θάλασσα.
γλυκό ποιητικό (οσο μου επιτρέπεται
βέβαια να επικαλούμαι τούτη την αγιοσύνη της ποίησης) φιλί
Μα blackRose
η πραγματική έννοιά μιας θάλασσας ,
δεν είναι πέρα από τους ορίζοντές της ;
Και εγώ καλός σε βρήκα στον κήπο της τρέλας μου.
Ενα μαυρο τριαντάφυλλο πάντα μου έλλειπε ,
για να διδάσκει στα άλλα λουλούδια ... χρώμα ,
μέσα από την έλλειψη του.
Το χαράγματα του θεού στον καθεναν μας Art8sally μου,
αυτό που ονομάζουμε χαρακτήρα,
δεν ορίζονται από θάλασσα.
Αυτή γεμίζει με ορίζοντες ,
την προσωπικότητά μας.
Άλλοτε ομορφαίνει και άλλοτε αγριεύει το τοπίο ,
κάνοντάς το στον κάθε άνθρωπο μοναδικό .
Πάντοτε αυτό με μάγευε σε μάτια με βαθιές θάλασσες.
Σταγόνες υδάτινου φωτός για φιλιά μου
Θάλασσα .... μια σταγόνα ξεχιλίζει το ποτήρι... μια θάλασσα το πνίγει...
Θαλασσα λατρεία και φόβος για το αγνωστο.. που υπάρχει, ζει μέσα της...
πιστευω οτι η θαλασσα ειναι ενας συνδυασμος του θυμου και της ηρεμιας
ενα νομισμα με 2οψεις σαν την ψυχη του καθε ανθρωπου ..
Τούτο το Αγνωστο
ζεί και μέσα μας ποντικάκι μου
Αυτή δεν είναι η μαγεία της ζωής άλλωστε ?
Πολυ όμορφο να σε ξαναβλέπω στον κήπο του τρελού.
Να εχεις ενα υπεροχο σ.κ.
:)
Η ΠοντιοΠιλατική σου πλευρά περι υγρών ,
πάντοτε μου δημιουργεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον
σκουλικάκι μου
;)
Κυρίως όταν ανακατεύεται με Σολομόντιες ψυχικές Απ(2)οψεις
:)
Δεν θα σταματώ να μιλω μέσα στα μπλόγκ για την ιδιαίτερη δυπολική σου εκφραση.
:)
Να εχεις ένα φωτεινό ΣΚ
Δημοσίευση σχολίου